6 عامل کلیدی برای بهبود زخم های دیابتی (2 نکته مهم)

زخم های دیابتی , برآوردها نشان می‌دهد که تا سال 2030 بیش از 550 میلیون نفر در دنیا به دیابت مبتلا خواهند شد. تقریباً 25 درصد از این بیماران در طول زندگی خود دچار زخم‌های پا خواهند شد.

عوامل مهم برای بهبود زخم‌های دیابتی

مجله رضیم ، برای کمک به محیط زیست و جلوگیری از مشکلات بیماران دیابتی، 6 عامل کلیدی برای بهبود این زخم‌ها را بررسی کرده است که به شرح زیر می‌باشد.

1- ارزیابی زخم دیابتی

زخم‌های دیابتی به سه نوع تقسیم می‌شوند: نوروپاتیک، ایسکمیک و نوروسیکمیک… دانستن ویژگی‌های هر نوع زخم اهمیت زیادی دارد تا بتوانیم پیشرفت، عفونت و بهبود زخم را تشخیص دهیم. اگر نوع زخم به درستی شناسایی نشود، ممکن است درمان مناسب انجام نشود که این می‌تواند به عوارض طولانی‌مدت یا حتی قطع عضو منجر شود.

2. جراحی و برداشتن بافت‌های مرده

جراحی و حذف بافت‌های مرده از زخم، فشار روی زخم را کاهش داده و به بهبودی آن کمک می‌کند. پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که با استفاده از ابزار خاص، بافت‌های آسیب‌دیده را بردارند.

فقط یک جراح ماهر می‌داند که کدام قسمت از بافت را باید برداشت بدون اینکه به عروق خونی یا تاندون‌ها آسیب برساند.

3. کنترل عفونت

کنترل عفونت در بیماران دیابتی بسیار مهم است. با توجه به خطرات بالای مرتبط با زخم‌های دیابتی، استفاده از شکل‌های مختلف آنتی بیوتیک ضروری است. آنتی بیوتیک‌های خوراکی و موضعی معمولاً برای بیماران با زخم‌های دیابتی توصیه می‌شوند تا علائم عفونت، حتی در موارد خفیف، کنترل شود. این آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند باکتری‌ها را کاهش دهند و بدن را از آسیب‌دیدگی بیشتر محافظت کنند و از عمیق‌تر شدن عفونت در زخم جلوگیری کنند.

4. حفظ رطوبت

انتخاب پانسمان مناسب برای زخم‌های دیابتی برای بهبود موفقیت آمیز این زخم‌ها حائز اهمیت است. پانسمان درست کمک می‌کند تا رطوبت محیط زخم در سطح متعادل (نه خیلی مرطوب و نه خیلی خشک) حفظ شود و به زخم اجازه دهد تا به درستی درمان شود. هنگام انتخاب پانسمان، محل زخم نیز توسط پزشک بررسی می‌شود. در حالی که هر زخم باید به‌طور جداگانه ارزیابی شود، برخی از پمادهای رطوبتی که می‌توانند برای زخم‌های دیابتی استفاده شوند عبارتند از: آلژینات‌ها و هیدروکلوئیدها.

5. کاهش فشار

برای بیشتر زخم‌های دیابتی، کاهش فشار یکی از نکات کلیدی در جلوگیری از عوارض است. استفاده از TCC می‌تواند زمان بهبودی زخم‌ها را کاهش دهد، اما این درمان همیشه بهترین گزینه نیست، به ویژه برای زخم‌های عفونی، بنابراین از دستگاه‌های تخلیه قابل حمل استفاده می‌شود.

مشکل رایج در بهبودی هنگام استفاده از این دستگاه‌ها، عدم پوشش صحیح آنها توسط برخی بیماران است. مطالعات نشان می‌دهد که کمتر از 30 درصد بیماران از این دستگاه‌ها به درستی استفاده می‌کنند. اگر سوالی در ارتباط با نحوه استفاده از این دستگاه‌ها دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

6. رویکرد جامع

علل ایجاد زخم‌های دیابتی باید به‌طور کامل مورد بررسی و درمان قرار گیرند. کنترل دیابت شاید دشوار باشد، اما ضروری است، به ویژه در مورد کنترل قند خون، تغذیه مناسب، فشار خون و ترک سیگار. عوامل دیگری از جمله استفاده از کفش‌های مناسب و گردش خون کافی نیز باید بررسی شوند. یک پزشک متخصص باید برنامه‌ای کامل برای درمان زخم‌های دیابتی تجویز کند.

در این زمینه بیشتر بخوانید:

ترجمه و تولید مجله رضیم

معصومه راهی