lymphocytes (lymph) در آزمایش خون و سطح نرمال آن (2 نکته مهم)

لنفوسیت در آزمایش خون و سطح نرمال آن

سطح نرمال لنفوسیت در آزمایش خون

لنفوسیت ها (Lymphocytes) نوعی از گلبول های سفید خون هستند و جزو سلول های کلیدی سیستم ایمنی بدن محسوب می شوند. این گلبول ها در مغز استخوان ساخته می شوند و در خون و بافت های لنفی وجود دارند.

سیستم ایمنی یک شبکه پیچیده از سلول های مختلف است که لنفوسیت ها بخشی از آن هستند. این سلول ها با هم همکاری می کنند تا از بدن در برابر تهدیدهایی مانند باکتری ها، ویروس ها و سلول های سرطانی محافظت کنند.

ما در این مقاله به انواع لنفوسیت ها، سطح نرمال لنفوسیت ها در آزمایش خون و مشکلاتی که ممکن است از سطح خیلی بالا یا خیلی پایین لنفوسیت ها ناشی شود، نگاه خواهیم کرد.

انواع لنفوسیت ها

لنفوسیت ها به دو نوع اصلی تقسیم می شوند: لنفوسیت های B و لنفوسیت های T. این دو نوع معمولاً به نام های سلول های B و T شناخته می شوند.

این دو نوع سلول از سلول های بنیادی در مغز استخوان تشکیل می شوند. برخی از آنها به غده تیموس منتقل می شوند تا به سلول های T تبدیل شوند.

بقیه سلول ها در مغز استخوان می مانند و به سلول های B تبدیل می شوند. کار اصلی سلول های B تولید پادتن هاست. پادتن ها پروتئین هایی هستند که سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عوامل خارجی، به ویژه پادگن ها (آنتی ژن ها) تولید می کند.

هر سلول B مسئول ساخت یک نوع خاص از پادتن است که با پادگن خاص خود تطابق دارد. درست مانند قفل و کلید، وقتی که ویژگی ها با هم تطابق داشته باشند، پادتن می‌تواند به نابود کردن عامل خارجی کمک کند.

وظیفه سلول های T کمک به بدن برای از بین بردن سلول های سرطانی و کنترل واکنش سیستم ایمنی به عوامل خارجی است. آنها این کار را با تخریب سلول های آلوده به ویروس یا سرطانی انجام می دهند.

نوع سوم لنفوسیت ها به نام سلول قاتل طبیعی یا NK cell شناخته می شوند. این سلول ها به سرعت به عوامل خارجی واکنش نشان می دهند و در نابودی سلول های سرطانی و سلول های آلوده به ویروس مهارت دارند.

نقش لنفوسیت ها در بدن و کارکرد آنها

انواع مختلفی از سلول های B و T وجود دارد که هر کدام وظیفه خاصی در بدن و سیستم ایمنی دارند.

اگر سطح لنفوسیت پایین باشد؟

شمارش کم لنفوسیت ها، که به آن لنفوسیتوپنی گفته می شود، می تواند موقتی باشد و بعد از سرماخوردگی یا عفونت ها همچنین به دلیل ورزش شدید، استرس یا تغذیه نادرست نیز ایجاد شود.

سطح پایین ممکن است نشان دهنده وجود یک بیماری باشد. این بیماری می‌تواند ارثی باشد یا همراه با برخی بیماری ها مانند:

1. بیماری های ارثی نادر مانند آتاکسی – تلانژکتازی
2. بیماری های عصبی مثل اسکلروز
3. بیماری های خود ایمنی
4. ایدز یا سایر عفونت ها

لنفوسیتوپنی همچنین می‌تواند عارضه جانبی برخی داروها باشد.

وظیفه سلول های B در بدن

سلول های B حافظه

سلول های B حافظه زمانی که یک عامل خارجی را شناسایی می کنند، برای سرعت بخشیدن به پاسخ های بدن فعال می شوند و برای مدت طولانی در بدن باقی می مانند. این سلول ها به خاطر حافظه‌ای که دارند می‌توانند پادگن های قبلی را به یاد بیاورند و به سیستم ایمنی کمک کنند تا به هجوم های آینده سریع‌تر پاسخ دهد.

سلول های B تنظیم کننده

سلول های تنظیم کننده B یا B regs حدود 0.5 درصد از کل سلول های B را تشکیل می دهند. هرچند تعداد آنها کم است، اما نقش بسیار مهمی دارند. این سلول ها آثار ضد التهابی در بدن دارند و تولید التهاب را کاهش می‌دهند. آنها با دیگر سلول ها همکاری می‌کنند…

“““html

سلول‌های متعدد در سیستم ایمنی بدن ما به هماهنگی بیشتری در تولید سلول‌های T تنظیم‌کننده یا T regs کمک می‌کنند.

نقش سلول‌های T در بدن

سلول‌های T قاتل

سلول‌های T قاتل یا سیتوتوکسیک سطح سلول‌ها را در بدن بررسی می‌کنند تا عفونت‌ها و یا سلول‌های سرطانی را شناسایی کنند و در صورت نیاز آنها را از بین ببرند.

سلول‌های T کمک‌کننده

سلول‌های T کمک‌کننده با فراهم کردن کمک به دیگر سلول‌های سیستم ایمنی، پاسخ سیستم ایمنی را به عوامل خارجی آغاز و کنترل می‌کنند. انواع مختلفی از سلول‌های T کمک‌کننده وجود دارد که برخی از آنها در برابر انواع خاصی از میکروب‌ها مؤثرتر هستند.

به عنوان مثال، سلول Th1 در برابر میکروب‌هایی مثل باکتری‌ها و ویروس‌ها که به داخل سلول‌های دیگر نفوذ می‌کنند، کارایی بیشتری دارد در حالی که سلول Th2 بیشتر برای مقابله با میکروب‌هایی که سلول‌های خارجی را آلوده می‌کنند، مانند باکتری‌ها و انگل‌ها مؤثر است.

سلول‌های T تنظیم‌کننده یا T regs

سلول‌های T تنظیم‌کننده، دیگر سلول‌های سیستم ایمنی را کنترل و گاهی هم محدود می‌کنند.

این سلول‌ها می‌توانند هم اثرات مثبت و هم اثرات منفی داشته باشند. سلول‌های T تنظیم‌کننده در برابر میکروب‌ها مقاومت می‌کنند، از بروز بیماری‌های خود ایمنی جلوگیری می‌کنند و مشکل‌های التهابی را کنترل می‌کنند. اما در عین حال می‌توانند بر عملکرد سیستم ایمنی در مقابله با عوامل بیماری‌زا و تومورها تأثیر بگذارند.

سلول‌های T حافظه

سلول‌های T حافظه به بدن کمک می‌کنند که در برابر عوامل بیماری‌زای پیشین محافظت کند. این سلول‌ها مدتی طولانی بعد از یک عفونت در بدن باقی می‌مانند و به سیستم ایمنی یادآوری می‌کنند که چگونه عفونت‌های قبلی را مدیریت کند.

اگر یک میکروب برای بار دوم وارد بدن شود، سلول‌های T حافظه بسیار سریع آن را شناسایی کرده و به سیستم ایمنی کمک می‌کنند تا به سرعت و با قدرت بیشتری به آن پاسخ دهد.

سلول‌های T قاتل طبیعی

سلول‌های T قاتل طبیعی یک گروه از سلول‌های T هستند که ویژگی‌های مشترکی از سلول‌های T و سلول‌های قاتل طبیعی دارند.

آنها همچنین می‌توانند بر دیگر سلول‌های ایمنی تأثیر بگذارند و پاسخ‌های سیستم ایمنی را نسبت به عوامل محرک در بدن کنترل کنند.

سطح نرمال لنفوسیت‌ها

سطح لنفوسیت‌ها ممکن است بر اساس نژاد، جنسیت، محل زندگی و عادات شخص متفاوت باشد.

سطح نرمال لنفوسیت‌ها (Lymphocytes) در بزرگسالان بین 1000 و 4800 لنفوسیت در هر میکرولیتر (µL) از خون است.

سطح نرمال لنفوسیت‌ها در کودکان بین 3000 و 9500 لنفوسیت در هر µL از خون است. تعداد لنفوسیت‌هایی که به طرز غیر عادی بالا یا پایین باشد، می‌تواند نشان‌دهنده یک بیماری باشد.

سطح بالای (lymph) لنفوسیت‌ها در آزمایش خون

تعداد لنفوسیت‌های بالاتر از حد نرمال می‌تواند به دلیل یک پاسخ طبیعی بدن به یک عفونت یا التهاب باشد که معمولاً موقتی و بی‌ضرر است.

اما سطح بالای لنفوسیت‌ها در آزمایش می‌تواند نشانه‌ای از لنفوسیتوز (افزایش تعداد گلبول‌های سفید) باشد که می‌تواند یک مشکل جدی‌تر باشد.

لنفوسیتوز معمولاً با عفونت‌های مزمن، برخی سرطان‌های خونی و بیماری‌های خود ایمنی مانند بیماری التهاب روده مرتبط است.

سطح لنفوسیتوز در سنین مختلف:

• بزرگسالان: تعداد لنفوسیت بالاتر از 3000 در هر میکرولیتر (µL) خون
• کودکان: تعداد لنفوسیت حدود 9000 در هر میکرولیتر خون

این میزان به سن افراد بستگی دارد و ممکن است تغییر کند.

سطح پایین (lymph) لنفوسیت‌ها در آزمایش خون

تعداد لنفوسیت‌ها کم بودن نشان‌دهنده وجود مشکل‌هایی در بدن است.

“`

کاهش تعداد لنفوسیت ها در خون که به نام لنفوسیتوپنی شناخته می‌شود، می‌تواند به طور موقت و به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد. این کاهش ممکن است پس از یک سرماخوردگی یا بیماری عفونی دیگر رخ دهد یا به دلیل تمرین شدید، استرس زیاد یا سوءتغذیه باشد.

کاهش سطح لنفوسیت می‌تواند نشانه‌ای از بیماری باشد که آن را لنفوسیتوپنی می‌نامند. این وضعیت ممکن است به صورت ارثی باشد یا به دلیل بیماری‌های خاصی ایجاد شود که شامل موارد زیر است:

• بیماری‌های نادر ارثی مانند آتاکسی-تلانژکتازی
• بیماری‌های عصبی مانند ام اس
• بیماری‌های خودایمنی
• ایدز یا سایر بیماری‌های عفونی

لنفوسیتوپنی می‌تواند عارضه جانبی داروها یا درمان‌ها نیز باشد. مقدار لنفوسیت‌هایی که نشان‌دهنده لنفوسیتوپنی هستند در بزرگسالان و کودکان متفاوت است.

سطح لنفوسیتوپنی بر اساس سن:

1. برای بزرگسالان: کمتر از 1000 لنفوسیت در هر میکرولیتر خون
2. برای کودکان: کمتر از 3000 لنفوسیت در هر میکرولیتر خون

آزمایش سلول‌های B و T

آزمایش خونی که تعداد لنفوسیت‌ها را در خون اندازه‌گیری می‌کند، آزمایش سلول‌های B و T نام دارد.

در این آزمایش، سطح انواع اصلی سلول‌های سفید خون اندازه‌گیری می‌شود. شمارش لنفوسیت قسمتی از ازمایش خون کامل‌تری به نام CBC است.

اگر پزشک مشکوک به وجود بیماری یا عفونت باشد، آزمایش CBC تجویز می‌شود.

در برخی موارد، ممکن است نمونه‌برداری از مغز استخوان به‌جای آزمایش خون انجام شود.

نتایج آزمایش لنفوسیت‌ها

تعداد سلول‌های T بالاتر از حد نرمال می‌تواند نشان‌دهنده یکی از بیماری‌های زیر باشد:

• بیماری‌های آمیزشی مانند سفلیس
• عفونت‌های ویروسی مانند مونونوکلئوز عفونی
• عفونت‌های انگلی مانند توکسوپلاسموز
• سل
• سرطان سلول‌های سفید خون
• سرطان خون که از مغز استخوان شروع می‌شود

تعداد سلول‌های B بالاتر از حد نرمال ممکن است اشاره به:

• لوسمی لنفوسیتی مزمن
• مولتیپل میلوما
• یک بیماری ژنتیکی به نام سندروم دی‌جرج
• یک نوع سرطان به نام والدمارستوم ماکروگلوبولینمی

تعداد سلول‌های T کمتر از حد نرمال می‌تواند به بیماری‌های زیر اشاره کند:

• بیماری‌های مادرزادی
• بیماری‌هایی که منجر به کاهش سلول‌های T می‌شوند، مثل HIV که می‌تواند منجر به ایدز شود
• یک نوع سرطان

تعداد سلول‌های B کمتر از حد نرمال ممکن است نشان‌دهنده:

لوسمی مزمن لنفاوی
HIV یا دیگر بیماری‌هایی که سیستم ایمنی را ضعیف می‌کنند.

بیشتر بخوانید:

جمع‌بندی کلی:

معمولاً تغییر در تعداد لنفوسیت‌ها ممکن است به خودی خود دلیل، نشانه یا مشکلی نداشته باشد. آنها می‌توانند واکنش طبیعی بدن به عفونت، التهاب یا بیماری‌های دیگر باشند و بعد از مدتی دوباره به سطح طبیعی برگردند.

اگر میزان لنفوسیت‌ها با گذشت زمان بالاتر یا پایین‌تر بماند، می‌تواند نشانه‌ای از وجود بیماری باشد و ممکن است به عنوان لنفوسیتوپنی یالنفوسیتوز تشخیص داده شود. این بیماری‌ها می‌توانند خفیف یا شدید باشند و مدت زمان آن به دلیل ایجاد آن بستگی دارد.

درمان سطح غیرعادی لنفوسیت‌ها نیز به دلیل و شدت آن بستگی دارد و ممکن است حتی نیازی به درمان نداشته باشد.