آیا سرطان خون با لنفوم فرق دارد ؟ (2 نکته مهم)
“`html
تفاوت‌های اصلی بین سرطان خون و لنفوم
سرطان خون و لنفوم معمولاً در یک دسته قرار می‌گیرند، اما
تفاوت‌های مهمی بین این دو وجود دارد که می‌تواند تشخیص آنها را آسان‌تر کند.
هر دو نوع سرطان به نوعی به خون مرتبط هستند، اما سرطان خون و لنفوم به روش‌های متفاوتی بروز می‌کنند، و آگاهی از
این تفاوت‌ها می‌تواند در پیش بینی روند بیماری بسیار مؤثر باشد.
بنابراین، در این مقاله به بررسی برخی از این تفاوت‌ها پرداخته‌ایم؛ از تعاریف و منشا این دو سرطان تا روش‌های درمان
آنها. باید به یاد داشته باشید که موارد استثنایی وجود دارد.
تفاوت‌های زیادی بین گروه سرطان‌های خون به نام لوسمی و بیماری‌های طبقه بندی‌شده به عنوان لنفوم وجود دارد. در بعضی
موارد، علائم سرطان خون در یک نوع لنفوم بیشتر از سایر انواع سرطان خون است و بالعکس. برای مثال، تفاوت در سن بروز
این سرطان‌ها یکی از شاخص‌های مهم است.
سرطان خون در کودکان شایع‌ترین نوع سرطان است، در حالی که ما معمولاً لنفوم را به عنوان سرطان‌هایی در بزرگسالان
در نظر می‌گیریم. هرچند که برخی انواع سرطان خون نیز در سالمندان مشاهده می‌شود و برخی انواع لنفوم، مانند لنفوم
هوچکین، بیشتر در جوانان دیده می‌شود.
با این حال، استثناءات زیادی وجود دارد؛ بنابراین اجازه دهید به رایج‌ترین تفاوت‌های بین لوسمی و لنفوم بپردازیم. تعاریف
سرطان خون و لنفوم ممکن است با استانداردهای امروزی کمی عجیب به نظر برسند، زیرا این تعاریف از دهه 1800 شکل گرفته‌اند.
دو تفاوت اصلی بین لوسمی و سرطان خون وجود دارد که باید به آنها توجه کرد:
1. یکی از نکات کلیدی این است که آیا سرطان معمولاً با تعداد زیادی گلبول سفید یا لکوسیت‌ها در ارتباط است یا خیر.
گلبول‌های قرمز و سفید خون در مغز استخوان تولید می‌شوند و “خون محیطی” به سلول‌هایی گفته می‌شود که از رگ‌های
خونی خارج شده و در مغز نیستند.
2. در سرطان خون، افزایش بیش از حد گلبول‌های سفید خون در جریان خون بیشتر دیده می‌شود. همچنین باید دانست که
آیا این بیماری به‌خاطر درگیری زودهنگام مغز استخوان رخ داده یا خیر که این مورد بیشتر در لوسمی مشاهده می‌شود.
لنفوم چیست؟
لنفوم به عنوان “هر نوع سرطان در بافت لنفاوی” شناخته می‌شود. بافت لنفاوی شامل سلول‌ها (بعضی از گلبول‌های
سفید خون) و اندام‌هایی مثل تیموس، مغز استخوان، غدد لنفاوی و طحال است. شایع‌ترین نوع سلول در این بافت،
لنفوسیت‌ها هستند.
به جز اندام‌ها، بافت لنفاوی همچنین شامل سلول‌هایی در نقاط مختلف بدن است که برای مقابله با عفونت‌ها آماده
هستند. برخی از این نقاط شامل: لوزه‌ها، نواحی مختلف
سیستم تنفسی، زیر غشای مخاطی مانند قسمت‌های دستگاه گوارش و سایر بافت‌های بدن می‌باشد.
لوسمی چیست؟
لوسمی به عنوان یک بیماری پیشرونده و بدخیم از اندام‌های خون‌ساز تعریف می‌شود که با افزایش غیرطبیعی
لکوسیت‌ها در خون و مغز استخوان مشخص می‌گردد. این بیماری به خودی خود شامل سرطان بافت‌های خون‌ساز
بدن مانند مغز استخوان و سیستم لنفاوی است. لوسمی معمولاً شامل گلبول‌های سفید خون می‌شود که وظیفه
مبارزه با عفونت را دارند.
گلبول‌های سفید به‌طور طبیعی در بدن یک فرد سالم رشد می‌کنند و تقسیم می‌شوند و بدن به آنها نیاز دارد.
اما در بیماران مبتلا به لوسمی، مغز استخوان گلبول‌های سفید غیرطبیعی تولید می‌کند که عملکرد خوبی ندارند.
بسته به نوع لوسمی و سایر عوامل، درمان سرطان خون می‌تواند چالش برانگیز باشد، اما راهکارها و منابعی
وجود دارد که می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد.
“““html
سرطان خون و لنفوم چه فرقی با یکدیگر دارد؟
سرطان خون و لنفوم فقط با توجه به علائم تشخیص داده نمی‌شوند. بسیاری از علائم آنها شبیه هم هستند یا ممکن است به بیماری خاصی اشاره نکنند. با این حال، برخی علائم می‌توانند بیشتر به یک نوع خاص بیماری ارتباط داشته باشند.
علائم لنفوم می‌تواند متفاوت باشد و یکی از علائم اصلی آن التهاب بدون درد غدد لنفاوی است. این غدد ممکن است در گردن، زیر بغل یا کشاله ران قابل مشاهده باشند یا ممکن است در آزمایش‌های تصویری دید شوند. دیگر علائم لنفوم ممکن است شامل خستگی دائم، تب و لرز، عرق کردن شبانه یا کاهش وزن بدون دلیل واضح باشد.
شایع‌ترین انواع سرطان خون ممکن است علائمی مانند:
- درد در استخوان و مفاصل
- خستگی و ضعف
- رنگ پریدگی پوست (به دلیل کمبود گلبول‌های قرمز خون، که به آن کم‌خونی می‌گویند)
- خونریزی یا کبودی به راحتی (به دلیل سطح پایین پلاکت‌ها یا ترومبوسیتوپنی)
- تب، کاهش وزن و تورم غدد لنفاوی، طحال و کبد
افراد مبتلا به لنفوم ممکن است علائمی داشته باشند که به علائم B معروف هستند، که اغلب نشان‌دهنده نوع تهاجمی یا سریع‌تر بیماری است. علائم B لنفوم شامل تب، کاهش وزن ناخواسته و عرق کردن شبانه است.
تفاوت منشاء سرطان‌های خون و لوسمی
برای فهمیدن تفاوت سرطان‌های خون (لوسمی) و لنفوم‌ها، بهتر است انواع خاصی از این بیماری‌ها را بررسی کنیم.
انواع سرطان خون
چهار نوع اصلی از سرطان خون وجود دارد که دو نوع اصلی آن به نام میلوئید معروف هستند:
- لوسمی میلوئید حاد یا AML. این نوع سرطان خون در کودکان و بزرگسالان دیده می‌شود، اما شایع‌ترین نوع در بزرگسالان است.
- لوسمی میلوئیدی مزمن یا CML. این نوع سرطان بیشتر بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ممکن است فرد ساعت‌ها یا حتی سال‌ها بدون علامت خاصی بماند.
همانطور که از اسم این دو نوع مشخص است، این دو نوع سرطان خون “میلوئید” نامیده می‌شوند که به معنی مغز استخوان است، زیرا مغز استخوان محل تولید گلبول‌های سفید خون است.
حال به دو نوع دیگر سرطان خون توجه کنید:
- لوسمی لنفوسیتی حاد یا ALL. این نوع شایع‌ترین نوع سرطان خون در کودکان است اما در بزرگسالان نیز ممکن است بروز کند.
- لوسمی لنفوسیتی مزمن یا CLL. این نوع، شایع‌ترین لوسمی مزمن در بزرگسالان است و ممکن است فرد سال‌ها بدون نیاز به درمان، احساس خوبی داشته باشد.
این دو نوع دیگر سرطان خون به لنفوسیت‌ها مربوط می‌شود. رشد گلبول‌های سفید خون و پیش‌سازهای آنها در مغز استخوان، بخشی از تعریف سرطان خون است که معمولاً برای تشخیص این وضعیت استفاده می‌شود.
انواع لنفوم
دو نوع اصلی لنفوم وجود دارد:
“““html
انواع لنفوم:
- لنفوم هوچکین یا HL
- لنفوم غیر هوچکین یا NHL
بسیاری از سرطان‌ها از سلول‌های لنفوسیت یا پیش‌سازهای آنها ناشی می‌شوند. این سلول‌های لنفوم معمولاً در خون عادی وجود ندارند.
تفاوت بین سرطان خون و لنفوم
سرطان خون و لنفوم از نظر شیوع با یکدیگر متفاوت هستند. به طور کلی، افراد بیشتر به لنفوم مبتلا می‌شوند تا لوسمی.
در سال 2017، بر اساس اطلاعات انجمن سرطان آمریکا، تعداد موارد جدید این دو بیماری به شرح زیر بوده است:
در میان 80500 نفر مبتلا به لنفوم، موارد زیر گزارش شده است:
- 72،240 لنفوم غیر هوچکین
- 8،260 لنفوم هوچکین
در میان 62 هزار و 130 نفر مبتلا به لوسمی، موارد زیر گزارش شده است:
- 21380 سرطان خون حاد میلوئیدی
- 6،660 سرطان خون میلوئیدی مزمن
- 5970 لوسمی حاد لنفوسیتی
- 20110 لوسمی لنفوسیتی مزمن
- 5720 سرطان خون دیگر
سن تشخیص لوسمی و لنفوم
سرطان خون شایع‌ترین نوع سرطان در کودکان است و حدود یک سوم سرطان‌های کودکان را شامل می‌شود. دومین نوع شایع سرطان در کودکان، بدخیمی‌های سیستم عصبی مرکزی، مانند تومورهای مغزی است. به طور مقایسه، لنفوم تنها 10 درصد از سرطان‌های کودکان را تشکیل می‌دهد. اما بسیاری از لنفوم‌ها بیشتر در افراد بالای 55 سال دیده می‌شود.
پیش آگهی سرطان خون و لوسمی
به طور کلی، درمان‌هایی که امید به زندگی را افزایش می‌دهند، پیشرفت کرده‌اند. به عنوان مثال، کشف داروی Gleevec (imatinib) باعث شده که لوسمی میلوئیدی مزمن از یک بیماری مرگبار به یک بیماری مزمن قابل کنترل تبدیل شود.
لوسمی حاد لنفوسیتی نیز در گذشته معمولاً کشنده بود، اما اکنون حدود 90 درصد کودکان مبتلا به این بیماری قابل درمان هستند. امید به زندگی در بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین نیز به طور قابل توجهی افزایش یافته است. بعضی از روش‌های درمانی جدید، مانند درمان‌های هدفمند و ایمونوتراپی، امید به زندگی را در مبتلایان به این سرطان‌ها بیشتر کرده‌اند.
همچنین بخوانید:
سایت رضیم
“`
