انواع شکستگی و درمان خانگی پای پرنده (کبوتر) (2 نکته مهم)
“`html
تقسیم بندی شکستگی پای پرنده
1. شکستگی بدون خونریزی
در این وضعیت که ممکن است پرنده به دلایل مختلف در ناحیه ساق پا یا ران دچار مشکل شود، با استفاده از یک ورق کاغذ (مثل کاغذ کف قفس یا هر کاغذ دیگری) پرنده را تثبیت می‌کنیم. به این صورت که ورق کاغذ را دور پای پرنده می‌پیچیم و با چسب نواری محکم می‌کنیم.
پای آسیب دیده را با مقداری روغن زیتون یا نشاسته تر یا پی گوسفند یا زرده تخم مرغ به آرامی می‌پوشانیم، به طوری که تمام پای پرنده را بپوشاند.
پس از این کار، مقداری زردچوبه روی پای آغشته به یکی از مواد قبلی می‌ریزیم و با پنبه بهداشتی (مقداری کم) به شکل رشته‌ای نازک از ابتدا تا انتهای پا و ران می‌کشیم. سپس یک نی (مثل نی نوشابه) که به اندازه پای پرنده آماده شده را به صورت عمودی برش می‌زنیم و پای پرنده را همراه با پنبه داخل نی قرار می‌دهیم. نی را با چسب نواری یا چسب زخم محکم می‌کنیم.
به این ترتیب، مرحله آتل‌بندی پای شکسته به پایان می‌رسد.
2. شکستگی همراه با خون ریزی
در این حالت، پس از تثبیت پرنده، زخم را با بتادین شست و شو می‌دهیم و به سرعت دو قطره از داروی تزریقی ترانکرون روی زخم ریخته و با استفاده از پماد پستانی گاوی (زرد یا نارنجی) به طور کامل زخم را می‌پوشانیم. سپس با دستمال کاغذی به صورت نواری به اندازه دو لایه روی آن را می‌پوشانیم و مراحل آتل‌بندی که در قسمت اول شرح داده شد را اجرا می‌کنیم.
درمان خانگی شکستگی پای پرنده
مرحله اول::
ابتدا باید مطمئن شوید که پای پرنده کبود شده یا شکسته است. پرنده را کمی بالا بگیرید و تکان دهید.
اگر پا مانند آونگ حرکت کرد و ثابت نبود و به نوعی آویزان بود، این نشان دهنده شکستگی است. ممکن است پرنده پای شکسته را بالا نگه دارد و انگشت‌هایش هم حرکت نکنند.
گاهی اوقات فقط ممکن است پرنده پایش را بالا نگه دارد، اما آویزان نباشد که این نشانه کبودی است.
کبود یک مقدار کبودی خفیف دارد و خود به خود خوب می‌شود، ولی شکستگی باید هر چه سریع‌تر آتل‌بندی شود تا درمان شود.
مرحله دوم::
قبل از هر چیز باید محل دقیق شکستگی را شناسایی کنید. در پرندگان به دلیل پوشش پر نمی‌توانید محل دقیق شکستگی را ببینید.
لطفا از حس intuitiveness خود استفاده نکنید. پای شکسته را باید بدون پر کنید.
کشیدن پرها آسیب جدی به پرنده نمی‌زند و فقط سوزش موقتی دارد. هنگام کشیدن پرها باید آرام و با احتیاط عمل کنید که شکستگی شدیدتر نشود.
حتما در این کار از یک نفر دیگر هم کمک بگیرید. این کار واقعا لازم است. با این کار علاوه بر پیدا کردن محل دقیق شکستگی، آتل بهتری می‌توانید ببندید و نگران پرها نباشید، زیرا خیلی زود با پرهای جدید جایگزین می‌شوند.
محل شکستگی معمولاً بعد از چند ساعت یا یک یا دو روز دچار کبودی می‌شود. این کبودی ناشی از عفونت حاصل از شکستگی است. هر شکستگی با مقداری عفونت همراه است.
در ادامه می‌گویم برای این عفونت چه کار کنید. پس حالا باید محل شکستگی را شناسایی کرده باشید، قسمتی که کمی ورم کرده و ممکن است کبود هم شده باشد.
مرحله سوم::
حالا باید با توجه به پا و محل شکستگی، یک آتل مناسب با استفاده از یونولیت بسازید. با تیغ یا کاتر (نه با کارد یا چاقو یا قیچی، زیرا این‌ها بدنه یونولیت را ضعیف می‌کنند) آتل خوبی بسازید که کاملاً مطابق پای پرنده باشد.
می‌توانید داخل یونولیت را با استفاده از هویه خالی کنید تا پای پرنده به خوبی در آتل جا بگیرد و تکان نخورد. دو طرف آتل را نیز با یک چوب کبریت هم اندازه آتل بچسبانید تا استحکام بیشتری داشته باشد.
مرحله چهارم::
حالا حتماً از یک نفر بخواهید که بدن پرنده را عمود نگه دارد، طوری که پاها به سمت بالا باشد و کار شما راحت‌تر شود.
نیاز نیست خیلی استخوان شکسته را جا بندازید، زیرا این کار تقریباً محال است، به‌ویژه اینکه پاهای پرنده معمولاً کوچکتر از آن است که بتوان آن‌ها را جا انداخت.
پس فقط دقت کنید که پای پرنده صاف باشد و از طرفین حالت خمیدگی نداشته باشد. پای پرنده را به آرامی در آتل قرار دهید. توجه کنید که…
“““html
آتل نباید خیلی روی پا فشار بیاره، چون ممکنه خون به پا نرسه و پای پرنده زخمی بشه. همچنین، این مهم است که پا درون آتل حرکت نکند.
سپس روی آتل را با نوار چسب مخصوص بپوشانید تا محکم‌تر شود و پرنده نتواند آتل را باز کند، به ویژه اگر طوطی باشد.
مرحله پنجم::
حالا باید همچنان تست اول را انجام دهید. بدن پرنده را بالا بگیرید و به آرامی تکان دهید. اگر پا حالت آویزان نداشت و حرکت نکرد، آتل را به خوبی بسته‌اید.
مرحله ششم::
یک قفس کوچک با سقف کوتاه تهیه کنید تا پرنده نتواند فعالیت زیادی داشته باشد و حدود ۱۵ تا ۳۰ روز پرنده را در این قفس قرار دهید. هر روز آتل را چک کنید تا مطمئن شوید که شل نشده یا پرنده آن را باز نکرده باشد.
مرحله هفتم::
برای پرنده‌ای که دچار شکستگی شده، حتماً باید آنتی بیوتیک تهیه کنید تا از عفونت ناشی از شکستگی جلوگیری کنید. تتراسایکلین یا انرو را از داروخانه دامپزشکی تهیه کنید و ۴ روز به پرنده بدهید.
اگر انرو را استفاده می‌کنید، هر ۸ ساعت یک قطره به او بدهید و اگر تتراسایکلین می‌زنید، یک چهارم قرص را در آب حل کنید و هر ۱۲ ساعت یک بار به پرنده بدهید. توجه داشته باشید که فقط از یکی از این دو دارو استفاده کنید (بهتر است انرو را انتخاب کنید).
اگر آنتی بیوتیک بیش از حد استفاده شود، ممکن است باعث تشنج پرنده شود. در این صورت، اگر نشانه‌های تشنج را دیدید، فوراً سر پرنده را در آب بگذارید و روی بدنش آب بریزید و بعد از آن دیگر آنتی بیوتیک ندهید. استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک حتی می‌تواند موجب مرگ پرنده شود.
بیشتر بخوانید::
درمان پای آسیب‌دیده از طریق دامپزشک
دامپزشک ابتدا با معاینه‌ی دقت‌نظر، وضعیت پای پرنده را بررسی می‌کند و در صورت نیاز، ممکن است عکسبرداری رادیولوژی انجام دهد.
اگر لازم باشد، برای بررسی احتمال التهاب استخوان یا عفونت، می‌تواند از پرنده آزمایش خون بگیرد.
استخوان‌های پرندگان سریع‌تر از انسان‌ها و سایر حیوانات خوب می‌شوند.
ممکن است شکستگی فقط با آتل گذاشتن بهبود یابد، اما در برخی موارد که شکستگی پیچیده است، پرنده نیاز به جراحی دارد.
در مواردیِ خاص، فیزیوتراپی می‌تواند به بهبود مفصل و ناحیه آسیب‌دیده کمک کند. دامپزشک تمرینات مختلفی برای کمک به بهبود پرنده پیشنهاد می‌دهد. دامپزشک همچنین داروهایی برای تسکین درد پرنده در زمان بهبودی تجویز می‌کند. دارو ممکن است به‌صورت خوراکی یا با غذا داده شود. بهبودی پرنده را زیر نظر بگیرید و اگر بعد از چند روز درد داشت، به دامپزشک مراجعه کنید تا ناحیه را بررسی کند.
چند نکته در مورد نگهداری از پرنده آسیب‌دیده:
- کف قفس را با پارچه تمیز بپوشانید.
- دان‌خوری و آب‌خوری را در پایین‌ترین قسمت قفس قرار دهید.
- نی‌های قفس را بردارید.
- از داروخانه انسانی چند قرص کلسیم (۵ تا کافی است) و یک قطره ویتامین A (مارک الحاوی) و یک سرنگ کوچک تهیه کنید.
هر روز به مدت دو هفته کمی قرص کلسیم را در آب حل کنید و یک قطره ویتامین A هم به آن اضافه کنید و با سرنگ یا قطره‌چکان در دهان پرنده بریزید.
این موارد را در یک سرنگ ۵ سی‌سی حل کنید و استفاده کنید و قبل و بعد از استفاده، سرنگ و قطره‌چکان را خوب بشویید.
نیازی نیست که قرص کلسیم یا ویتامین را در ظرف آب پرنده بریزید، زیرا ممکن است پرنده در این حالت آب نخورد و تشنه بماند. - مولتی ویتامین (مولتی ویتالین) را از داروخانه دامپزشکی بگیرید و مانند ویتامین A و کلسیم، به صورت دستی به او بدهید (با سرنگ یا قطره‌چکان) به مدت دو هفته.
- با اسباب‌بازی پرنده را سرگرم کنید تا در قفس تحرکش محدود باشد و احساس عصبانیت نکند.
علاوه بر این، وقتی روحیه‌اش بهتر باشد، زودتر خوب می‌شود. با او صحبت کنید. در این حالت پرنده بعد از ۲ یا ۳ روز دیگر دردی احساس نمی‌کند، ولی به خاطر ماندن در قفس ممکن است حوصله‌اش سر برود.
هرچه کمتر بیرون بیاید بهتر است، مگر اینکه خیلی عصبی شود. در این صورت، او را بیرون بیاورید و روی دستتان نگه دارید، اما نگذارید پرواز کند.
اگر آتل به خوبی بسته شده باشد، پرواز هم مشکلی ندارد، اما بهتر است کمتر بیرون بیاید و پرواز کند.
سایت رضیم
“`
