اولین واحد پول ایران از ابتدا تا کنون !

اولین واحد پول ایران چیست ؟

در تاریخ ایران، پول‌ها و سکه‌های مختلفی وجود داشته که نقش مهمی در زندگی مردم داشته‌اند و مردم از آنها برای خرید و فروش استفاده می‌کردند. در ادامه، تاریخچه پول در ایران را مرور خواهیم کرد.

اولین واحد پول ایران دریک

یکی از اولین پول‌های تاریخی در ایران، دریک است. این واحد پول به زمان حکومت هخامنشیان برمی‌گردد و در آن زمان بسیار رایج بود. دریک به سکه‌های طلا گفته می‌شد که روی آنها تصویر یک کماندار نقش بسته بود.

واحد پول ایران به ترتیب

دومین واحد پول ایران پشیز یا فلوس

شاید نام پشیز را شنیده باشید ولی ممکن است معنی آن را ندانید. در زبان معمولی، پشیز به چیزی بی‌ارزش گفته می‌شود، اما در گذشته نوعی پول در ایران بود.

فلوس یا فلس در اصل یک واژه عربی است که به سکه‌هایی از جنس مس اشاره دارد. این سکه‌ها پس از مدتی سیاه می‌شدند و به همین دلیل به آنها پول سیاه نیز گفته می‌شد. این واحد پولی به دوران ساسانیان مربوط می‌شود و هنوز در برخی کشورهای عربی مانند عراق و بحرین مورد استفاده قرار می‌گیرد و هر ۱۰۰ فلوس معادل یک دینار است.

واحد پول ایران در قدیم

سومین واحد پول ایران دینار

شاید برایتان جالب باشد که دینار نیز زمانی واحد پول ایران بوده است. دینار یک سکه با وزن ۷ تا ۷٫۴ گرم بود که در دوران ساسانیان برای مراسم‌های رسمی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این واحد پولی در ایران از زمان اردشیر یکم تا شاپور سوم رایج بوده و اکنون نیز واحد پولی ۱۰ کشور در جهان است.

واحد پول ایران در زمان قاجار

چهارمین واحد پول ایران محمودی

سلطان محمود غزنوی یکی از پادشاهان معروف در تاریخ ایران است. واحد پولی محمودی از نام همین پادشاه گرفته شده و در دوران غزنویان کاربرد داشته است. غزنویان از سلسله‌های قوی بودند که بر ایران بزرگ حکومت می‌کردند. این واحد پولی در آن زمان برای معاملات استفاده می‌شد.

پنجمین واحد پول ایران چاو، اولین واحد پول کاغذی ایران

چاو، نام اولین واحد پول کاغذی در ایران بود که در دوره ایلخانیان مغول چاپ شد. این پول کاغذی به سبک حکومت قوبیلای قاآن در ایران رواج یافته و اولین چاوخانه در تبریز تاسیس شد. چاو در واقع یک کاغذ مربعی شکل بود که یکی از طرف‌های آن عبارت «لا اله الا الله محمد رسول‌الله» و نام گیخاتو (پنجمین شاه ایلخانان مغول) به خط چینی نوشته شده بود و ارزش چاو نیز در وسط آن دیده می‌شد.

ارزش پول ایران در زمان پهلوی

ششمین واحد پول ایران صنار، واحد پولی ایران در دوران صفویان

صنار و عباسی دو واحد پولی در دوران صفویان بودند. برخی مورخان می‌گویند واژه صنار مخفف صد دینار است که به این شکل درآمده است. صنار سکه‌ای از مس بود که ارزشی معادل دو شاهی یا صد دینار داشت. هرچند تاریخ دقیقی برای پیدایش آن وجود ندارد، اما این پول تا سال‌های ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ وجود داشته است.

عباسی یکی از واحد های پول ایران

عباسی، واحد پول قدیمی دیگری در ایران است که برابر ۲۰۰ دینار بود. نام این واحد پول از شاه عباس صفوی گرفته شده و در دوران صفوی، سکه‌ها با جنس‌های مختلفی چون طلا، نقره و مس ساخته می‌شدند. هر ۵ عباسی معادل یک تومان بود و ارزشی معادل

“`

او ده هزار دینار داشت. سکه‌های طلا تنها در زمان نشستن پادشاه و یا جشن نوروز ضرب می‌شدند. به این سکه‌ها “اشرافی” می‌گفتند، چون ارزش بسیار بالایی داشتند.

نادری، واحد پول ایران

در دوره نادرشاه افشار، از پول‌هایی به نام نادری برای خرید و فروش استفاده می‌کردند. این واحد پولی ایران، مشابه دیگر واحدهای قدیمی مانند عباسی و محمودی، نام پادشاه را یدک می‌کشید.

پاپاسی، واحد پول ایران

پاپاسی، یکی از واحدهای پول در زمان قاجاریان بود که برای مقادیر کم استفاده می‌شد. پاپاسی ها در واقع پول خردهایی بودند که ارزش آن‌ها یک پشیز یا کمتر بود. این ارزش پایین پاپاسی را از مثل معروف “یک پاپاسی هم نمی‌ارزد” می‌توان فهمید.

شاهی، واحد پول ایران

سکه‌های شاهی به دوران قاجار برمی‌گردند. در آن زمان، شاهی به عنوان واحد شمارش پول دینار به کار می‌رفت و ارزش آن برابر با ۵۰ دینار بود. سکه‌های شاهی از طلا، نقره و مس بودند و به آن‌ها “پول دیوانی” یا “پول زنده” می‌گفتند. ارزش شاهی طلا برابر با دو ریال آن زمان بود.

قران، واحد پول ایران

ناصرالدین شاه، یکی از پادشاهان قاجار، به لقب “سلطان صاحب قران” شناخته می‌شد. نام واحد پولی قران یا قیران نیز از این لقب گرفته شده بود. هر ۲۰ شاه یا ۱۰۰۰ دینار، یک قران محسوب می‌شد. قران‌ها سکه‌های نقره‌ای بودند که ایرانیان برای مدتی طولانی از آن‌ها برای خرید و فروش استفاده می‌کردند و بعد از آن ریال جایگزین آن‌ها شد.

تومان، واحد پولی غیررسمی ایران

تومان یکی از واحدهای پول قدیمی در ایران است که هنوز هم کاربرد دارد. در دوران قاجار از این پول استفاده می‌شد و ارزشی برابر با ۱۰ ریال داشت. تومان می‌تواند به عنوان یک واحد غیررسمی در ایران تلقی شود که مردم معمولاً کار کردن با آن را بیشتر ترجیح می‌دهند. واژه تومان به معنای ۱۰ هزار است و عنوان “امیر تومان” در دوران مغول به کسی داده می‌شد که ۱۰ هزار سرباز داشت.

واحد های پول ایران به ترتیب

ریال، واحد رسمی کنونی پول در ایران

حکومت‌های مختلف سکه‌ها و پول‌های خاص خود را داشتند و از واحدهای متفاوت استفاده می‌کردند. با به قدرت رسیدن حکومت پهلوی، ریال به عنوان واحد پول رسمی کشور معرفی شد. هر ریال معادل یک دهم تومان است و در واقع ارزش چندانی ندارد. از این واحد پولی تا امروز استفاده می‌شود و در معاملات بین‌المللی، ریال ایران را با نماد IRR نشان می‌دهند.

تمام واحد های پول ایران به ترتیب

“`html

مخفف صد دینار است. سکه ای از مس که معادل دو شاهی بود.

شاهی

صفویه پنجاه دینار (واحد پول در زمان قاجار)

بیستی

صفویه 2.5 بیستی برابر با یک شاهی است (این سکه به شکل بیضی بود).

غاز بیکی-غازیکه

صفویه یک دهم شاهی (تمام سکه ها گرد بودند به جز بیستی).

محمودی

سلطان محمود غزنوی مقدار برابر آن مشخص نیست. این سکه از نقره ساخته شده بود (تاورینه در سفرنامه اش به این موضوع اشاره کرده است).

یک پول

قاجاریه سکه های کوچک مسی.

شاهی

قاجاریه معادل دو پول است.

دینار

قاجاریه صد دینار برابر با دو شاهی است.

عباسی

قاجاریه معادل چهار شاهی است.

پنج شاهی نقره

قاجاریه معادل ربع قران است.

ده شاهی نقره

قاجاریه معادل نیم قران است.

قران

قاجاریه واحد پول ایران در زمان قاجار و اوایل پهلوی – نقره به وزن 24 نخود – این کلمه عربی است و معادل هزار دینار می باشد.

تومان

قاجاریه یک کلمه ترکی مغولی است که به معنی سکه‌ای معادل 10 قران می‌باشد.

پناه آباد

قاجاریه سکه ای نقره که در پناه آباد شوش ضرب شده و بعدا به پناباد رواج یافت و معادل نیم ریال است.

اشرفی

قاجاریه سکه طلای ایران با وزنی معادل 18 نخود.

پنج هزاری

قاجاریه نیم مثقال طلا (12 نخود).

دو هزاری

قاجاریه ربع مثقال طلا (6 نخود).

غاز-قاز

قاجاریه کوچکترین واحد پول در زمان قاجاریه (پنج غاز که به آن پنغاز می گفتند) معادل یک دهم شاهی بود.

چندک

قاجاریه برابر با دو غاز است.

ریال

قاجاریه-پهلوی-جمهوری اسلامی این کلمه از زبان اسپانیایی گرفته شده و معادل با یک قران و پنج شاهی بود. این کلمه از زمانی که اسپانیایی‌ها و پرتغالی‌ها در خلیج فارس تسلط داشتند و با مردم جنوب ایران مراوده داشتند، رواج پیدا کرد و در حال حاضر واحد پول ایران است (جزیره هرمز برای 100 سال در اختیار پرتغالی‌ها بود از سال 1514).