تست متاکولین چیست و چگونه انجام میشود ؟ (2 نکته مهم)
“`html
تست متاکولین چیست ؟
سالانه در کشورهای پیشرفته و همچنین کشورهای در حال توسعه هزینه‌های زیادی برای کنترل و درمان بیماری آسم صرف میشود.
علاوه بر این، بیماری آسم ممکن است به دلیل اثرات آن بر روی توانایی فرد در انجام کارهای روزمره، صدمات روحی و روانی قابل توجهی به همراه داشته باشد.
تشخیص زودهنگام بیماری آسم می‌تواند در کنترل و درمان این بیماری، به ویژه در کودکان، بسیار مؤثر باشد.
تعریف تست متاکولین به زبان ساده
تست متاکولین که به نام‌های تست تحریک برونش، تست چالش متاکولین (MCT) و تست استنشاقی متاکولین نیز شناخته میشود، به طور معمول برای بررسی واکنش ریه‌ها به تحریک‌های محیطی انجام میشود.
اغلب این تست زمانی انجام میشود که بررسی‌های فیزیکی و تست‌های تنفسی (اسپیرومتری) برای تشخیص آسم کافی نباشند (به ویژه در موارد آسم پنهان).
موارد معمول مورد استفاده تست متاکولین
تست متاکولین می‌تواند در بررسی علائمی مانند سرفه‌های مزمن، تنگی نفس و بررسی انقباض ریه‌ها به دنبال ورزش (برای تشخیص آسم در ورزشکاران) مفید باشد.
همچنین برای بررسی آسم شغلی و ارزیابی تأثیر داروهای مختلف مانند داروهای ضد التهاب و تفکیک آسم از بیماری انسدادی ریه (COPD) استفاده میشود.
متاکولین چیست ؟
متاکولین بر روی سلول‌های مختلف در ریه‌ها تأثیر می‌گذارد و موجب انقباض آنها میشود.
تست متاکولین را می‌توان به راحتی در بزرگسالان و کودکانی که سن آنها بیشتر از هفت سال است انجام داد. این تست معمولاً بین ۱ تا ۲ ساعت طول می‌کشد.
مراحل تست متاکولین
- در ابتدا از فرد خواسته میشود که تست تنفسی (اسپیرومتری) انجام دهد تا میزان اصلی تنفس (FEV1) به دست آید. FEV1 نشان دهنده مقدار هوایی است که فرد می‌تواند در اولين ثانیه بازدم از ریه‌های خود خارج کند. این شاخص عملکرد ریه را می‌توان در تست اسپیرومتری اندازه‌گیری کرد.
تست اسپیرومتری برای ارزیابی هر گونه انقباض یا تنگی در مجاری هوایی استفاده میشود و می‌تواند میزان هوای ورودی و خروجی به ریه‌ها را اندازه‌گیری کند.
اگر عملکرد ریه‌ها خیلی ضعیف نباشد و نتایج اسپیرومتری طبیعی یا نزدیک به طبیعی باشد، فرد به مرحله بعدی تست می‌رود.
- در این مرحله ممکن است از فرد خواسته شود که یک محلول نمکی (آب نمک) را استنشاق کند و سپس دوباره تست اسپیرومتری انجام دهد.
- با مقایسه نتایج این دو تست، اگر عملکرد ریه فرد تغییر نکند، به او مقدار کمی داروی متاکولین داده میشود تا از طریق یک نبولایزر یا اسپری استنشاق کند. ممکن است بیمار سرفه یا تنگی نفس را احساس کند، اما بسیاری از آنها هیچ علائمی نخواهند داشت.
- بعد از استنشاق متاکولین، فرد باید بلافاصله تست اسپیرومتری را تکرار کند. اگر عملکرد ریه بعد از کمترین میزان متاکولین تغییر نکرد، فرد به استنشاق مقدار بیشتری از متاکولین ادامه می‌دهد. سپس فرد دوباره تست اسپیرومتری انجام می‌دهد.
- مقدار متاکولین به تدریج افزایش می‌یابد تا اینکه مقدار FEV1 به میزان ۲۰ درصد کاهش پیدا کند. ممکن است بیمار مقدار بیشتری از متاکولین (معمولاً بین ۵ تا ۱۰ برابر) دریافت کند.
- به محض اینکه میزان…
“““html
هوای بازدمی مجاز در یک ثانیه به این معناست که اگر شاخص FEV1 به میزان ۲۰ درصد کاهش یابد یا فرد احساس علائمی مثل خس خس سینه و تنگی نفس را داشته باشد، باید تست متوقف شود. در مرحله بعد، برای کمک به باز شدن راه‌های هوایی، فرد باید یک متسع کننده یا شل کننده ریه را استنشاق کند. سپس تست اسپیرومتری دوباره انجام میشود تا مطمئن شویم که ریه‌ها به حالت عادی بازگشته‌اند.
میزان غلظت متاکولین نهایی به عنوان نتیجه تست فرد ثبت میشود. تا زمانی که تنفس فرد به حالت عادی برنگشته، نباید محل انجام تست را ترک کند.
تفسیر نتایج تست متاکولین
تست تحریک برونش (ریه) با متاکولین، برای تشخیص بیماران مبتلا به آسم مخفی بسیار حساس است. اما این تست ممکن است در تشخیص آسم از وضعیت طبیعی یا از بیماری‌های انسدادی مزمن مجاری تنفسی به درستی عمل نکند.
- تست مثبت تلقی میشود زمانی که متاکولین باعث کاهش ۲۰ درصدی شاخص FEV1 در مقایسه با وضعیت اولیه شود. این میزان به نام PC20 شناخته میشود. اگر مقدار به دست آمده کمتر از این میزان باشد، نشان‌دهنده حساسیت بالای راه‌های هوایی فرد است.
- اگر فردی بیشترین مقدار متاکولین را استنشاق کند اما شاخص FEV1 او کاهش نیابد، به این معنی است که ریه‌ها و مجاری تنفسی او به طور طبیعی در برابر محرک‌های خارجی عمل می‌کنند.
- تست متاکولین برای رد احتمال وجود آسم در فرد مراجعه کننده کاربرد دارد. در افرادی که پس از استنشاق متاکولین راه‌های هوایی‌شان انقباض ندارند، احتمال وجود آسم کم است!
اگر راه‌های هوایی فرد حساس باشند، این می‌تواند نشانه‌ای از وجود آسم باشد. اما حساسیت مجاری تنفسی از علائم بیمارانی مانند رینیت آلرژیک (آلرژی فصلی، آلرژی بینی)، سیستیک فیبروز و بیماری مزمن انسداد مجاری تنفسی نیز می‌باشد.
مقایسه نتایج تست متاکولین با سابقه پزشکی و علائم مربوط به مشکلات تنفسی بیمار می‌تواند در تشخیص کمک کند.
شرایط انجام تست متاکولین
- محل انجام تست متاکولین باید تهویه مناسبی داشته باشد و کارکنان مبتلا به آسم فعال نباید در محل حضور داشته باشند و همچنین نباید تست را انجام دهند.
- پزشک قبل از انجام تست متاکولین، سابقه پزشکی فرد را بررسی خواهد کرد. برای به دست آوردن نتایج صحیح و پیشگیری از خطرات احتمالی، پزشک را از داشتن شرایط خاص خود مطلع کنید.
- در روز تست متاکولین باید از مواد غذایی حاوی کافئین مانند قهوه، چای، نوشیدنی‌های گازدار، نوشیدنی‌های انرژی‌زا و شکلات پرهیز کنید. چون کافئین ممکن است به عنوان یک متسع کننده یا شل کننده ضعیف ریه‌ها عمل کند و نتایج تست را تحت تأثیر قرار دهد.
- حداقل ۶ ساعت قبل از تست متاکولین از ورزش یا فعالیت بدنی سنگین خودداری کنید!
- حداقل ۶ ساعت قبل از تست باید از استعمال دخانیات اجتناب کنید!
- اگر در ۴ هفته قبل از تست متاکولین سرما خوردگی یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی داشته‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید. این موضوع ممکن است نتایج تست را تحت تأثیر قرار دهد.
- قبل از تست متاکولین لازم است برخی از داروها را متوقف کنید. خودداری از مصرف داروها بر اساس اینکه چه مدت در بدن باقی می‌مانند، انجام میشود. در صورت عدم توقف دارو، پزشک را از افزایش علائم بالینی مطلع کنید.
بعضی از داروهای موثر بر نتایج تست متاکولین
همانطور که قبلاً اشاره شد، برخی از داروها می‌توانند در نتایج تست متاکولین تأثیر بگذارند.
“““html
این موضوع می‌تواند بر نتایج تست اثر بگذارد و باعث تفسیر اشتباه از آنها شود! در ادامه به برخی از داروهایی که بر نتایج تست متاکولین تاثیرگذار هستند، اشاره می‌کنیم:
داروهای استنشاقی دهانی مانند سالبوتامول یا تربوتالین باید به مدت ۸ ساعت قبل از تست مصرف نشوند. همچنین داروهایی مانند تئوفیلین و آنتی‌هیستامین‌هایی مانند سیتریزین و مونته‌لوکاست باید ۲۴ ساعت پیش از تست قطع شوند. داروهای دیگری مانند فرموترول و سالمترول نیز باید ۴۸ ساعت قبل از تست استفاده نشوند. کرومولین سدیم هم به مدت ۸ ساعت قبل از تست باید قطع شود.
نکته مهم این است که کورتیکو استروئیدهای استنشاقی مثل بکلومتازون و فلوتیکازون همیشه نیاز ندارند قبل از تست متاکولین قطع شوند و بهتر است با مرکز انجام تست در مورد قطع مصرف آنها هماهنگی شود.
شرایطی که نباید تست متاکولین انجام شود
- اگر پس از انجام اولین تست اسپیرومتری، عملکرد ریه‌های بیمار بسیار پایین باشد.
- اگر بیمار در ۳ ماه گذشته سکته قلبی یا مغزی داشته باشد.
- اگر فشار خون بیمار به خوبی کنترل نشده باشد.
- اگر بیمار مشکلات خاصی در عروق خونی مانند آئورت یا آنوریسم مغزی داشته باشد.
- اگر بیمار در دوران بارداری یا شیردهی باشد.
خطرات تست متاکولین
اگرچه تست متاکولین یا تحریک برونش به‌طور کلی بی‌خطر است، اما در موارد نادر ممکن است باعث تنگی نفس یا سفت شدن مجاری تنفسی شود.
همچنین به ندرت ممکن است بیمار علائم مشابه حمله آسم مانند درد قفسه سینه، سرفه، خس‌خس سینه یا تنگی نفس را تجربه کند.
در حین انجام تست متاکولین، فرد ممکن است کمی ناراحت و دچار سرگیجه شود، اما مرکز انجام تست به دقت او را تحت نظر دارد و اگر انقباض مجاری تنفسی رخ دهد، از اسپری‌های گشادکننده استفاده خواهد کرد تا این علائم را رفع کند.
بیشتر بخوانید :
سایت رضیم
“`
