تلفن همراه هوشمند قابلیت درک شناختی را کاهش می‌دهد

مطالعه بر روی گوشی‌های هوشمند و قدرت مغز

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که داشتن گوشی هوشمند در نزدیکی می‌تواند قدرت مغز را کاهش دهد. محققان دانشگاه تگزاس به بررسی تأثیر داشتن گوشی هوشمند در نزدیکی فرد بر تمرکز افراد مختلف پرداخته‌اند. این گروه به رهبری آدرین وارد، استادیار مدرسه کسب‌وکار در دانشگاه تگزاس، یافته‌های خود را در مجله انجمن تحقیقات مصرف‌کننده منتشر کردند. پروفسور وارد و همکاران می‌خواستند فرضیه «تخلیه مغز» را در رابطه با گوشی‌های هوشمند بررسی کنند.

آن‌ها می‌خواستند بفهمند آیا فقط با وجود گوشی، حتی بدون استفاده از آن، توانایی افراد برای انجام کارهای ذهنی تحت تأثیر قرار می‌گیرد یا خیر؟ پروفسور وارد و همکارانش تقریباً 800 صاحب تلفن هوشمند را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها از کاربران خواسته بودند در دو آزمایش که برای ارزیابی توانایی آن‌ها برای انجام کارهای شناختی طراحی شده بود، شرکت کنند، در حالی که گوشی‌هایشان را به همراه داشتند.

در یکی از آزمایش‌ها، تمام شرکت‌کنندگان مجبور بودند تلفن‌های هوشمند خود را در سکوت قرار دهند. سپس آن‌ها به‌صورت تصادفی به یکی از سناریوهای زیر تقسیم شدند:

• وضعیت بالا: گوشی‌ها در دسترس بودند، یعنی روی میز قرار داشتند.
• وضعیت رسانه‌ای: گوشی‌ها در جیب یا کیف قرار داشتند، نزدیک اما خارج از دید.
• وضعیت کم: گوشی‌ها در یک اتاق جداگانه بودند.

در هر یک از این وضعیت‌ها، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا مجموعه‌ای از آزمایش‌های کامپیوتری را انجام دهند که توانایی آن‌ها برای تمرکز را سنجش می‌کرد.

برای کسب نمره بالا در این آزمون‌ها، نیاز به تمرکز کامل بود. این تست‌ها برای ارزیابی ظرفیت شناختی شرکت‌کنندگان در دو بعد طراحی شدند: «ظرفیت حافظه کاری موجود (WMC) و هوش سیال عملکردی (Gf)».

WMC به منابع توجه شخصی و توانایی فرد برای استفاده از این منابع به منظور ذخیره و پردازش اطلاعات جدید اشاره دارد. Gf به توانایی فرد برای فکر کردن و حل مشکلات جدید مربوط می‌شود.

همچنین بخوانید:

حضور دستگاه‌ها قدرت مغز را کاهش می‌دهد

به‌طورکلی، آزمایش نشان داد که وجود فقط یک گوشی هوشمند می‌تواند بر ظرفیت شناختی در هر دو سطح تأثیر بگذارد.

شرکت‌کنندگانی که گوشی‌های خود را در یک اتاق جداگانه قرار داده بودند، عملکرد بهتری از کسانی داشتند که گوشی‌هایشان روی میز بود و این افراد نیز کمی بهتر از کسانی بودند که گوشی‌هایشان را در جیب یا کیف خود نگه‌ داشته بودند.

محققان می‌نویسند: حتی وقتی فردی از وسوسه چک کردن گوشی خود پرهیز می‌کند، باز هم ظرفیت ادراکی او کاهش می‌یابد.

ما یک روند خطی را می‌بینیم که نشان می‌دهد با افزایش حضور گوشی‌های هوشمند، ظرفیت شناختی شرکت‌کنندگان به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. ذهن آگاه شما دیگر درباره قابلیت‌های گوشی‌های هوشمند فکر نمی‌کند، اما این عدم نیاز به تفکر در خصوص چیزی، باعث می‌شود از برخی منابع شناختی محدود خود استفاده نکنید. این پدیده می‌تواند به «تخلیه مغز» تعبیر شود.

کاربران وابسته بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند

آزمایش دوم مجدداً همین تست‌ها را انجام داد، اما این بار شامل افرادی بود که وابستگی به گوشی‌های هوشمند را نیز گزارش کرده بودند. مشخص شد که مردم چقدر برای انجام کارهای روزانه بر روی گوشی‌شان تکیه دارند و اینکه تا چه حد نبودن گوشی همراه را احساس می‌کنند. پروفسور وارد و تیم تحقیق برای سنجش وابستگی شرکت‌کنندگان به گوشی‌های هوشمند از آن‌ها خواستند تا به یک پرسشنامه 13 سوالی پاسخ دهند که شامل مواردی مثل اینکه «آیا بدون گوشی در یک روز معمولی مشکل دارید؟» یا «آیا استفاده از تلفن همراه شما را خوشحال می‌کند؟» و… بود. این آزمایش نشان داد که افرادی که بیشترین وابستگی به گوشی‌های هوشمند خود را دارند، بیشتر تحت تأثیر پدیدۀ تخلیه مغز قرار می‌گیرند. برای این افراد، هزینه‌های شناختی بالاتر است.