خستگی مزمن چیست،علائم خستگی مزمن و درمان خستگی مزمن را بشناسید (2 نکته مهم)

خستگی مزمن: خیلی از افراد ممکن است در طول زندگی خود به نوعی خستگی دچار شوند. این خستگی ممکن است کوتاه‌مدت باشد و به دلیل کار زیاد، فکر کردن بیش از حد، مشکلات خانوادگی، عدم تحرک، تغذیه نامناسب یا کم‌خوابی به وجود بیاید. خستگی‌های کوتاه‌مدت معمولاً با استراحت، کم کردن کار و رفتن به مسافرت‌های کوتاه حل می‌شود.

خستگی مزمن و علائم و درمان آن

اما خستگی مزمن یک مشکل جدی است. این نوع خستگی همیشه وجود دارد و شدید است، به طوری که افراد مبتلا به خستگی مزمن نمی‌توانند به خوبی از عهده کارها و مسئولیت‌های اجتماعی و خانوادگی خود بربیایند و این حالت می‌تواند به افسردگی و انزوای آنها منجر شود.

خستگی مزمن یک اختلال است که با مشکلات جسمی، روحی و روانی همراه است. آمار نشان می‌دهد که این بیماری در زنان بیشتر از مردان است و معمولاً افراد بین 25 تا 45 سال به آن دچار می‌شوند. هرچند که می‌توان این اختلال را در سنین پایین‌تر و حتی در سالمندان نیز مشاهده کرد.

خستگی مزمن معمولاً همراه با علائمی مانند عدم توانایی در تمرکز، سردرد، گلو درد، دردهای عضلانی، درد مفاصل، دل‌پیچه، تب، تپش قلب، حساسیت به غدد لنفاوی، درد در قفسه سینه، عرق شبانه، بیخوابی و تغییر وزن است. خستگی مزمن می‌تواند به افسردگی منجر شود چرا که فرد به خاطر این خستگی احساس ناراحتی می‌کند. به همین دلیل، بسیاری از روانشناسان بر این عقیده‌اند که علائم خستگی مزمن احتمالاً یک اختلال روانی است و دیگر مشکلات جسمی و عصبی ناشی از آن می‌باشند.

بسیاری از افراد مبتلا به خستگی مزمن می‌گویند که فشارهای جسمی و روانی در شدت گرفتن بیماری آنها نقش زیادی دارد و با زیاد شدن این فشارها، مشکلات فکری و دردهای جسمی آنها نیز بیشتر می‌شود. زندگی این افراد غالباً با یکنواختی، یأس، بدبینی، کم‌خوابی و خواب نامنظم، تغذیه نامناسب، عدم فعالیت و عدم لذت بردن از زندگی، و تمایل به دوری از جمع سپری می‌شود. بسته به موقعیت اجتماعی و میزان شدت بیماری، بیماران خستگی مزمن به روش‌های مختلفی برای کنار آمدن با وضعیت اجتماعی خود، از جمله خشونت، وابستگی به دیگران برای کمک یا انزوا روی می‌آورند.

علائم خستگی مزمن

برای تشخیص درست علائم خستگی مزمن، پزشکان به چند معیار توجه می‌کنند. یکی از این معیارها احساس خستگی در انجام کارهای روزمره است، یعنی شخص معمولاً احساس ضعف، خستگی و ناتوانی می‌کند. برخی دیگر از افراد ممکن است دچار التهاب و درد در مفاصل و عضلات شوند، یا بعضی از علائم دیگر…

افرادی که به تب و افزایش دما مبتلا می‌شوند، ممکن است نشانه‌های خاصی از خستگی مزمن را تجربه کنند. ممکن است در بدنشان نقاط حساسی وجود داشته باشد که با لمس کردن آنها درد یا سوزش حس کنند.

علاوه بر این، علائم خستگی مزمن می‌تواند باعث افسردگی در بیماران شود و این افسردگی نیز می‌تواند حالت بیماری را بدتر کند. به عبارت دیگر، افسردگی ناشی از خستگی مزمن می‌تواند باعث شود بیمار انگیزه کمی برای پیگیری درمان خود داشته باشد و در نتیجه کیفیت زندگی‌اش کاهش یابد. برخی افراد نیز ممکن است به خاطر این بیماری دچار اضطراب شوند که خود این اضطراب می‌تواند درد و ناراحتی را تشدید کند و بیمار را در цикلی معیوب قرار دهد که علائم دیگر را نیز بدتر می‌کند.

درمان خستگی مزمن:

به پزشک خود مراجعه کنید. پزشکان متخصص طب فیزیکی و توانبخشی می‌توانند بیشترین کمک را در درمان این سندروم کنند.

پزشک شما با روش‌های زیر برای درمان خستگی مزمن اقدام خواهد کرد:

::افزایش فعالیت ورزشی در یک برنامه منظم

::تدابیری برای کاهش استرس، اضطراب و افسردگی

::درمان مشکلات خواب

::استفاده از دارو (در صورت نیاز)

::بهبود تغذیه

::استفاده از طب سوزنی: یکی از درمان‌های مؤثر در این سندروم است.

::روش‌های مدیتیشن و ریلکسیشن

::ماساژ

::ملاقات با دوستان و ارتباط با محیط اطراف

::ورزش‌های تفریحی مانند پیاده‌روی، کوهنوردی، و گردش در طبیعت

::درمان غذایی برای خستگی مزمن

درمان غذایی خستگی مزمن:

::تلاش کنید تا وضعیت متابولیسم انرژی خود را در حد مطلوب حفظ کنید (از گرسنگی پرهیز کنید)

::روزانه 50 تا 70 اونس مایعات بنوشید حتی اگر احساس تشنگی نمی‌کنید

::از مصرف غذاهایی که ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک یا کاهش انرژی شوند، پرهیز کنید

::از مصرف غذاهایی که ممکن است باعث واکنش‌های غیرطبیعی در روده شوند، خودداری کنید

::به آنچه که می‌خورید، توجه کنید

::به غذاهایی که باید از آنها اجتناب شود، فکر کنید

::سعی کنید غذاهای جدید را امتحان کنید و ببینید که چه تأثیری بر شما دارند

::هنگام خرید، به مواد غذایی که برای بدن شما سازگارترند، توجه داشته باشید

::هرگز صبحانه را فراموش نکنید، زیرا بافت‌های بدن نیاز به انرژی صبحگاهی دارند.

دارد

:: از دست دادن صبحانه باعث می‌شود که بدن به مواد محرکی مانند قهوه و چای بیشتر نیاز داشته باشد.

:: حتماً از سبزیجات تازه، خام و بخارپز استفاده کنید.

:: بر روی میوه‌هایی که می‌خورید، دوباره فکر کنید.

:: از خوردن میوه‌هایی که ممکن است باعث حساسیت شوند، مانند پرتقال، پرهیز کنید.

:: از مصرف میوه‌های شیرین و میوه‌های خیلی رسیده دوری کنید.

:: غذاهایی که پروتئین بالایی دارند، مانند عدس و حبوبات، را به رژیم غذایی‌تان اضافه کنید.

:: مقدار نمک و شیرین‌کننده‌های مصنوعی را کاهش دهید.

:: از خوردن گردو و آجیل خودداری کنید و به جای آن دانه سویا و دانه آفتابگردان مصرف کنید.

:: مکمل‌های غذایی را فراموش نکنید.

:: بهتر است مکمل‌ها را در صبح و شب مصرف کنید.

:: سبزیجاتی مانند کاهو، بروکلی و کلم را در وعده‌های غذایی خود بگنجانید.

:: سعی کنید میوه را با کره بادام‌زمینی یا پنیر و مغزها را با غلات صبحانه و شیر میل کنید.

گردآوری: مجله اینترنتی رضیم