خطرات و عوارض جبران ناپذیر داروهای نیروزا در بانوان (2 نکته مهم)

عوارض مهم و خطرناک داروهای نیروزا

بسیاری از ورزشکاران برای پیروزی در مسابقات ورزشی، سخت تمرین می‌کنند. استفاده از داروهای انرژی‌زا نیز در بین آن‌ها رایج است و هر روز به تعداد افرادی که از این داروها استفاده می‌کنند، افزوده می‌شود. این داروها که به دوپینگ معروف هستند، استفاده از آن‌ها بدون خطر نیست. در این بخش از رضیم ما برخی از انواع این داروها و خطرات آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

دوپینگ چیست؟

دوپینگ یعنی استفاده از مواد ممنوع یا از روش‌های غیر مجاز در ورزش. دوپینگ نوعی تقلب است که عوارض بسیار خطرناکی دارد: خطر مرگ فیزیولوژیک به دلیل تغییرات شدیدی که در بدن ایجاد می‌کند و گاهی این تغییرات برگشت‌ناپذیرند. مثال‌های زیادی از مرگ ورزشکاران در سال‌های اخیر وجود دارد که به همین دلیل بوده است. همچنین، دوپینگ می‌تواند به مشکلات روانی و شخصیتی منجر شود، زیرا فرد به دنبال تقلب است و این موضوع باعث نادیده گرفتن توانایی‌ها و نقاط قوت خود می‌شود. نهایتاً، انحطاط اخلاقی نیز از عوارض دوپینگ است، زیرا فرد از قوانین معتبر جامعه تخطی می‌کند.

انواع داروهای دوپینگ

این داروهای نیروزا معمولاً به پنج گروه تقسیم می‌شوند:

الف) داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی

این داروها برای افزایش هوشیاری، کاهش خستگی، کم کردن اشتها و درمان اختلالات خواب به کار می‌روند. برخی از این داروها که در ورزش به طور نادرست استفاده می‌شوند، شامل کوکائین، آمفتامین، کافئین و پروپانول آمین هستند. ورزشکاران از این داروها برای افزایش انرژی، تمرکز و دقت بیشتر استفاده می‌کنند و این داروها حدود ۲۰ درصد از کل سوءاستفاده‌های دارویی را تشکیل می‌دهند.

دوپینگ

ب) داروهای مخدر

این دسته شامل داروهایی مانند هروئین، مورفین و متادون است.

ج) استروئیدهای آنابولیک

استروئیدهای آنابولیک نوعی هورمون هستند که به تحریک رشد عضلات کمک می‌کنند، اما عوارض جبران‌ناپذیری برای کبد دارند. بعضی از این داروها مانند ناندرولون، تستوسترون و اکسی متولون از نمونه‌های معروف این گروه‌اند.

د) داروهای ادرارآور

این داروها باعث افزایش دفع ادرار می‌شوند و به همین دلیل برخی ورزشکاران از آن‌ها برای کاهش وزن استفاده می‌کنند. همچنین این داروها می‌توانند برای رقیق کردن ادرار به کار بروند تا از نتیجه مثبت تست‌های دوپینگ فرار کنند. عوارض این داروها شامل اختلال در تعادل آب و الکترولیت‌های بدن و خطرات مرتبط با قلب و عروق است. برخی از داروهای معروف این گروه شامل فوروسماید، تیازید و اسپیرونالاکتون هستند.

ه) هورمون‌های پپتیدی و گلیکوپروتئینی و آنالوگ‌های آن‌ها

داروهایی مثل هورمون رشد و اریتروپویتین در این دسته قرار می‌گیرند. همچنین، برخی از داروها وجود دارند که مصرف آن‌ها تا حد معین مجاز است، اما استفاده بیش از حد آن‌ها، دوپینگ به حساب می‌آید. از این موارد می‌توان از…

الکل، ماری جوآنا، داروهای بی حس کننده موضعی، کورتیکوستروئیدها و بتابلوکرها از جمله موادی هستند که در دنیای ورزش به‌کار می‌روند.

انواع دوپینگ

دوپینگ به معنای استفاده از مواد و داروهای نیروزا است، که معمولا از طریق خوردن، نوشیدن یا تزریق انجام می‌شود. به این نوع مصرف، دوپینگ خوراکی یا تزریقی می‌گویند. نوع دیگری از دوپینگ، دوپینگ خونی است. در این نوع، خون یک فرد به فرد دیگری (که گروه خونی یکسانی دارد) یا خون خود فرد که قبلاً ذخیره شده است به او تزریق می‌شود. این کار باعث افزایش توانایی خون در انتقال اکسیژن می‌شود و به این ترتیب استقامت ورزشکار افزایش می‌یابد. دوپینگ خونی بیشتر در ورزش‌هایی که نیاز به استقامت زیاد دارند، مانند دو میدانی، دوچرخه‌سواری و اسکی استفاده می‌شود.

به طور کلی، چهار گروه از داروها وجود دارند که ورزشکاران به طور نادرست از آن‌ها استفاده می‌کنند:

1- داروهای نیروزا که به طور آگاهانه توسط ورزشکاران برای افزایش عملکرد ورزشی مصرف می‌شوند.

2- داروهای درمانی که ممکن است با اطلاع ورزشکار و پزشک یا به صورت ناآگاهانه تجویز شوند. طبق قوانین، برخی از این داروها مثل داروهای ضد احتقان یا کورتیکواستروئیدهای موضعی مجاز هستند، اگر قبل از مسابقه استفاده آن‌ها به کمیته برگزارکننده اطلاع داده شود.

3- داروهای نشئه‌آور که برای ایجاد احساس شادی و کاهش حس خستگی و اضطراب استفاده می‌شوند.

4- هورمون‌های پپتیدی و گلیکوپروتئینی، مانند هورمون رشد.

داروهای محرک سیستم اعصاب مرکزی

این دسته از داروها برای افزایش هوشیاری، کاهش خستگی و برخی اختلالات خواب استفاده می‌شوند. ورزشکاران به طور نادرست از این داروها برای افزایش انرژی، دقت و تمرکز استفاده می‌کنند. این داروها حدود 20 درصد از سوءاستفاده‌های دارویی را شامل می‌شوند.

کافئین، که در چای و قهوه وجود دارد، یکی از این محرک‌هاست. این ماده علاوه بر تحریک سیستم عصبی، می‌تواند انرژی‌زا باشد. همچنین در برخی از داروهای مسکن و ضد سرماخوردگی نیز وجود دارد و میزان آن بسته به نوع و روش تهیه نوشیدنی متفاوت است.

داروهای مدر (ادرارآور)

این داروها باعث افزایش مقدار ادرار می‌شوند. داروهای مدر ممکن است برای درمان مشکلاتی چون گلوکوم، فشار خون بالا و نارسایی کلیوی استفاده شوند. ورزشکاران به طور نادرست از این داروها برای کاهش وزن در برخی رشته‌ها مانند کشتی و بوکس استفاده می‌کنند. این داروها همچنین ممکن است برای رقیق‌کردن ادرار و جلوگیری از مثبت شدن آزمایش‌های دوپینگ استفاده شوند. عوارض جانبی این داروها شامل بهم‌ریختن تعادل آب و الکترولیت‌ها و مشکلات قلبی-عروقی، عصبی و متابولیک است.

مشتقات هورمون‌های مردانه“`html

استروئیدهای آنابولیک یکی از نوع‌های هورمون مردانه یا تستوسترون هستند. این داروها برای درمان مشکلات مختلفی مانند نارسایی غدد جنسی مردانه، کم‌خونی، سرطان سینه (به عنوان داروی کمکی)، تأخیر در رشد، پوکی استخوان، سوختگی و بعد از جراحی استفاده می‌شوند. اما متأسفانه، برخی ورزشکاران از این داروها برای افزایش عملکرد ورزشی، حجیم‌تر و قوی‌تر شدن عضلات، داشتن ظاهری بزرگتر و تهاجمی‌تر، و کاهش احساس خستگی استفاده می‌کنند.

امروزه، به دلیل اینکه داروهای خوراکی سریع‌تر از انواع تزریقی دفع می‌شوند، استفاده از داروهای خوراکی در بین ورزشکاران افزایش یافته است. این داروها می‌توانند آثار منفی روی کبد داشته باشند، از جمله احتباس صفرا، نارسایی کبد، تخریب بافت کبد، و حتی سرطان‌های خوش‌خیم و بدخیم. این عوارض ممکن است حتی 22 سال بعد از مصرف دارو ظاهر شوند. داروهای نیروزا، از جمله استروئیدهای آنابولیک، عوارض جانبی زیادی دارند که برخی از آن‌ها موقتی و برخی دیگر دائمی هستند. در ادامه به برخی از این عوارض اشاره می‌شود.

عوارض قلبی و عروقی

احتباس آب و نمک، افزایش حجم خون، بالا رفتن فشار خون، چربی‌های بالا در خون، عدم تعادل در ریتم قلب، تغییر اندازه قلب، حمله قلبی و سکته مغزی.

عوارض کبدی

• مشکلات کبدی، اختلال در عملکرد کبد، افزایش آنزیم‌های کبدی، زردی و سرطان کبد.
• عوارض روانی
• شاید بخواهید بدانید
• چگونه اثر قرص را خنثی کنیم؟
• استفاده از این قرص برای افراد چاق ممنوع است!
• افسردگی، هیجان بیش از حد، پرخاشگری، بی‌ثباتی عاطفی، احساس تهاجم، خشونت، بی‌خوابی، اضطراب، اختلالات شخصیت و وابستگی روانی به دارو.

عوارض داروهای نیروزا برای مردان

کاهش تعداد اسپرم‌ها، کوچک شدن بیضه‌ها، عقیمی، بزرگ شدن سینه‌ها، نیاز فوری و مکرر به ادرار کردن، و کاهش توانایی جنسی. همچنین در پسران جوان، ممکن است منجر به بسته شدن زودهنگام غضروف‌های رشد و توقف رشد قدی، رشد غیرطبیعی مو، و تیرگی پوست شود.

عوارض داروهای نیروزا برای زنان

اختلال در قاعدگی، هیرسوتیسم (رشد مو در نواحی نامناسب مانند صورت)، طاسی، کلفت شدن صدا، کوچک شدن سینه‌ها، کاهش شیردهی، پوست چرب و آکنه.

از دیگر عوارض داروهای نیروزا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

پرخاشگری، تمایل به خودکشی، قتل، آکنه، ریزش مو، کاهش رشد طولی استخوان‌ها، خونریزی داخلی، دیابت، سرطان خون (لوسمی)، نوسانات فشار خون، تنگی نفس، زخم معده، پوکی استخوان، سردرد، لرزش دست و پا، سرگیجه، کابوس‌های شبانه، تهوع، استفراغ، تشنج، شوک، کما و در نهایت مرگ.

لیست داروهای دوپینگ

دکتر پورکاظمی، رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی و دبیرکل ستاد ملی مبارزه با دوپینگ، برای آگاهی ورزشکاران، شایع‌ترین داروهای دوپینگی در ایران را معرفی کرده است:

شایع‌ترین مواد نیروزا که در بین ورزشکاران ایرانی معمول است شامل:

ناندرولون، تستوسترون، متاندیون (متان)، هورمون رشد، انسولین، سوما، LH، HCG، کلنبوترول، فوروسماید (لازیکس)، آمفتامین (که در ایران به مخلوطی از آمفتامین و هروئین به نام کراک معروف است)، مت آمفتامین (شیشه)، دی اکسی مت آمفتامین (اکس)، کوکائین، مواد مخدر سنتی (مانند حشیش و تریاک)، دگزامتازون، بتامتازون، پردنیزولون، هیدروکورتیزون، تریامسینولون، الکل، ایندرال (پروپرانول) و آتنولول.

مجازات دوپینگ

کمیته بین‌المللی المپیک مجازات‌های خود را با توجه به اینکه آیا استفاده از دارو عمدی بوده یا غیرعمدی، تعیین می‌کند. مواردی مانند وجود داروهای ممنوعه در فرمول‌های درمانی (مثل قرص‌های ضد سرماخوردگی یا ضد اسهال) در نظر گرفته می‌شود.

دوپینگ عمدی

“““html
• سه سال ممنوعیت از شرکت در مسابقات رسمی برای اولین تخلف.
• محرومیت مادام العمر از شرکت در مسابقات رسمی برای دومین تخلف.

دوپینگ غیر عمدی

• سه ماه ممنوعیت از شرکت در مسابقات رسمی برای اولین تخلف.
• دو سال ممنوعیت از شرکت در مسابقات رسمی برای دومین تخلف.
• قابل ذکر است که در تمامی موارد ذکر شده، اگر فردی مدال کسب کرده باشد، آن مدال از او پس گرفته خواهد شد.

دوپینگ در فوتبال

احمد هاشمیان، مدرس کنترل دوپینگ فدراسیون فوتبال، در این باره گفت که بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد از موارد دوپینگ در ایران به صورت ناخواسته اتفاق می‌افتد. هاشمیان اشاره کرد که هر گونه تخلف از قوانین ضد دوپینگ، دوپینگ محسوب می‌شود و بازیکنان باید بدانند که صرف مصرف یا قصد مصرف مواد غیرمجاز می‌تواند منجر به محرومیت شود، حتی اگر نمونه‌ای گرفته نشود. او همچنین یادآور شد که در قوانین قبلی، اگر یک بازیکن به هر دلیلی از دادن نمونه کنترل دوپینگ امتناع می‌کرد، دو سال از فعالیت‌های ورزشی‌اش محروم می‌شد، اما در قانون جدید این محرومیت به چهار سال افزایش یافته است.

اگر سوال یا نکته‌ای درباره خطرناک بودن داروهای نیروزا دارید، لطفاً آن را در قسمت نظرات با ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.

—————————————————————————————————-

مجله اینترنتی رضیم

مرجان امینی