روده کوتاه چگونه قابل تشخیص است ؟ (2 نکته مهم)

سندرم روده کوتاه

روده‌ی کوچک جایی است که بیشتر مواد مغذی که ما می‌خوریم، در آن به طور کامل هضم و جذب می‌شود.

سندرم روده‌ی کوتاه مبتلا هستند، نمی‌توانند آب، ویتامین‌ها، مواد معدنی، پروتئین‌ها، چربی، کالری و دیگر مواد مغذی را از غذای خود به خوبی جذب کنند.

بعضی از منابع پزشکی این اصطلاح را برای مواردی به کار می‌برند که به دلیل جراحی حذف بخشی از روده کوچک اتفاق افتاده است.

اما برخی دیگر می‌گویند که این مشکل می‌تواند به هر دلیلی باشد که عملکرد طبیعی روده کوچک را مختل کند، حتی اگر طول روده تغییر نکند.

در موارد نادر، نوزادان با روده‌ای کوتاه به دنیا می‌آیند (سندرم روده‌ی کوتاه مادرزادی). دلیل دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست.

روده‌ی کوچک یک لوله بین معده و روده‌ی بزرگ است. بیشتر هضم غذا و جذب مواد مغذی در این ناحیه انجام می‌شود. روده‌ی کوچک از سه قسمت به نام‌های دوازدهه، ژژونوم و ایلئوم تشکیل شده است.

1. دوازدهه: این قسمت اول روده کوچک است که آهن و بعضی مواد معدنی را جذب می‌کند.
2. ژژونوم: این قسمت میانی روده کوچک است که کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، چربی و بیشتر ویتامین‌ها را جذب می‌کند.
3. ایلئوم: این بخش انتهایی روده کوچک است که اسیدهای صفراوی و ویتامین B12 را جذب می‌کند.

روده بزرگ در بزرگسالان حدود ۱۵۰ سانتی‌متر طول دارد و آب و باقیمانده غذاهایی که از روده کوچک عبور کرده را جذب می‌کند. سپس این روده، باقیمانده‌ها را به مدفوع تبدیل می‌کند.

تاثیر سندرم روده‌ی کوتاه بر مردان و زنان

سندرم روده کوتاه به همان اندازه بر مردان و زنان تأثیر می‌گذارد. آمار دقیق این اختلال در جامعه نامشخص است.

به دلیل دشواری در برآورد شیوع آن، این بیماری به عنوان یک بیماری نادر شناخته می‌شود.

به عنوان مثال، در پژوهش‌هایی که در انگلستان انجام شده، میزان بروز سندرم روده کوتاه که نیاز به درمان دارد، حدود ۲ در یک میلیون نفر بوده است. نشانه‌های آن در هر فرد ممکن است متفاوت باشد.

اسهال یکی از علائم شایع این بیماری است و می‌تواند بسیار شدید باشد. این اسهال ممکن است منجر به کمبود آب بدن شود که حتی می‌تواند خطرآفرین باشد.

سندرم روده کوتاه می‌تواند به سوء‌تغذیه، کاهش وزن ناخواسته و علائم دیگر ناشی از فقدان ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری منجر شود.

این اختلال معمولاً می‌تواند به خوبی کنترل شود، اما در برخی موارد ممکن است عوارض جدی و تهدیدکننده زندگی ایجاد کند.

علل سندرم روده کوتاه

روده‌ی کوچک بسیاری از مواد مغذی موجود در غذاها را جذب می‌کند. اگر نیمی یا قسمتی از روده کوچک از بین برود، فرد قادر به جذب مواد مغذی کافی برای حفظ سلامتی و وزن خود نخواهد بود.

به طور کلی، سندرم روده کوتاه می‌تواند در طول زندگی یا از بدو تولد به وجود آید. برخی نوزادان ممکن است به طور مادرزادی بخش زیادی از روده کوچک خود را نداشته باشند.

سندرم روده کوتاه ناشی از اختلالات مادرزادی شایع است. اما شایع‌ترین علت آن از دست دادن قسمتی از روده کوچک در اثر جراحی است.

علاوه بر این، این بیماری می‌تواند به هر دلیلی که عملکرد طبیعی روده کوچک را مختل می‌کند، به وجود آید، حتی اگر طول روده تغییر نکند.

علت سندرم روده کوتاه در نوزادان

برای نوزادان، شایع‌ترین علت جراحی برای برداشت روده کوچک، «انتروکولیت غدد لنفاوی» است که با از دست دادن بافت روده مشخص می‌شود.

در این بیماری، پوشش دیواره روده می‌میرد و از بین می‌رود. پوشش روده به جذب مواد مغذی کمک می‌کند.

علت
“““html

از بین رفتن این بافت همیشه مشخص نمی‌شود، اما معمولاً نیاز به برداشتن بخش آسیب دیده روده کوچک را ایجاد می‌کند.

این مشکل بیشتر در نوزادان زودرس یا کسانی که دچار نارسایی و بیماری‌های زمینه‌ای هستند، شایع است.

برداشتن یا از دست دادن بخشی از روده کوچک همیشه به معنای ابتلا به سندرم روده کوتاه نیست.

عوامل دیگری نیز در پیشرفت این مشکل تاثیرگذارند. این عوامل شامل:

• بخشی از روده که از بین رفته است؛
• طول باقیمانده روده کوچک؛
• حذف یا عدم حذف کولون؛
• وجود یا عدم وجود دریچه ایله‌اسکال؛
• وجود بیماری‌های زمینه‌ای و وضعیت سلامت فرد؛
• سن بیمار؛
• میزان انطباق قسمت باقی مانده سالم روده کوچک.

علائم سندرم روده کوتاه

علائم سندرم روده کوتاه می‌تواند با توجه به طول و کارایی قسمت باقی‌مانده روده، متفاوت باشد.

از آن‌جایی که سندرم روده کوتاه ممکن است در افراد مختلف شکل‌های متفاوتی داشته باشد، توجه به این نکته ضروری است که ممکن است افراد مبتلا تمامی علائم را نداشته باشند.

مهم است که بیماران یا والدین کودکان مبتلا با پزشک خود درباره وضعیت خاص، علائم و پیش‌بینی کلی صحبت کنند.

یکی از علائم بارز سندرم روده کوچک، اسهالی است که درمان نمی‌شود. این اسهال می‌تواند منجر به کم‌آبی، سوءتغذیه و کاهش وزن شود. مدفوع مایع و آبکی معمولاً حاوی مایعات و الکترولیت بیشتری نسبت به مدفوع سخت است.

از دست دادن آب به این معناست که بدن ممکن است مقداری مایعات و الکترولیت‌ها مانند سدیم، پتاسیم و کلرید را به اندازه کافی نداشته باشد.

سوءتغذیه، وضعیتی است که در آن بدن قادر نیست مقدار ویتامین‌ها، مواد معدنی و مواد مغذی لازم برای حفظ سلامت بافت‌ها و عملکرد اندام‌ها را تأمین کند.

سوءتغذیه می‌تواند باعث تورم شکم، از دست دادن آب بدن، کاهش توده عضلانی و خشکی پوست یا پوسته پوسته شدن آن شود.

سندرم روده کوتاه حتی می‌تواند به دلیل کمبود مواد غذایی منجر به اختلال رشد در نوزادان و کودکان شود.

در نوزادان مبتلا به سندرم روده کوتاه، افزایش باکتری‌های طبیعی در روده کوچک معمولی است.

در این حالت ممکن است اسهال تشدید شود، ضعف بیشتری احساس شود و دفع مواد مغذی افزایش یابد.

این مشکلات می‌توانند جدی باشند و اگر درمان نشوند، ممکن است خطرناک باشند. سایر علائم و نشانه‌ها شامل:

1. نفخ؛
2. گرفتگی؛
3. خستگی؛
4. سوزش سر دل؛
5. گاز بیش از حد روده؛
6. استفراغ؛
7. ضعف؛
8. مدفوع بی‌رنگ، چرب و بدبو؛
9. تورم (ادم) به ویژه در پاها؛
10. کاهش وزن.

درمان سندرم روده کوتاه

پزشک بسته به نیازهای تغذیه‌ای فرد مبتلا به سندرم روده کوتاه روش‌های مختلفی از جمله حمایت تغذیه‌ای، دارودرمانی، جراحی و پیوند روده را توصیه می‌کند.

درمان سندرم روده کوتاه به سمت درمان علائم خاصی که در هر فرد ظاهر می‌شوند، هدایت می‌گردد.

درمان ممکن است نیاز به همکاری یک تیم از متخصصان داشته باشد.

متخصصان گوارش، جراحان، متخصصین تغذیه و سایر متخصصان بهداشتی باید درمان فرد مبتلا را به‌طور منظم و جامع برنامه‌ریزی کنند.

به طور کلی هدف درمان این سندرم کاهش علائم و تأمین ویتامین‌ها و مواد معدنی کافی برای بدن بیمار است.

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای سندرم روده کوتاه وجود ندارد.

اما روش‌های خاص درمانی و مداخلات لازم برای افراد مبتلا به سندرم روده کوتاه به عوامل مختلفی از جمله علائم خاص، محل و شدت مشکل بستگی دارد.

“`

قسمت آسیب دیده در روده کوچک و کولون، سن فرد، وضعیت سلامتی او، حساسیت به داروها یا روش‌های درمانی، ترجیحات شخصی و عوامل دیگر بر گزینه‌های درمان تأثیر می‌گذارد.

گزینه‌های درمانی برای افراد مبتلا به سندرم روده کوتاه بسیار متنوع و پیچیده هستند.

اقدامات که می‌تواند بهبود کیفیت زندگی افرادی که به تغذیه و مراقبت نیاز دارند، شامل آموزش، پیوستن به گروه‌های حمایتی، درمان علائم و استفاده از داروهایی است که نیازهای تغذیه‌ای را کمتر می‌کند.

درمان موارد خفیف بیماری معمولاً شامل خوردن چند وعده غذایی کوچک و مکرر در روز، نوشیدن مایعات زیاد، استفاده از مکمل‌های غذایی و داروهایی برای درمان اسهال و تأمین ویتامین‌ها و مواد معدنی کافی است.

رژیم غذایی با کالری بالا باید شامل ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری مانند آهن، اسید فولیک، و ویتامین B12 و همچنین کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌های لازم باشد.

درمان برای موارد متوسط ​​بیماری

برای درمان موارد متوسط ​​بیماری، روش‌ها مشابه هستند، اما ممکن است نیاز به دریافت مایعات و مواد معدنی اضافی از راه وریدی نیز باشد.

در سال‌های اخیر پیشرفت‌های درمانی از جمله گزینه‌های جدید مثل هورمون رشد و تکنیک‌های جراحی جدید باعث شده که زمان نیاز به تزریق وریدی کاهش یابد.

درمان برای موارد جدی‌تر

در موارد شدیدتر سندرم، بیمار باید از یک لوله تغذیه وریدی برای دریافت مواد مغذی استفاده کند.

شاید نیاز باشد که یک لوله به طور مستقیم در معده یا روده کوچک قرار داده شود تا مواد غذایی تأمین شود.

بیمار ممکن است از تغذیه لوله‌ای استفاده کند یا به خوردن غذای معمولی ادامه دهد، حتی اگر نتواند بیشتر مواد مغذی را جذب کند.

هر دو روش تغذیه می‌تواند روده باقی‌مانده را برای عملکرد بهتر تحریک کند و به بیماران این امکان را بدهد که از تزریق مواد مغذی خودداری کنند.

اگر بیمار بهبودی نسبی پیدا کند، می‌توان تغذیه لوله‌ای را متوقف کرد. زمانی که روده‌ی کوچک بتواند به شکلی کار کند که نیاز به درمان کمتری داشته باشد، ممکن است فرد فقط برای مدت کوتاهی نیاز به درمان داشته باشد.

برای این که این بهبودی به دست آید، تقریباً دو سال زمان نیاز است.

در موارد شدید، همیشه نیاز به تغذیه کامل وریدی وجود دارد. گاهی اوقات عمل جراحی پیوند بخشی یا تمام روده‌ی کوچک نیز ضروری می‌شود.

پیوند ارگان جدید می‌تواند سندرم روده کوتاه را درمان کند، اما این نوع جراحی پیچیده است و معمولاً وقتی دیگر درمان‌ها نتیجه نمی‌دهد، پزشکان آن را پیشنهاد می‌کنند.

بسته به شرایط، درمان‌های دیگری هم وجود دارند که می‌توانند به روده‌ی کوچک کمک کنند تا مواد مغذی و آب بیشتری جذب کند.

مهم است که از جذب کافی کالری و مواد مغذی در کودکان مبتلا به سندرم روده کوتاه اطمینان حاصل شود، چون آن‌ها در حال رشد هستند.

بیشتر بخوانید :