روش نگهداری و پرورش گل شیپوری چگونه است ؟ (2 نکته مهم)
“`html
معرفی گل شیپوری
گل شیپوری با برگ‌های کشیده و لک‌دار، حس شادی و زنده‌دلی را به بیننده منتقل می‌کند.
این گیاه علفی و گلدار در زادگاهش، جنوب آفریقا، همیشه سبز است و در زمین‌های باتلاقی رشد می‌کند؛ ولی در نواحی سردتر، برگ‌هایش می‌ریزد.
به خاطر ریشه‌های زیرزمینی‌اش (ریزوم)، به عنوان یک گیاه چند ساله شناخته می‌شود.
طول برگ‌ها بسته به نوع و گونه‌های مختلف، بین ۱۵ تا ۴۵ سانتیمتر متغیر است و در بسیاری از آنها، لکه‌های سفیدی روی سطح برگ دیده می‌شود.
برگ‌ها در ابتدا سبز هستند و بعد از مدتی، لکه‌های سفید روی آنها ظاهر می‌شوند.
آنچه که ما به عنوان گل در این گیاه می‌شناسیم، در واقع برگواره (Spathe) نام دارد. گل آذین (مجموعه گل‌های نر و ماده) اصلی گیاه در میان برگواره قرار دارد و بیشتر اوقات زرد رنگ (گاهی نارنجی) است.
گونه های مهم گل شیپوری
- Z.aethiopica معمول‌ترین نوع گل شیپوری است که بیشتر سفید رنگ است و به راحتی به یک متر قد می‌رسد. برگ‌های آن به طول ۴۵ سانتیمتر می‌رسد و در اواخر زمستان تا بهار بهترین زمان گلدهی‌اش است.
- Z.elliottiana به نام گل زرد (Golden Arum lily) شناخته می‌شود که برگواره‌های زردی دارد و در تابستان گل می‌دهد.
- Z.rehmannii نیز در تابستان گل می‌دهد و رنگ گل‌هایش صورتی مایل به ارغوانی است. این گیاه حدود ۴۰ سانتیمتر قد و ۳۰ سانتیمتر عرض دارد و به سرما بسیار مقاوم است و دمای منفی ۲۵ درجه را تحمل می‌کند.
بجز گونه‌های طبیعی این گیاه، امروزه انواع مختلط زیادی تولید شده‌اند که به دورگه‌های رنگی معروف هستند، و به همین دلیل گل شیپوری بیشتر به خاطر همین دورگه‌ها به عنوان گیاه زینتی شناخته می‌شود.
این گیاهان از نظر رنگ بسیار متنوع هستند و برای کاشت در باغ و گلدان بسیار مناسب‌اند.
حتی می‌توان از آنها به عنوان گیاه آپارتمانی استفاده کرد. هرچند گل نمی‌دهند، اما به خاطر برگ‌های زیبا، بسیار جذاب هستند.
این گل‌ها (برگواره‌ها) با تنوع رنگ و اندازه در انواع مختلف، همچنین در تزیین دسته گل‌ها و لباس‌های جشن‌ها به کار می‌روند.
فصل گلدهی اکثر این دورگه‌ها تابستان است. ارتفاع آنها حدود ۶۰ سانتیمتر است و به نسبت گونه‌های طبیعی کوچک‌تر و ظریف‌تر هستند.
شرایط نگهداری گل شیپوری
نیازمندی های محیطی گل شیپوری
“`خاک گل شیپوری
این گیاه خاکی را ترجیح می‌دهد که کمی اسیدی باشد و نیاز به زهکشی خوبی دارد. همچنین خاک باید طوری انتخاب شود که رطوبت را در خود نگه‌دارد و زود خشک نشود.
بنابراین برای تهیه خاک مناسب، می‌توانید از دو قسمت پیت موس، دو قسمت خاک باغچه و یک قسمت شن یا پرلایت استفاده کنید.
در هنگام کاشت این گیاه باید توجه داشت که اگر ریزوم‌ها (ساقه زیرزمینی) کم عمق باشند، در هنگام دماهای بالا دچار استرس می‌شوند و همچنین اگر بیش از حد عمیق کاشته شوند، گلدهی کمتری خواهند داشت.
در کاشت این گیاه در گلدان نیز باید توجه کنید که عمق گلدان حداقل ۳۰ سانتیمتر باشد.
آبیاری گل شیپوری
بعد از کاشت گیاه، مقداری آب بدهید و صبر کنید تا اولین جوانه‌ها را ببینید. پس از مشاهده جوانه‌ها، آب دهی را کمی بیشتر کنید.
به همین ترتیب با افزایش تعداد برگ‌ها، میزان آبیاری را افزایش دهید. در فصل سرما آبیاری را کاهش دهید به طوری که فقط خاک کمی مرطوب بماند. فراموش نکنید که محیط سرد و مرطوب می‌تواند باعث پوسیدگی ریشه و ریزوم این گیاه شود.
اگر گیاه در معرض نور مستقیم آفتاب قرار دارد، آبیاری بیشتری لازم است تا رطوبت خاک حفظ شود؛ در غیر این صورت ممکن است به گیاه آسیب برسد.
نور مناسب برای گل شیپوری
این گیاه برای گلدهی به مکانی روشن نیاز دارد که حداقل ۶ ساعت نور مستقیم آفتاب را دریافت کند. در مناطق گرم بهتر است در فصل تابستان از تابش آفتاب در بعد از ظهر محافظت شود. اگر این گیاه را در خانه نگهداری می‌کنید، آن را در محلی پرنور قرار دهید.
دمای محیط برای گل شیپوری
اگر دما زیر ۱۲ درجه برود، برگ‌های این گیاه شروع به خشک شدن می‌کنند و گیاه نمی‌تواند همیشه سبز بماند. اما ریزوم‌ها می‌توانند تا دمای منفی ۱۰ درجه سالم بمانند و نیازی به خارج کردن آنها از خاک در فصل زمستان نیست.
این گیاه به دماهای بالاتر از ۲۸ درجه حساس است و در این شرایط رشد آن متوقف می‌شود. بنابراین در این مواقع با استفاده از مالچ و آب دادن مرتب، از ایجاد استرس گرمایی برای ریزوم‌ها جلوگیری کنید. دماهای بالا می‌توانند باعث کاهش گلدهی این گیاه شوند.
روش پرورش گل شیپوری
تکثیر گل شیپوری چگونه است ؟
روش اصلی برای تکثیر این گیاه، تقسیم ریزوم‌هاست. زیرا به مرور زمان گیاهچه‌های کوچکی که به نام پاجوش شناخته می‌شوند در کنار گیاه اصلی از ساقه زیرزمینی ایجاد می‌شوند و باعث شلوغی گیاه می‌گردند.
در زمان استراحت گیاه یا اگر گیاه همیشه سبز باشد، در اوایل بهار ریزوم‌ها را بیرون آورده و بعد از تمیز کردن خاک اطراف ریزوم و ریشه‌ها، نسبت به تقسیم آنها اقدام کنید.
آنها هر بخش از ریزوم را در گلدانی جداگانه کاشتند. روی هر قطعه از ریزوم باید حداقل یک جوانه وجود داشته باشد.
به یاد داشته باشید که شلوغی گیاه اصلی یکی از دلایل عدم گلدهی آن می‌تواند باشد.
چگونگی تکثیر گل شیپوری
تکثیر گل شیپوری به دو روش، یکی کاشت بذر و دیگری تقسیم ریزوم، امکان‌پذیر است. بهترین روش برای تکثیر این گل در خانه، تقسیم ریزوم (ساقه زیرزمینی) گیاه است. مراحل تکثیر گل شیپوری به روش تقسیم ریزوم به صورت زیر است:
- در زمان استراحت گیاه یا اوایل بهار، ریزوم‌ها را از گیاه اصلی جدا کنید. توجه کنید که بر روی هر قسمت از ریزوم باید حداقل یک جوانه وجود داشته باشد.
- بعد از تمیز کردن خاک اطراف ریزوم و ریشه‌ها، آنها را تقسیم کرده و هر کدام را در یک گلدان جداگانه بکارید.
- عمق کاشت ریزوم‌ها بسته به اندازه آنها متفاوت است و معمولاً در عمق 5 تا 10 سانتیمتر کاشته می‌شوند و باید تقریباً به شکل عمودی در خاک قرار گیرند.
- قبل از کاشت و قرار دادن قطعات ریزوم در گلدان جدید، بستر کاشت را کاملاً مرطوب کنید و اجازه دهید آب اضافی از ته گلدان خارج شود.
- به مرور زمان، گیاهچه‌های کوچکی که در واقع پاجوش نامیده می‌شوند، در کنار گیاه مادری و از ساقه زیرزمینی شکل می‌گیرند. لازم است خاک سطح گلدان همیشه مرطوب باشد اما نه خیس.
نوع گل شیپوری
این گیاهان علفی و پایا هستند و دارای غده‌های زیرزمینی‌اند. برگ‌های آنها شکل پیکانی دارند و گل‌های ماده در قاعده گلآذین (اسپادیس) کمتر دیده می‌شوند و به یک تخمدان یک خانه مربوط می‌شوند. گل‌های نر نیز در بالای آنها قرار دارند و هر یک دارای یک پرچم متورم هستند. بعد از گل‌های نر، گل‌هایی نازا روی اسپادیس قرار دارند که بدون پوشش و متورم به شکل گرزی‌اند.
اسپادیس معمولاً توسط یک چمچمه سبز رنگ احاطه می‌شود که در حاشیه آزاد و کمی بالاتر از قاعده، کم و بیش فشرده است. از این گیاه در ایران 7 گونه مختلف شناخته شده است که بیشتر آنها در نواحی شمالی و برخی در قسمت‌های غربی، شرقی و مرکزی رشد می‌کنند.
اسپادیس : نوعی گل آذین سنبله است که در آن گل‌ها بر روی یک محور مشترک قرار می‌گیرند. معمولاً گل‌های نر در بالای محور و گل‌های ماده در پایین آن قرار می‌گیرند. این نوع گل آذین در گل شیپوری (Arum) نیز دیده می‌شود.)
بیشتر بخوانید :
