علائم و راههای درمان بیماری طاعون خیارکی (2 نکته مهم)
بیماری طاعون خیارکی چیست؟
طاعون خیارکی در ابتدا باعث مرگ تعداد زیادی موش‌ها می‌شود. بعد از آن، کک‌ها به دنبال میزبان جدید می‌روند و به انسان‌ها یا حیوانات خانگی حمله می‌کنند و آنها را آلوده می‌سازند.
دورهٔ نهفتگی این بیماری طاعون خیارکی بین دو تا شش روز طول می‌کشد. سپس علائم اولیه مانند لرز و تب بالا، سرگیجه، درد شدید در عضلات و مفاصل، کوفتگی و سردرد نمایان می‌شوند. بعد از ۲۴ ساعت، برآمدگی‌هایی در بدن بیمار به وجود می‌آید.
مشاهده اولین طاعون خیارکی در چین
پس از شناسایی یک مورد مشکوک به طاعون خیارکی در منطقه مغولستان داخلی چین، مراکز بهداشتی این ناحیه به حالت آماده‌باش درآمدند؛ زیرا طاعون خیارکی همان بیماری است که پاندمی مرگ سیاه را به وجود آورد.
این مورد مشکوک در شهری به نام Bayannur شناسایی شده است که در شمال غربی پکن قرار دارد. بر اساس گزارشی از خبرگزاری رسمی چین، بیمارستانی که این فرد به آن مراجعه کرده، بلافاصله مقامات را در جریان گذاشته است.
روز گذشته و پس از شناسایی این فرد، مقامات محلی شهر Bayannur برای پیشگیری از شیوع طاعون خیارکی وضعیت هشدار سطح ۳ اعلام کردند.
طاعون خیارکی یکی از سه نوع مختلف بیماری طاعون است که باعث تورم و درد شدید در غدد لنفاوی می‌شود و علاوه بر آن، تب و لرز و سرفه را نیز به همراه دارد.
علائم اولیه طاعون خیارکی
طاعون خیارکی با تب و لرز شدید، سرگیجه، درد شدید در عضلات و مفاصل، کوفتگی و سردرد آغاز می‌شود.
بعد از ۲۴ ساعت، برآمدگی‌هایی روی بدن بیمار به وجود می‌آید. این برآمدگی‌ها غدد لنفاوی هستند که متورم شده‌اند.
معمولاً این برآمدگی‌ها در اطراف محل نیش کک بروز می‌کنند، بزرگ می‌شوند و بسیار دردناک و حساس هستند.
از دیگر علائم بیماری طاعون خیارکی، کم‌آبی بدن و تشنگی مداوم بیمار است. اگر بیمار به موقع درمان نشود، می‌تواند علائم خطرناکی مانند افزایش ضربان قلب، آشفتگی و هذیان را نشان دهد و در این صورت ممکن است بیمار بعد از ۳۶ ساعت بمیرد.
البته بین ۲۰ تا ۴۰ درصد این بیماران ممکن است پس از یک دورهٔ طولانی بهبودی، به‌طور ناگهانی از مرگ نجات پیدا کنند.
راههای انتقال طاعون خیارکی
- انتقال طاعون خیارکی از طریق تماس با کک آلوده
- از طریق تماس مستقیم با افرادی که به طاعون ریوی مبتلا هستند
- در اثر لمس و دستکاری بافت‌های حیوانات آلوده و محیط‌های آلوده به باکتری طاعون
- انتقال بیماری طاعون از طریق تماس با گربه‌های آلوده به پنومونی طاعونی
- اتنقال طاعون در اثر تماس با شپش و کنه‌های آلوده
- انتشار عمدی این بیماری از طریق افشانه‌های آلوده در حملات بیوتروریستی
- انسان‌ها با قرار گرفتن در چرخه انتقال طبیعی طاعون یا با ورود حیوانات وحشی آلوده یا کک‌های آنها به جوامع انسانی به این بیماری مبتلا می‌شوند و حیوانات خانگی نیز ممکن است کک‌های آلوده به طاعون را به خانه‌ها بیاورند.
- آلودگی شدید جوندگان شهری می‌تواند منجر به شیوع طاعون در حیوانات و انسان‌ها شود و انسان نقش میزبان اتفاقی را ایفا می‌کند.
- پستانداران گوشت‌خوار، مانند سگ‌ها و گربه‌ها، ممکن است در کانون‌های طاعون و اپیدمی‌ها آلودگی پیدا کنند، به خصوص اگر جوندگان مبتلا به طاعون را بخورند.
- گربه‌های خانگی و سگ‌ها می‌توانند راهی برای انتقال طاعون به انسان‌ها باشند، زیرا این حیوانات معمولاً جوندگان آلوده را به محیط خانه می‌آورند.
- آلودگی از طریق ترشحات آبسه‌های زیر پوستی، ترشحات تنفسی ناشی از پنومونی، و از طریق گازگرفتن و خراشیدگی نیز می‌تواند باعث آلودگی انسان به طاعون شود.
درمان طاعون
امروزه با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توان بیماری طاعون خیارکی را درمان کرد و میزان مرگ و میر ناشی از آن را کاهش داد. از جمله آنتی‌بیوتیک‌های مؤثر در درمان طاعون می‌توان به استرپتومایسین، تتراسایکلین، کلرامفنیکل، کوتریموکسازول و سولفا دیازین اشاره کرد.
