لئوپرورلین چیست و چرا تجویز می شود؟ (2 نکته مهم)
“`html
موارد مصرف و عوارض داروی لئوپرورلین
لئوپرورلین (Leuprorelin) یک نوع دارو است که شبیه هورمون طبیعی گنادورلین عمل می‌کند. این دارو به مدت طولانی برای کاهش تولید هورمون‌های جنسی در درمان سرطان پروستات و مشکلاتی مانند آندومتریوز و فیبروئیدهای رحم استفاده می‌شود. همچنین قبل از عمل جراحی رحم برای کوچک کردن آندومتر و نیز در درمان سرطان پستان در زنان قبل از یائسگی به کار می‌رود.
مکانیسم اثر لئوپرورلین
هنگامی که لئوپرورلین مصرف می‌شود، در بدن باعث آزاد شدن هورمون‌های جنسی از غده هیپوفیز می‌شود. اما اگر دارو به طور مداوم مصرف شود، در نهایت تولید این هورمون‌ها متوقف می‌شود.
فارماکوکینتیک لئوپرورلین
لئوپرورلین به صورت خوراکی فعال نیست، اما زمانی که به صورت تزریق زیرپوستی یا داخل عضلانی وارد بدن می‌شود، به خوبی جذب می‌شود. نیمه عمر آن پس از تزریق غیرخوراکی حدود 3 ساعت است.
مقدار و موارد مصرف لئوپرورلین
لئوپرورلین معمولاً به صورت استات تجویز می‌شود. برای درمان سرطان پروستات پیشرفته، دوز معمول یک میلی‌گرم در روز به صورت تزریق زیرپوستی است. همچنین این دارو در کشورهای مختلف به صورت‌های مختلفی تجویز می‌شود.
در انگلستان، داروی دوز 75/3 میلی‌گرم هر ماه تزریق شده و یا 25/11 میلی‌گرم هر 3 ماه یک بار تجویز می‌شود. در ایالات متحده، دوزهای مختلفی مانند 5/7 میلی‌گرم هر ماه، 5/22 میلی‌گرم هر 3 ماه یک بار یا 30 میلی‌گرم هر 4 ماه یک بار استفاده می‌شود.
برای درمان آندومتریوز و فیبروئیدهای رحم، معمولاً دوز 75/3 میلی‌گرم به صورت ماهانه یا 25/11 میلی‌گرم هر 3 ماه مجاز است.
موارد منع مصرف لئوپرورلین
استفاده از این دارو در دوران بارداری به شدت ممنوع است زیرا ممکن است آسیب‌هایی به جنین وارد کند.
تداخلات دارویی لئوپرورلین
برای جلوگیری از تحریک بیش از حد تخمدان، از مصرف همزمان این دارو با داروهای دیگر که باعث تحریک تخمدان می‌شوند، خودداری کنید.
- داروهایی مانند دیگوکسین و قرص‌های ضدبارداری ممکن است سطح هورمون‌های جنسی را کاهش دهد.
- برخی داروها مانند لوودوپا و اسپیرونولاکتون ممکن است به طور موقت سطح هورمون‌ها را افزایش دهند.
- داروهایی مانند فنوتیازین و آنتاگونیست‌های دوپامین ممکن است سطح پرولاکتین را افزایش دهند که می‌تواند تأثیر لئوپرورلین را کاهش دهد.
عوارض جانبی لئوپرورلین
مانند هر داروی دیگری، لئوپرورلین نیز ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. به هر حال، این عوارض برای هر فردی رخ نمی‌دهد، اما در صورت بروز هر یک از این عوارض، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
- عوارض پوستی مانند هماتوم، عفونت موضعی یا التهاب
- خطر بارداری چندقلو و تحریک زیاد تخمدان
- گر گرفتگی یکی از عوارض شایع این دارو است.
“““html
صورت فراموشی یک مرحله مصرف آن, در زنان خونریزی رحمی رخ می دهد.
توجهات پزشکی – پرستاری در مورد لئوپرورلین
برای اینکه درمان با لئوپرورلین نتیجه خوبی داشته باشد، ابتدا باید به درستی تشخیص داده شود. باید مشخص شود که آیا مشکل آمنوره (عدم قاعدگی) به دلیل کمبود یا ایراد در ترشح هورمون GnRH است یا نه.
مراقبت از نحوه پاسخ بیمار به درمان بسیار مهم است. هر بار باید محل تزریق وریدی را بررسی کرد تا عفونتی پیش نیاید.
برای شبیه‌سازی ریتم ترشح هورمون‌ها، لئوپرورلین را با یک پمپ انفوزیون که در دسترس است، تزریق کنید. زمان هر تزریق را یک دقیقه تنظیم کنید و فاصله بین هر دو تزریق را به 90 دقیقه تنظیم نمایید. همچنین، محل تزریق باید هر 48 ساعت تغییر کند.
توجهات بیمار – خانواده حین مصرف لئوپرورلین
- شاید چندقلو زایی به وجود آید.
- حتما به محل تزریق و روش تزریق توجه کنید تا به صورت ضدعفونی شده باشد.
- اگر کهیر، مشکل در تنفس یا سایر علائم حساسیت مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید.
- در صورت بروز علائم عفونت، هماتوم، التهاب، دل‌پیچه، ورم دست‌ها و پاها، تهوع و استفراغ، یا اسهال، به پزشک مراجعه کنید.
- برای تزریق دارو، نیاز به پمپ لوترپالس خواهید داشت.
شرایط نگهداری لئوپرورلین
این دارو را در دمای بین 15 تا 30 درجه سانتیگراد نگهداری کنید.
سایت رضیم
“`
