معرفی ۱۲ بیماری خطرناک که جان خرگوش را به خطر می اندازد (2 نکته مهم)

نحوه پیشگیری از بیماری خرگوش خانگی

انواع بیماری های خرگوش معمولا به خاطر مراقبت های نادرست یا عدم توجه درست به حیوانات به وجود می‌آیند. به عنوان مثال، اگر رژیم غذایی درست و مناسب برای خرگوش‌ها رعایت نشود، آن‌ها می‌توانند دچار بیماری‌های مختلف شوند.

بنابراین، اگر با بیماری‌های شایع مربوط به حیوان خانگی خود آشنا باشید، می‌توانید از بسیاری از مشکلات و بیماری‌هایی که ممکن است بعدها برای حیوان شما پیش بیاید، جلوگیری کنید.

شاید با یادگیری برخی نکات مهم در مورد حیوان خود، بتوانید از پیشرفت یک بیماری جلوگیری کرده و به موقع اقدام کنید.

بیماری های شایع در خرگوش ها

1 – استورلوز (Pasteurellosis)

عامل اصلی عفونت‌های باکتریایی در خرگوش‌ها، باکتری پاستورلامولتوسیدا است. این عفونت می‌تواند باعث التهاب بینی، ذات الریه، التهاب گوش میانی، التهاب چشم و آبسه شود.

بعد از ابتلا به این بیماری، ایمنی خرگوش‌ها ضعیف می‌شود و آن‌ها می‌توانند به عنوان حامل بیماری باقی بمانند و به دیگر خرگوش‌ها نیز سرایت کنند.

به محض مشاهده علائم این بیماری، باید به دامپزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب صورت گیرد.

دامپزشک توضیح خواهد داد که استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است به ظاهر بیماری را رفع کند، اما اگر حیوان تحت فشار یا استرس قرار گیرد، ممکن است دوباره عود کند.

2 – پنومونی یا ذات الریه (Pneumonia)

این بیماری می‌تواند هر سنی از خرگوش‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. خرگوش‌های مبتلا علائمی مانند تب، کاهش اشتها، التهاب بینی (که ابتدا با ترشحات آبی شروع می‌شود و سپس چرکین می‌شود)، تنگی نفس، عطسه و سرفه بروز می‌دهند.

به محض مشاهده این علائم، باید سریعا به دامپزشک مراجعه کنید.

اگر یکی از خرگوش‌هایتان بمیرد، لاشه آن را به سرعت به دامپزشک برسانید، زیرا بررسی لاشه به او کمک بسیاری در تشخیص درست بیماری و برنامه‌ریزی درمانی برای باقی خرگوش‌ها خواهد کرد.

3 – آنتروتوکسمی

این بیماری ناشی از باکتری Clostridium spiroform است و بیشتر بچه خرگوش‌های ۱ تا ۲ ماهه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری می‌تواند به صورت اسهال آبکی ناگهانی نمایان شود.

معمولاً خرگوش در شب سالم به نظر می‌رسد، اما صبح روز بعد ممکن است مرده پیدا شود. برای پیشگیری از این بیماری، توصیه می‌شود غذا با کیفیت خوب و فیبر بالا باشد و تغییرات در رژیم غذایی به تدریج و طی یک هفته انجام گیرد. همچنین بچه خرگوش‌ها نباید زودتر از موعد از شیر گرفته شوند و باید از ۲ تا ۳ هفته‌گی، غذا به آنها داده شود.

در این مورد نیز لاشه خرگوش مرده می‌تواند به تشخیص دامپزشک کمک کند. به دلیل سرعت بالای پیشرفت بیماری، درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً تأثیر زیادی ندارد.

4 – بیماری Tyzzer

این بیماری ناشی از باکتری Bacillus piliformis است و می‌تواند در بسیاری از حیوانات مانند خرگوش، همستر، موش و گربه ایجاد شود. بیماری با اسهال آبکی و مرگ سریع در عرض یک تا دو روز مشخص می‌شود.

گاهی ممکن است تمام بچه خرگوش‌های یک مادر مبتلا شوند. این بیماری معمولاً در سنین 1.5 تا 3 ماهگی دیده می‌شود و می‌تواند تا ۵۰ درصد مرگ و میر ایجاد کند. باکتری به عنوان یک میکروارگانیسم داخل سلولی در کبد و دیواره روده خرگوش‌ها موجود است.

به دلیل حساسیت این باکتری به عوامل محیطی، بیماری معمولاً از طریق خوراکی و یا از طریق جفت منتقل می‌شود.

علائم لاشه متوفی، مانند ضخیم شدن دیواره روده و خونریزی‌های نقطه‌ای، به دامپزشک کمک خواهد کرد تا بیماری را تشخیص دهد. به احتمال زیاد درمان اثر بخش نخواهد بود، زیرا این باکتری به صورت داخل سلولی قرار دارد و درمان آن دشوار است.

5 – میکسوماتوز (Myxomatosis)

این بیماری ناشی از ویروس Myxoma است که از خانواده Poxviridae محسوب می‌شود. اصلی‌ترین راه‌های انتقال آن شامل پشه‌ها، کک‌ها و همچنین از طریق هوا است.

“““html

جنس Sylvilagus منبع طبیعی ویروس می‌باشد. به همین دلیل این حیوانات به این ویروس تا حدی مقاوم هستند، اما خرگوش‌های آزمایشگاهی (Oryctolaus cuniculus) به شدت به بیماری مبتلا می‌شوند و مرگ و میر بالایی در آنها دیده می‌شود.

خرگوش‌ها وقتی به حالت فوق حاد بیماری می‌رسند، در طی یک هفته فوت می‌کنند و قبل از اینکه جانشان را از دست بدهند، بی‌حال شده و پلک‌هایشان متورم می‌شود. در وضعیت حاد، بعد از یک هفته، چشمانشان بی‌رمق خواهد شد و تورم در ناحیه دهان، بینی، مجاری تناسلی و مقعد مشاهده می‌شود.

خرگوش‌هایی که زنده می‌مانند، بعد از ۱۰ روز از شروع بیماری، چرک و التهاب در پلک‌ها و ملتحمه (غشای پوشاننده چشم) و همچنین التهاب در پایه گوش قابل مشاهده خواهد بود. ممکن است توده‌هایی (ندول‌هایی) روی سر، پاها و گوش‌ها نیز دیده شود.

در حالت حاد، معمولاً بعد از ۱۱ روز از آلودگی به ویروس، حیوان از بین می‌رود. بهتر است به دامپزشک مراجعه کنید تا بیماری را با توجه به علائم بالینی و آسیب‌شناسی تشخیص دهد.

در مناطقی که بیماری بومی است، کنترل ناقلین (حیواناتی که بیماری را منتقل می‌کنند) می‌تواند به کنترل بیماری کمک کند. خرگوش‌های تازه‌وارد باید به مدت ۲ هفته در مکانی دور از حشرات قرنطینه شوند. به منظور ایجاد ایمنی، از یک واکسن زنده و کم‌خطر استفاده می‌شود که حدود ۹ ماه ایمنی ایجاد می‌کند.

6 – بیماری هموراژیک ویروسی (Viral hemorrhagic disease VHd)

این بیماری حاد و بسیار مسری است. به عنوان عامل بیماری، ویروس‌هایی از خانواده **ویروس‌های پاروا** شناخته می‌شوند. انتقال ویروس می‌تواند از طریق ذرات معلق (هوا) و ترشحات دیگر حیوانات انجام شود.

همچنین انتقال این ویروس به وسیله وسایل، انسان‌ها، جوندگان و محصولات جنسی خرگوش نیز مهم است. بچه خرگوش‌هایی که زیر ۲ ماه دارند، معمولا مقاوم هستند و این بیماری بیشتر در خرگوش‌های شیروار و باردار مشاهده می‌شود.

دوره کمون بیماری معمولاً بین ۲۴ تا ۷۲ ساعت است و خرگوش ناگهان مرده پیدا می‌شود و قبل از آن علائمی دیده نمی‌شود. در مواردی که دوره بیماری طولانی‌تر شود، علائمی مانند تنگی نفس و پرخونی مشاهده می‌شود.

نرخ ابتلا به این بیماری ممکن است به ۸۰ درصد برسد و میزان مرگ و میر آن نیز حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد است. با دیدن علائمی مانند ناراحتی تنفسی، نرخ مرگ و میر بالا و گسترش سریع بیماری، می‌توان به آن مشکوک شد.

علائمی که در کالبدگشایی مشاهده می‌شوند (پرخونی در ریه‌ها و کبد، نای پر از کف خون‌آلود یا غیرخون‌آلود، خونریزی در تیموس و التهاب کلیه‌ها، طحال و کبد) به دامپزشک کمک می‌کند تا تشخیص دقیقی از بیماری داشته باشد.

7 – گلوله توپی بر اثر خوردن موی بدن:

تا قبل از این تصور می‌شد که بیماری **گلوله‌های مو داخل معده خرگوش**، خود یک بیماری مستقل است، اما بعدها مشخص شد که این بیماری در واقع نوعی از بیماری دیگر است و ثانویه محسوب می‌شود.

به طور طبیعی، خرگوش‌ها به طور مکرر خود را لیسیده و تمیز می‌کنند، که در نتیجه مقداری مو وارد دستگاه گوارش می‌شود. حال اگر به هر دلیلی حرکات دستگاه گوارش کاهش یابد، گلوله‌های مو در داخل معده تجمع خواهند کرد.

از عوامل موثر در این بیماری می‌توان به استرس (مانند استرس ناشی از جایگاه کوچک یا نزدیک زایمان)، درد (مانند مشکلات دندانی) و ترس اشاره کرد.

علایم بارز در این بیماری شامل بی‌اشتهایی، کاهش مصرف آب، کاهش وزن مداوم و افسردگی ناشی از کمبود انرژی است که ممکن است به دلیل عدم غذا خوردن و عدم مشاهده پلت‌های مدفوع به مدت ۱ تا ۲ روز دیده شود.

توصیه می‌شود به محض مشاهده این علائم به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک ابتدا با مشاهده علائم بالینی و تاریخچه حیوان به بیماری مشکوک می‌شود و سپس برای تأیید تشخیص از رادیوگرافی استفاده خواهد کرد.

8 – عفونت چشم:

خرگوش‌های خانگی به شدت در معرض **عفونت‌های چشمی** هستند و هرگونه تماس با گرد و غبار یا هر چیزی که می‌تواند مجاری اشک را تحریک کند، خطرناک است. اگر خرگوش به این عفونت دچار شد، شستشوی چشمان او توسط دامپزشک توصیه خواهد شد، اما بهتر است همیشه از پیشگیری استفاده کنیم.

“““html

بهتر است پیشگیری کنید؛ سعی کنید خرگوش‌هایتان در محیطی تمیز زندگی کنند.

9 – تخم‌گذاری مگس‌ها:

در فصل تابستان، این مشکل بیشتر برای خرگوش‌هایی با نژاد مو بلند دیده می‌شود. مگس‌ها در پوست کثیف زیر دم خرگوش تخم‌گذاری می‌کنند و بعد از ۱۲ تا ۲۴ ساعت کرم‌ها از تخم‌ها خارج می‌شوند و به بدن خرگوش نفوذ می‌کنند. این موضوع می‌تواند باعث مرگ خرگوش شود، بنابراین در تابستان، قفس و خود خرگوش را همیشه تمیز نگه دارید.

اگر با این مشکل مواجه شدید، به‌سرعت با دامپزشک تماس بگیرید زیرا اگر این کرم‌ها زودتر از بدن خرگوش خارج نشوند، ممکن است جان خرگوشتان به خطر بیفتد. تا زمانی که دامپزشک برسد، می‌توانید با یک حمام آب سرد، خرگوش را تسکین دهید و کرم‌ها را تا حد امکان از بدنش پاک کنید.

10 – بیماری Snuffle یا مشکل تنفسی در خرگوش‌ها:

این بیماری تنفسی خرگوش که شبیه سرماخوردگی انسان‌هاست، در اکثر نقاط جهان به نام Snuffle شناخته می‌شود. این بیماری بسیار عفونی است و ممکن است به ذات‌الریه منجر شود.

خرگوش‌های مبتلا به این بیماری معمولاً دو علامت مشهود دارند:

1. عطسه
2. ترشحات بینی

با پیشرفت بیماری، ترشحات بینی خرگوش زردتر و غلیظ‌تر می‌شوند. گزارش‌ها نشان می‌دهد اگر خرگوش را گرم و خشک نگه دارید، ممکن است خودش بهبود یابد؛ اما در موارد شدیدتر، استفاده از داروهای خاص مانند پنی‌سیلین یا یکی از داروهای خانواده مایسین مؤثر خواهد بود.

11 – یبوست و اسهال:

یبوست ممکن است به دلیل یک تغییر ساده در رژیم غذایی پیش بیاید و افزایش میزان سبزیجات سبز به بهبود آن کمک می‌کند؛ اما برای درمان اسهال خرگوش باید به مدت ۲۴ ساعت از دادن سبزیجات سبز خودداری کنید و فقط آب و یونجه به او بدهید.

اگر بعد از ۲۴ ساعت بهبودی حاصل نشد یا علائم دیگری بروز کرد، ممکن است مشکلی جدی‌تر وجود داشته باشد؛ بنابراین باید به دامپزشک مراجعه کنید.

12 – کوکسیدیوز:

این بیماری شایع و جدی کبدی خرگوش ناشی از یک انگل داخلی و میکروسکوپی است. این انگل در مدفوع خرگوش‌ها وجود دارد و به‌راحتی از یک خرگوش به دیگری منتقل می‌شود.

علائم کوکسیدیوز شامل ضعف شدید، زردی و اسهال مداوم است.

اگر درمان نشود، خرگوش وزن زیادی خواهد کم کرد، اما این کاهش وزن به دلیل بزرگ شدن کبد خرگوش و به‌تبع آن بزرگ شدن شکم، به چشم نمی‌آید.

خرگوش در نهایت به دلیل خستگی و ضعف شدید جان خود را از دست می‌دهد. اگر خرگوشی به این بیماری مبتلا شود، اولین کاری که باید انجام دهید، قرنطینه کردن آن از سایر خرگوش‌ها است و سپس باید به دامپزشک مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید :

کاربر گرامی، اگر درباره “بیماری‌های خرگوش ” سوالی دارید، می‌توانید در قسمت نظرات پایین همین صفحه با ما و دیگر کاربران در میان بگذارید.