موارد مصرف قرص لیورگل و عوارض جانبی این دارو (2 نکته مهم)

فواید قرص لیورگل

• (به انگلیسی:Livergol)
• رده درمانی:داروهای گیاهی
• اشکال دارویی:قرص

آیا لیورگل برای لاغری تاثیر دارد؟

قرص لیورگل، که از عصاره گیاه خارمریم (سیلی مارین) تهیه شده است، با تحریک تولید پروتئین در سلول‌ها به بهبود نوسازی سلول‌های کبدی کمک می‌کند. بنابراین، این دارو یک درمان کمکی بسیار موثر برای مسمومیت‌های کبدی، هپاتیت‌ها، پیشگیری از پیشرفت سیروز کبدی و به ویژه کبد چرب به حساب می‌آید. این دارو عوارض جانبی ندارد و تنها در موارد نادر ممکن است اثرات ملینی خیلی خفیف ایجاد کند.

میوه‌ گیاه خارمریم دارای فلاونوئیدهای مهمی همچون سیلی‌بین، سیلی‌کریستین و سیلی‌دیانین است که به مجموع آن‌ها سیلی‌مارین می‌گویند و دارای خواص محافظت از کبد می‌باشند. این ویژگی به معنای افزایش مقاومت سلول‌های کبدی در برابر آسیب‌های سمی است.

بیش از ۲۰۰۰ سال است که از گیاه خارمریم برای درمان مشکلات کبدی و اختلالات کیسه صفرا استفاده می‌شود. امروزه، علاوه بر تاریخچه کهن این گیاه به عنوان یک داروی محافظ کبد، آثار مثبت آن در درمان بیماری‌های دیگر نیز شناسایی شده است. هر قرص روکش دار حاوی عصاره خشک خارمریم (Silybum marianum) است که معادل ۷۰ میلی‌گرم سیلی‌مارین می‌باشد. با اینکه قرص لیورگل یک داروی گیاهی است، هنوز هم گیاهان بسیار مفیدی برای درمان کبد چرب وجود دارد که ممکن است از آن‌ها بی‌خبر باشید. برای آشنایی با این گیاهان به لینک زیر مراجعه کنید.

مشخصات قرص لیورگل

• محافظ غشاء سلول‌های کبدی
• درمان مسمومیت‌های کبدی
• آنتی اکسیدان
• مؤثر در نوسازی سلول‌های کبدی
• تحریک آنزیم RNA پلی مراز و تحریک تولید پروتئین
• بخشی در درمان هپاتیت حاد و مزمن و سیروز کبدی

موارد مصرف لیورگل

موثر در درمان کبد چرب و هپاتیت، به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی

مقدار مصرف لیورگل

روزانه 3 نوبت و در هر نوبت یک قرص 140 میلی گرمی یا دو قرص 70 میلی گرمی لیورگل همراه با آب مصرف کنید.

نحوه عملکرد دارویی

کبد انسان چندین وظیفه حیاتی دارد که شامل متابولیسم، هضم و سم‌زدایی از مواد زائد بدن می‌شود. هر نوع آسیب به کبد می‌تواند عملکرد این عضو را تحت تاثیر قرار دهد.

آثار فارماکولوژی

سیلیمارین، ترکیبی از مواد پلی‌فنولی گیاه خارمریم است که استفاده از آن برای مشکلات کبدی تاریخچه‌ای طولانی دارد و این اثرات اکنون با مطالعات گسترده تایید شده‌اند. سیلیمارین به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل می‌کند و رادیکال‌های آزاد مضر را از بین می‌برد. این ترکیب همچنین باعث افزایش گلوتاتیون داخل سلولی و آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز می‌شود، تشکیل لوکوترین‌ها را مهار کرده و فعالیت آنزیم RNA پلی مراز را در هسته سلولی افزایش می‌دهد و در نهایت به افزایش نوسازی سلولی کبد کمک می‌کند.

سیلیمارین در درمان هپاتیت حاد و مزمن ویروسی نیز کارآمد است. در یک تحقیق بر روی 29 بیمار مبتلا به هپاتیت ویروسی که تحت درمان با سیلیمارین بودند، مشخص شد که این ماده تاثیر چشمگیری بر روی پارامترهای افزایش یافته این بیماران، مانند سطح بیلی روبین سرم و آنزیم‌های کبدی داشته و بعد از دو هفته درمان، شرایط بهتری در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد.

“`html

مصرف سیلیمارین به بهبود موارد مزمن کمک کرده است.

محققان دریافتند که مصرف 420 میلی گرم سیلیمارین در شرایط حاد به مدت 3 تا 12 ماه می‌تواند به بهبود آسیب‌های سلولی کبد کمک کند. این درمان باعث افزایش پروتئین‌های خون و کاهش آنزیم‌های کبدی می‌شود. همچنین علائم معمول هپاتیت، مثل درد شکم، کاهش اشتها و خستگی، همگی بهبود یافته‌اند. مطالعات علمی in vivo و in vitro نشان داده‌اند که سیلیمارین، به ویژه سیلی بین، کبد را در برابر آسیب‌های اکسیداتیو و التهاب ناشی از رادیکال‌های آزاد و سیتوکین‌ها محافظت می‌کند.

محققان تأیید کرده‌اند که استرس اکسیداتیو و التهاب در آسیب‌های سلولی بسیاری از بافت‌ها نقش دارند و می‌توانند واکنش‌های بافتی در بیماران تحت درمان با داروهای ضد سرطان ایجاد کنند. آثار محافظتی سیلیمارین و سیلی بین استحکام بخشیدنی این مواد را در ترکیب با داروهای ضد سرطان برای کاهش اثرات منفی آنها در بیماران سرطانی پیشنهاد می‌کند.

داروی لیورگل در بدنسازی

بسیاری از بدنسازان به دلیل استفاده بیش از حد از استروییدها دچار مشکلات کبدی و افزایش آنزیم‌های کبد می‌شوند. لیورگل به عنوان یک داروی کاملاً گیاهی، می‌تواند در بهبود وضعیت کبد کمک کند. با توجه به بروشور دارو، بهتر است قبل از استفاده با پزشک مشورت کنید.

خواص ترکیبات لیورگل در درمان بیماری‌های کبد

کبد به عنوان یکی از مهم‌ترین ارگان‌های بدن، مسئول تولید صفرا و کمک به هضم چربی‌ها و دفع سموم از بدن است. این عضو حیاتی ممکن است تحت تأثیر مواد مختلفی که در زندگی روزمره مصرف می‌کنیم قرار بگیرد.

برخی از غذاها و گیاهان دارویی می‌توانند از سلول‌های کبدی در برابر آسیب‌ها محافظت کرده و به حفظ عملکرد صحیح کبد کمک کنند. بنابراین، پیشگیری و درمان بیماری‌های کبدی بسیار حائز اهمیت است.

آسیب‌های کبدی ناشی از فعالیت ویروسی و التهابات ممکن است برای چند سال خاموش بوده و علامتی نداشته باشد تا اینکه به سیروز کبدی برسد. این زمان می‌تواند فرصتی برای درمان با داروهای گیاهی و کنترل بیماری و پیشگیری از آسیب جدی به کبد باشد.

از گیاه خار مریم Silybum marianum در بیش از 2000 سال به عنوان دارویی برای بیماری‌های کبدی استفاده شده است. امروزه علاوه بر خواص تاریخی این گیاه، تأثیرات مفید آن در درمان بیماری‌های سایر اعضا نیز شناخته شده است. میوه گیاه خار مریم دارای فلاونوئیدهای مهمی مانند سیلی بین، سیلی کریستین و سیلی دیانین است که به طور مجموع به آنها سیلی مارین گفته می‌شود و همگی خواص محافظتی برای کبد دارند.

این خاصیت به معنی افزایش مقاومت سلول‌های کبدی در برابر آسیب‌های سمی است. از جمله اثرات مهم این گیاه می‌توان به اثرات آنتی اکسیدانی، جلوگیری از آسیب به چربی‌ها، بازسازی ذخایر گلوتاتیون درون سلولی و افزایش سوپراکسید دیسموتاز اشاره کرد.

درمان بیماری‌های کبدی مانند سیروز، کبد چرب و هپاتیت مزمن همواره چالشی برای پزشکان بوده است. در حالی که داروهای مؤثر مانند اینترفرون و کورتیکواستروئیدها ممکن است مفید باشند، اما در بسیاری از موارد اثرات جانبی آنها ممکن است استفاده از آنها را محدود کند.

در سال‌های اخیر، محققان به طور گسترده‌ای به بررسی داروهای گیاهی به عنوان جایگزینی برای درمان‌های شیمیایی پرداخته‌اند. در یک مطالعه در سال 2004 در آمریکا، شایع‌ترین داروی گیاهی که بیماران هپاتیت C مزمن استفاده کرده‌اند سیلی مارین بوده است. در مطالعه‌ای در فنلاند نیز بعد از گذشت…

“““html

پس از ۴ هفته استفاده از داروی سیلی مارین، سطح آنزیم‌های AST و ALT در بیماران به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد و در آزمایش‌های بافت شناسی، نشانه‌های خوبی از ترمیم سلول‌ها مشاهده شد.

در مطالعات بر روی حیوانات نیز، سیلی مارین نشان داد که می‌تواند از سلول‌های کبد در برابر سموم مختلف ناشی از داروهای مضر محافظت کند. قرص لیورگل که حاوی مواد مؤثره سیلی مارین است، در درمان مسمومیت‌های کبدی، هپاتیت‌های حاد و مزمن نوع C و B، سیروز کبدی و کبد چرب مفید است.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی