موارد مصرف قرص هیدروکلروتیازید و عوارض جانبی این دارو (2 نکته مهم)
“`html
هیدروکلروتیازید چیست ؟
هیدروکلروتیازید یک نوع دارو از خانوادهٔ مدرهای تیازیدی است. این دارو برای کاهش فشار خون بالا (هم به تنهایی و هم به عنوان مکمل درمان) و همچنین برای درمان ورم (مانند ورم ناشی از نارسایی قلبی، بیماری کبدی با مایع جمع شده) و شرایط خاص کلیوی استفاده می‌شود. این دارو به بهبود فشار خون کمک می‌کند. مصرف هیدروکلروتیازید ممکن است عوارضی مانند تاری دید، خشکی دهان و احساس سبکی در سر داشته باشد.
موارد مصرف هیدروکلروتیازید
این دارو برای درمان ورم (که به دلایل نارسایی قلبی یا بیماری کبدی ایجاد می‌شود) و برخی مشکلات کلیه (مانند سندرم نفروتیک و گلومرولونفریت حاد) و همچنین برای کاهش فشار خون بالا (به تنهایی یا با داروهای دیگر) استفاده می‌شود.
مکانیسم اثر هیدروکلروتیازید
دیورتیک تیازیدی. این دارو با کاهش دفع مجدد سدیم در قسمت خاصی از کلیه، باعث می‌شود تا آب، سدیم، پتاسیم و یون‌های هیدروژن بیشتری از بدن خارج شود.
فارماکوکینتیک هیدروکلروتیازید
جذب هیدروکلروتیازید بعد از استفاده خوراکی به سرعت انجام می‌شود. این دارو بیشتر به همان شکل اولیه از طریق کلیه‌ها از بدن خارج می‌شود. نیمه عمر هیدروکلروتیازید 8/14-6/5 ساعت است و اثر مدری آن حدوداً 2 ساعت بعد شروع می‌شود.
زمانی که برای رسیدن به اوج اثر دارو لازم است 4 ساعت است و اثر آن بین 12 تا 6 ساعت ادامه دارد. اثر کاهش دهنده فشار خون این دارو بعد از 4-3 روز ممکن است نمایان شود، ولی برای اثر بهتر ممکن است 4-3 هفته زمان لازم باشد.
عوارض جانبی هیدروکلروتیازید
کاهش فشار خون در وضعیت ایستاده، مشکلات جزئی گوارشی، کاهش توانایی جنسی، پایین آمدن سطح پتاسیم، منیزیم و سدیم خون، افزایش کلسیم خون، آلکالوز (کاهش کلر خون)، افزایش سطح اسید اوریک، نقرس، افزایش قند خون و کلسترول در خون از عوارضی است که ممکن است با مصرف این دارو بروز کند.
تداخلات دارویی هیدروکلروتیازید
مصرف همزمان کلستیرامین با هیدروکلروتیازید ممکن است جذب این دارو را کاهش دهد. همچنین مصرف همزمان گلیکوزیدهای دیژیتال در کنار هیدروکلروتیازید به دلیل احتمال کاهش پتاسیم می‌تواند خطر مسمومیت با دیژیتال را ایجاد کند. مصرف همزمان این دارو با لیتیم، به دلیل کاهش دفع این دارو از کلیه، ممکن است خطر مسمومیت با لیتیم را بالا ببرد. همچنین مصرف همزمان داروهای مهارکننده ACE، سیکلوسپورین و سایر مدرهای نگهدارنده پتاسیم، مکمل‌های پتاسیمی و داروهای حاوی پتاسیم با هیدروکلروتیازید ممکن است باعث تجمع پتاسیم در خون شود، به ویژه در بیمارانی که مشکلات کلیوی دارند.
نحوه مصرف هیدروکلروتیازید
قرص هیدروکلروتیازید را باید طبق دستور پزشک و با آب بلعید. معمولاً این دارو باید یک بار در روز، صبح قبل یا بعد از صبحانه مصرف شود. بهتر است از مصرف این دارو در زمان خواب خودداری کنید تا از بیدار شدن برای ادرار جلوگیری شود. مقدار مصرف به وضعیت پزشکی شما و نحوه واکنش بدنتان به درمان بستگی دارد. باید دارو را به طور منظم مصرف کنید تا از مزایای آن بهره‌مند شوید.
برای یادآوری زمان مصرف، بهتر است دارو را در ساعت مشخصی از روز استفاده کنید. ادامه مصرف هیدروکلروتیازید حتی اگر احساس بهبودی کرده‌اید، مهم است. پزشک ممکن است مصرف کلستیرامین و کلستیپول را به دلیل کاهش جذب هیدروکلروتیازید توصیه کند، بنابراین اگر این داروها را مصرف می‌کنید، باید حداقل چهار ساعت قبل یا بعد از هیدروکلروتیازید استفاده شوند.
“`
اگر وضعیت شما بهتر نشده یا بدتر شده است، حتماً با پزشک خود صحبت کنید.
اگر به طور ناخواسته داروی زیادی مصرف کردید، فوراً به نزدیک‌ترین مرکز اورژانس بروید. علائم مصرف زیاد این دارو شامل سرگیجه شدید، ضعف و افت فشار است. تغییرات در سبک زندگی، مانند روش‌های کاهش استرس، ورزش و تغییرات در رژیم غذایی می‌تواند اثر این دارو را بهتر کند.
به طور مرتب باید آزمایش‌های پزشکی برای بررسی پیشرفت شما انجام شود. در طول مصرف این دارو، مرتب فشار خون خود را اندازه‌گیری کنید. اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک زمان دوز بعدی هستید، نیازی به مصرف دوز فراموش شده نیست و به برنامه عادی خود ادامه دهید.
مقدار مصرف هیدروکلروتیازید
بزرگسالان
این دارو به عنوان مدر و دارویی که فشار خون را کاهش می‌دهد، در بزرگسالان به مقدار ۱۰۰–۲۵ میلی‌گرم ۱ یا ۲ مرتبه در روز، یک روز درمیان یا یک بار در روز به مدت ۵–۳ روز در هفته مصرف می‌شود. برای کاهش فشار خون، می‌توان ۱۰۰–۲۵ میلی‌گرم را به صورت یک دوز واحد یا در دو دوز تقسیم شده مصرف کرد که بسته به واکنش بیمار، مقدار آن تنظیم می‌شود.
کودکان
مقدار ۲–۱ میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز به صورت یک دوز واحد یا در دو دوز تقسیم شده مصرف می‌شود و مقدار آن بر اساس واکنش بیمار تنظیم می‌گردد. این دارو جزو داروهای تیازیدی است که باعث می‌شود کلیه‌ها بهتر نتوانند آب را حفظ کنند. این دارو در ابتدا حجم خون را کاهش می‌دهد، که این موضوع خون‌های برگشتی به قلب و در نتیجه عملکرد قلب را کاهش می‌دهد. البته به نظر می‌رسد که این دارو در طول زمان، مقاومت عروقی را کمتر می‌کند.
دو شرکت مرک و سیبا این دارو را در سال ۱۹۵۹ کشف کردند و به صورت تجاری در دسترس قرار گرفت. این دارو در لیست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد که مهم‌ترین داروها برای سیستم بهداشت اولیه هستند. در سال ۲۰۰۸، این دارو دومین داروی پرمصرف برای فشار خون در ایالات متحده بود. این دارو به شکل داروی ژنریک در دسترس است و قیمت آن خیلی بالا نیست.
نحوه نگهداری دارو
این دارو را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. تمام داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید و در محفظه‌ای بسته و محکم که نسبت به نور مقاوم باشد، نگهداری کنید.
تداخل با دیگر داروها
- فنوباربیتال
- پریمیدون
- پنتوباربیتال
- لیتیوم
- لیزینوپریل
- فوسینوپریل
- انالاپریل
- لوزارتان
- والزارتان
- کندسارتان
- آتنولول
- متاپرولول
- بیزوپرولول
- آلمودیپین
- وراپامیل
- دیلتیازم
- کلستیرامین
- کلستیپول
- پردنیزون
- انسولین
- داروهای قند خون
- مورفین
- کدوئین
- ایبوپروفن
هشدارها
- این دارو باید با احتیاط فراوان در موارد بی‌ادراری یا نارسایی کلیه و همچنین در نوزادان مبتلا به زردی مصرف شود.
- اندازه‌گیری فشار خون در طول درمان با این دارو در فواصل مشخص بسیار ضروری است.
- این دارو فشار خون را درمان نمی‌کند، بلکه آن را کنترل می‌کند؛ بنابراین ممکن است مصرف این دارو تا پایان عمر لازم باشد.
- اثر کاهنده فشار خون این دارو پس از ۴–۳ روز ممکن است محسوس شود، ولی برای رسیدن به اثر مطلوب ممکن است تا ۴–۳ هفته نیاز باشد.
- ممکن است کمی پتاسیم در خون پایین بیاید؛ بنابراین، ممکن است نیاز به مصرف پتاسیم بیشتری در رژیم غذایی باشد، اما نباید بدون مشورت پزشک رژیم غذایی خود را تغییر دهید.
- از مصرف سایر داروها، به ویژه داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخهٔ پزشک ندارند، باید خودداری شود.
- اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری باید آن را مصرف کنید، مگر اینکه تقریباً نوبت مصرف بعدی نزدیک باشد. در این صورت، مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر شود.
بیشتر بخوانید :
