موارد مصرف و عوارض داروی بیهوشی دسفلوران (2 نکته مهم)
داروی دسفلوران چیست؟
دسفلوران (Desflurane) یک نوع داروی بیهوشی است که به صورت گازی استنشاق می‌شود و کارکرد آن شبیه داروی دیگری به نام هالوتان می‌باشد.
چگونه دسفلوران کار می‌کند؟
بعد از استنشاق، دسفلوران خیلی سریع در بدن جذب و سپس از بدن خارج می‌شود. این کارایی آن را نسبت به دیگر داروهای بیهوشی مانند ایزوفلوران یا هالوتان سریع‌تر می‌کند.
نحوه جذب و دفع دسفلوران
این دارو بیشتر از طریق ریه‌ها دفع می‌شود و مقدار کمی هم از طریق پوست خارج می‌شود. حدود 2% از مقدار مصرف شده در کبد تجزیه می‌شود و در خون و ادرار افراد ممکن است ماده‌ای به نام اسید تری کلرواستیک مشاهده شود.
مقدار مصرف دسفلوران
دسفلوران معمولاً برای بیهوشی عمومی استفاده می‌شود، اما استفاده از آن در کودکان توصیه نمی‌شود. برای شروع بیهوشی جراحی، غلظت‌های بین 4 تا 11% V/V پیشنهاد می‌شود و برای نگهداری آن، غلظت‌های 2 تا 6% V/V همراه با گاز نیتروس اکسید یا 5/2 تا 5/8% V/V در ترکیب با اکسیژن کاربرد دارد.
اگرچه غلظت‌های بیشتری از دسفلوران نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد، اما ضروری است که اطمینان حاصل شود که اکسیژن کافی به بیمار می‌رسد و استفاده از غلظت‌های بالای 17% V/V توصیه نمی‌شود. مانند دیگر داروهای بیهوشی، در این موارد نیز نیاز به داروهای مسدود کننده عصبی وجود دارد و افراد معمولاً سریع‌تر از بیهوشی برمی‌گردند.
استفاده از دسفلوران در دوران بارداری
B (مطالعات روی حیوانات باردار نشان داده که این دارو برای جنین خطرناک نیست، اما مطالعات کافی روی زنان باردار در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)
عوارض جانبی دسفلوران
همچون سایر داروهای بیهوش کننده، ممکن است عوارضی مانند مشکلات تنفسی، افت فشار خون و اختلالات قلبی ایجاد شود. در افرادی که مستعدند، ممکن است خطر بدتر شدن هایپرترمی بدخیم وجود داشته باشد.
این دارو حساسیت قلبی را نسبت به برخی داروها کمتر می‌کند. همچنین در دوره بهبودی بعد از عمل، حالت تهوع و استفراغ ممکن است رخ دهد. این دارو می‌تواند باعث مشکلاتی مانند قطع تنفس، سرفه و التهاب حنجره گردد.
به خاطر این عوارض، استفاده از آن در بیماران کودک توصیه نمی‌شود. این دارو ممکن است فشار مایع مغزی نخاعی را افزایش دهد و در بیمارانی که در معرض خطر فشار داخل مغزی بالا هستند، باید با احتیاط مصرف شود.
تداخلات دارویی دسفلوران
دسفلوران می‌تواند اثر داروهای مسدود کننده عصبی را افزایش دهد. در افرادی که داروهای دیگری مانند اوپوئیدها، بنزودیازپین‌ها و سایر آرامبخش‌ها را مصرف می‌کنند، باید دوز کمتری از دسفلوران تجویز شود. همچنین در صورتی که از داروهای سمپاتومیمتیک مانند آدرنالین همراه با دسفلوران استفاده شود، باید مراقب بود.
داروهای مشابه دسفلوران
- ایزوفلوران
- سووفلوران
- انفلوران
- متوهگزیتال
بیشتر بخوانید:
تهیه شده توسط بخش سلامت
مجله رضیم
