موارد مصرف و عوارض داروی تزریقی آلمتوزومب (2 نکته مهم)

آلمتوزومب چیست و چرا تجویز می‌شود؟

آلمتوزومب (Alemtuzumab) یک دارو است که برای درمان لوسمی مزمن لنفاوی و همچنین نوع “عودکننده – بهبودیابندهٔ” بیماری ام‌اس (مولتیپل اسکلروزیس) تجویز می‌شود. در مورد لوسمی مزمن لنفاوی، این دارو در مراحل اول و دوم درمان استفاده می‌گردد، اما در بیماری ام‌اس تنها زمانی به کار می‌رود که روش‌های درمانی دیگر تأثیری نداشته باشند. آلمتوزومب به صورت تزریق داخل رگی ارائه می‌شود.

آلمتوزومب یک نوع آنتی بادی مونوکلونال است که به پروتئین CD52 متصل می‌شود؛ این پروتئین در سطح لنفوسیت‌های بالغ وجود دارد و نه در سطح یاخته‌های بنیادی. با اتصال آلمتوزومب به CD52، این لنفوسیت‌ها توسط سیستم ایمنی بدن نابود می‌شوند. این دارو در سال ۲۰۰۱ توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تأیید شده است.

نام تجاری: Campath

مکانیسم اثر آلمتوزومب

آلمتوزومب به CD52 متصل می‌شود که یک آنتی‌ژن در سطح لنفوسیت‌های B و T، برخی مونوسیت‌ها، ماکروفاژها، سلول‌های NK و بخشی از گرانولوسیت‌ها وجود دارد. بعد از اینکه آلمتوزومب به این سلول‌ها متصل می‌شود، باعث تخریب آن‌ها به وسیله آنتی‌بادی‌ها می‌گردد. در بیماری ام‌اس، تأثیر آلمتوزومب شامل تغییرات در تعداد و ویژگی‌های برخی لنفوسیت‌ها پس از درمان است.

فارماکوکینتیک آلمتوزومب

• توزیع: Vd: 0.18 L/kg
• متابولیسم: با تکرار دوز مصرف، دفع دارو کاهش می‌یابد و این باعث می‌شود تا از ۱۲ هفته درمان، AUC هفت برابر شود.
• نیمه‌عمر حذف: ۱۱ ساعت (پس از اولین دوز ۳۰ میلی‌گرم)؛ ۶ روز (پس از آخرین دوز ۳۰ میلی‌گرم)

مقدار مصرف آلمتوزومب

• دوز اولیه ۳ میلی‌گرم در روز به صورت تزریق وریدی دو ساعته است. اگر بیمار دارو را تحمل کرد، باید تدریجاً به ۱۰ میلی‌گرم افزایش یابد.
• اگر بیمار ۱۰ میلی‌گرم را به خوبی تحمل کند، مقدار نگهدارنده ۳۰ میلی‌گرم می‌تواند ۳ بار در هفته در روزهای غیرمتوالی تا ۱۲ هفته ادامه یابد.
• افزایش مقدار ۳۰ میلی‌گرم باید به آرامی و در مدت ۳ تا ۷ روز صورت گیرد.

مصرف آلمتوزومب در بارداری

بررسی‌های حیوانی نشان داده‌اند که این دارو می‌تواند بر روی جنین اثرات جانبی داشته باشد، اما در مورد انسان شواهد کافی وجود ندارد. با این حال، ممکن است مزایای استفاده از این دارو در زنان باردار از خطرات آن بیشتر باشد.

عوارض جانبی آلمتوزومب

• سیستم عصبی مرکزی: سردرد، خستگی، بی‌خوابی، احساس سوزن سوزن شدن، لرز، سرگیجه، اضطراب، درد، سرگیجه، افزایش دما، احساس کم‌حسی در صورت و سردی دست و پا
• عوارض پوستی: جوش‌های پوستی، خارش، التهاب، قرمزی، آکنه، درماتیت آلرژیک، ریزش مو، افزایش تعریق
• عوارض اندوکرین و متابولیک: کم‌کاری تیروئید، خونریزی قاعدگی شدید، پرکاری تیروئید، التهاب تیروئید مزمن، بیماری گریوز
• عوارض گوارشی: تهوع، اسهال، کاندیدیاز دهانی، استفراغ، درد شکم، عفونت دهانی، سوءهاضمه، التهاب معده
• عوارض ادراری و تناسلی: عفونت ادراری، عفونت کاندیدایی در ناحیه تناسلی, خون در ادرار، خونریزی رحمی، التهاب مثانه
• عوارض خونی: کاهش لنفوسیت‌ها، کبودی، کاهش تعداد پلاکت‌ها
• عوارض ایمنی: تولید آنتی بادی‌ها
• عفونت: عفونت های ویروسی و قارچی، آنفولانزا، زونا، عفونت‌های باکتریایی
• عوارض موضعی: واکنش در محل تزریق (۹۲٪)
• عوارض اسکلتی: درد مفاصل،

“`html

• درد در دست و پا، کمر درد، خستگی عضلانی، گرفتگی عضلات، ضعف
• مشکلات تنفسی: التهاب بینی، عفونت سیستم تنفسی بالا، درد گلو، سینوزیت، سرفه، دشواری در تنفس، برونشیت، التهاب گلو، رینیت
• مشکلات قلبی و عروقی: قرمز شدن صورت، درد در قفسه سینه، تند شدن ضربان قلب، ورم در اندام‌ها، احساس تپش قلب، کند شدن ضربان قلب، فشار خون پایین
• موارد متفرقه: تب



تداخلات دارویی آلمتوزومب

عدم مصرف همزمان:

• BCG؛ بلوموماب؛ کلازاپین؛ ناتالیزوماب؛ پیمتروپبب؛ تاکرولیموس موضعی
• آلمتوزومب می‌تواند اثرات یا غلظت این داروها را افزایش دهد: بلوموماب؛ کلازاپین؛ لفلونومید؛ ناتالیزوماب؛
• واکسن‌های زنده

اثرات یا غلظت آلمتوزومب با این داروها افزایش می‌یابد:

• آبسیسیماب؛ دنوستوماب؛ پیمتروپبب؛ روفلومیلاست؛ (تاکرولیموس (موضعی؛ ترستوژوماب
• آلمتوزومب می‌تواند اثرات یا غلظت این داروها را کاهش دهد: BCG؛ تست پوستی ککسی دیودین؛ سیپوله‌کل-تی؛ واکسن‌های غیرفعال و زنده
• اثرات یا غلظت آلمتوزومب نیز با این داروها کاهش می‌یابد: اکی‌ناسه

موارد منع مصرف آلمتوزومب

حساسیت بیش از حد؛ عفونت HIV؛ توبرکولوز فعال یا پنهان؛ عفونت‌های فعال شدید; درمان همزمان با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی یا ضد سرطان؛ سابقه بیماری لوکوانسفالوپاتی مولتی‌فوکال

موارد احتیاط در مصرف آلمتوزومب

• نیاز به درمان پیشگیرانه برای جلوگیری از پنومونی PCP و عفونت‌های هرپس ویروسی از شروع درمان تا 2 ماه بعد از آخرین دوز
• در صورتی که ANC
• در صورت عفونت شدید درمان را متوقف کنید
• در صورت بروز آنمی خودایمنی یا کم‌خونی خودایمنی دارو را متوقف کنید
• در طول درمان تا 6 ماه پس از درمان از روش‌های موثر پیشگیری از بارداری استفاده کنید
• احتیاط در بیماری ایسکمیک قلبی، فشار خون پایین، تزریق واکسن زنده به مدت 3 ماه قبل از شروع دارو
• ریسک واکنش‌های شدید در محل تزریق؛ در صورت وقوع واکنش‌های درجه 3 یا 4 درمان را متوقف کنید؛ می‌توان قبل از درمان از کورتیکواستروئیدها استفاده کرد
• افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های بدخیم مانند سرطان تیروئید، ملانوما، اختلالات لنفوپرولیفراتیو و لنفوم

توصیه‌های دارویی آلمتوزومب

• خطر سمیت خونی، عفونت و واکنش‌های محل تزریق وجود دارد. ضروری است که بیمار در صورتی که علائم واکنش‌های محل تزریق، نشانه‌های کاهش پلاکت‌ها (خونریزی، کبودی، لکه‌های کوچک، رنگ پریدگی، ضعف و خستگی) یا عفونت (تب) را تجربه کرد پزشک را مطلع سازد
• به بیمار توصیه شود که در هنگام درمان با این دارو از واکسن‌های زنده استفاده نکند
• در صورت بارداری یا قصد بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع دهید
• داروهایی که بیمار استفاده می‌کند، چه نسخه‌ای و چه بدون نسخه، همچنین مکمل‌ها و داروهای گیاهی و بیماری‌های همزمان را به پزشک اطلاع دهید.

روش نگهداری آلمتوزومب

آلمتوزومب را در مکان خنک و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.

بیشتر بخوانید: