موارد مصرف و عوارض قرص مکلوبماید (2 نکته مهم)

آشنایی با قرص مکلوبماید
مکلوبماید (Moclobemide) به منظور کاهش علائم افسردگی استفاده میشود. این دارو همچنین برای درمان افسردگی، فوبیاهای اجتماعی، بیاشتهایی عصبی، اختلالات پانیک، PTSD، پرخوری عصبی و دردهای مزمن نیز کاربرد دارد.
هر فرد ممکن است افسردگی را به شیوههای مختلف تجربه کند. افسردگی میتواند در زندگی روزمره شما مشکلاتی ایجاد کند و باعث کاهش کارایی شما شود. همچنین بر روابط اجتماعی و وضعیت جسمانی شما تاثیر میگذارد. باید بدانید که گاهی احساس غم و غصه یا کمبود، بخشی طبیعی از زندگی است و همه مردم در طول زندگی خود با موقعیتهای ناراحتکننده روبرو میشوند. اما اگر احساس بدبختی و ناامیدی به طور مداوم در شما وجود دارد، ممکن است دچار افسردگی شده باشید.
افسردگی یکی از اختلالات جدی به شمار میرود که در صورت عدم درمان میتواند بدتر شود. اما افرادی که به شکل جدی به درمان پرداخته و ادامه میدهند، معمولا بعد از چند هفته تغییرات مثبت در حالت روحی و علائم خود مشاهده میکنند.
مکانیسم اثر مکلوبماید
این دارو به عنوان مهارکننده خاص آنزیم منوآمین اکسیداز (MAO-A) عمل میکند، هرچند بر آنزیم MAO-B هم اثراتی دارد. مهار این آنزیمها باعث افزایش سطح منوآمینها در اعصاب میشود و ممکن است اثرات ضدافسردگی داشته باشد. این دارو به طور موقت (به مدت 24 ساعت) اثر آنزیم MAO-A را متوقف میکند.
فارماکوکینتیک مکلوبماید
مکلوبماید از دستگاه گوارش به خوبی جذب میشود، اما فقط 55 درصد از آن در بدن قابل استفاده است (به دلیل اثر اولین عبور). این دارو در کبد متابولیزه میشود و از طریق کلیهها دفع میگردد. نیمه عمر آن 1.5 ساعت است.
مقدار مصرف مکلوبماید
بزرگسالان: این دارو به میزان 150 میلیگرم دو بار در روز بعد از غذا مصرف میشود. در صورت نیاز و با توجه به تحمل بیمار، میتوان مقدار را تا 600 میلیگرم در روز افزایش داد.
مصرف مکلوبماید در دوران حاملگی و شیردهی
این دارو هنوز در هیچ کدام از گروههای دارویی به طور واضح طبقهبندی نشده است. مقداری ناچیز از این دارو به شیر مادر وارد میشود، اما اطلاعات کافی در مورد تأثیر آن در دوران بارداری وجود ندارد. این دارو فقط باید در مواقع ضروری و با احتیاط مصرف شود.
موارد منع مصرف مکلوبماید
اگر به مکلوبماید حساسیت دارید، دچار نارسایی حاد کبدی هستید یا حالت گیجی حاد دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.
هشدارها در رابطه با مکلوبماید
1. در بیماران با نارسایی کبدی، فشار خون بالا، فئوکروموسیتوم، تیروتوکسیکوز و تمایل به خودکشی باید با احتیاط کامل استفاده شود.
2. در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی، مقدار مصرف باید 50 درصد کاهش یابد.
3. اگر فشار خون بیمار به طور شدید افزایش یابد، او باید به اورژانس منتقل شود. در مواقعی که بیمار نیاز به جراحی، درمان دندانپزشکی یا دیگر وضعیتهای پزشکی دارد، احتیاط باید رعایت شود. در صورت نیاز به جراحی غیرضروری، باید مصرف این دارو دو روز قبل از جراحی متوقف شود.
عوارض جانبی مکلوبماید
- سردرد، خشکی دهان، تهوع، لرزش، اضطراب
- افزایش فشار خون، افت فشار خون موقعیتی، تند شدن ضربان قلب
- احساس ضعف یا خستگی، یبوست یا اسهال, خواب آلودگی یا بیخوابی
- استفراغ و کابوسهای شبانه از عوارض جانبی مهم این دارو هستند.
تداخلات دارویی مکلوبماید
- اگر این دارو را همراه با الکل، غذاهای حاوی تیرامین، داروهایی که رفتار سمپاتیک را تقلید میکنند، داروهای حاوی اپینفرین، داروهای ضد افسردگی سه حلقهای، مهار کنندههای منوآمین اکسیداز و مهار کنندههای اختصاصی باز جذب سروتونین مصرف کنید، فشار خون شما به شدت افزایش مییابد.
- مصرف اسان با دکسترومتورفان و مپریدین میتواند عوارض جانبی مانند تهوع، سرگیجه، لرزش و استفراغ را افزایش دهد.
- دارویی به نام سایمتیدین میتواند روند متابولیسم مکلوبماید را کند کند، بنابراین اگر این دو دارو را به طور همزمان مصرف میکنید، باید میزان مصرف مکلوبماید را به نصف کاهش دهید. همچنین، اگر با داروهای ضد جنون مصرف شود، ممکن است علائم جنون بدتر شود.
نکات قابل توصیه در مورد مکلوبماید
1. در دوره مصرف این دارو، فشار خون شما باید به طور مرتب اندازهگیری شود. اگر فشار خون زیاد شود، باید اقدامات درمانی انجام شود.
2. احتمال بروز عوارض جانبی در بزرگترها بیشتر است.
3. اگر این دارو را به همراه داروهای ضد جنون و داروهای کاهش دهنده فشار خون مصرف میکنید، باید احتیاط کنید.
4. اثر درمانی این دارو ممکن است تاخیر داشته باشد.
شرایط نگهداری موکلوبماید
این دارو باید در دمای اتاق نگهداری شود.