ناخن فرورفته در گوشت : علت و درمان فرورفتگی ناخن در گوشت پا (2 نکته مهم)

“`html
علت _ علائم و پیشگیری از فرورفتگی ناخن پا در گوشت
فرورفتگی ناخن که به داخل پوست میرود، یکی از مشکلات معمول ناخن است. این وضعیت معمولاً به دلیل تغییر شکل گوشه ناخن پیش میآید و بیشتر در ناخن شست پا رخ میدهد و بر ظاهر انگشتان پا تأثیر میگذارد.
زمانی که ناخن به داخل گوشت فرورفته است، علائمی مانند درد، قرمزی، تورم و گاهی عفونت احساس میشود. شما میتوانید با مراقبت مناسب از ناخنهای خود از این مشکل جلوگیری کنید و اگر دچار درد شدیدی شدید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا درد و عوارض دیگر آن را تسکین دهد.
افرادی که دیابت دارند یا بیماری دیگری که باعث ضعیف شدن جریان خون به پاها میشود، بیشتر در معرض خطر عوارض ناشی از ناخنهای فرو رفته در گوشت هستند.
علائم فرورفتگی ناخن در گوشت
- درد و حساسیت در یک یا هر دو طرف ناخن
- قرمزی در اطراف ناخن
- تورم در انگشت ناحیه آسیبدیده
عفونت بافتی در اطراف انگشت
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟ اگر در انگشتان پا احساس ناراحتی و درد شدیدی دارید و یا اگر دیابت دارید و مشکل جریان خون به پاهایتان وجود دارد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
علل فرورفتن ناخن در داخل گوشت
دلایل فرورفتگی ناخن در گوشت شامل موارد زیر است:
- پوشیدن کفشهایی که انگشتان را فشار میدهند و مناسب نیستند.
- کوتاه کردن بیش از حد ناخن.
- آسیب به ناحیه انگشتان.
- داشتن ناخنهای غیرعادی یا حساس.
عوارض جانبی فرورفتگی ناخن در گوشت
- اگر ناخن در گوشت فرو رود، ممکن است به استخوانهای آن ناحیه فشار وارد شود و گاهی اوقات منجر به عفونت حاد استخوان شود.
- عوارض این مشکل ممکن است بیشتر برای افرادی که دیابت دارند، اتفاق بیفتد چرا که دیابت میتواند موجب ضعف جریان خون و آسیب به اعصاب پا شود.
- بنابراین یک آسیب کوچک، بریدگی یا خراش ممکن است عوارض بیشتری ایجاد کند.
- اگر زخم باز ایجاد شود (درد زخم پا)، ممکن است لازم باشد برای جلوگیری از آسیب بافت و مرگ بافت، عمل جراحی انجام دهید. مرگ بافت به دلیل قطع خونرسانی به ناحیه آسیبدیده است.
برای جلوگیری از این مشکل ناخن، به نکات زیر توجه کنید:
- هنگام کوتاه کردن ناخنها، آنها را به شکل صاف و یکنواخت کوتاه کنید و از برشهای کج خودداری کنید.
- اگر برای زیباسازی ناخنها به آرایشگاه میروید، اطمینان حاصل کنید که ناخنها به طور یکنواخت و صحیح کوتاه میشوند.
- اگر مشکل جریان خون به پاها دارید و نمیتوانید ناخنها را خودتان کوتاه کنید، به پزشک مراجعه کنید.
- ناخنهای خود را در اندازه معقول کوتاه کنید و از کفشهای مناسب استفاده کنید تا فشار بر روی ناخنها کاهش یابد.
- فشاری که از سوی کفش بر روی انگشتان وارد میشود، ممکن است ناخن را به سمت داخل بکشاند و آن را در گوشت فرو ببرد.
- اگر آسیب عصبی در ناحیه انگشتان دارید و نمیتوانید به درستی راه بروید، از کفشهای مخصوص استفاده کنید.
- اگر دیابت دارید، به طور روزانه پاها و انگشتان خود را از نظر بروز علائم خطرناک و مشکلات دیگر بررسی کنید.
تشخیص فرورفتگی ناخن در گوشت
- پزشک میتواند با بررسی علائم و نشانههای ناحیه آسیبدیده و معاینه فیزیکی ناخن و پوست اطراف آن، مشکل و علت را تشخیص دهد و سپس روشهای درمانی مورد نیاز را ارائه کند.
- پزشک میتواند لبه ناخن در حال رشد را بلند کند و با قرار دادن پنبهای مخصوص در زیر آن، رشد ناخن را به شکل طبیعی هدایت کند. همچنین ممکن است از مواد شیمیایی، لیزر یا روشهای دیگر برای درمان استفاده کند.
“““html
روشهای درمان ناخن فرورفته در گوشت
روشهای درمان ناخن فرورفته شامل موارد زیر است: درد یا عفونت شدید؛ بدشکلی یا انحنا ناخن؛ یا التهاب مزمن و مکرر در لبه ناخن . از طرف دیگر، در صورتی که به داروهای بیحسکنندههای موضعی حساسیت داشته باشید، به شدت خونریزی داشته باشید یا در دوران بارداری باشید، ممکن است نیاز به درمان جراحی نباشد. انواع مختلفی از درمانها وجود دارد که پزشک باید به شما پیشنهاد دهد و البته مزایا و معایب هر کدام را در نظر بگیرد.
درمان غیرجراحی
اگرچه هنوز تحقیقات زیادی برای اثبات اثربخشی درمانهای غیرجراحی وجود ندارد، این روش برای بیمارانی که بیماری خفیف تا متوسط دارند و درد شدید یا ترشح چرکی ندارند، منطقی به نظر میرسد. درمان غیرجراحی هزینه کمتری دارد و از انجام جراحی و درد و ضعف پس از آن جلوگیری میکند.
یکی از روشهای غیرجراحی، غوطهور کردن انگشت در آب گرم و صابون به مدت 10 تا 20 دقیقه است. پس از هر بار غوطهور شدن، متخصصان توصیه میکنند که پماد آنتیبیوتیک موضعی (مثل پلیمیکسین/ نئومایسین) یا کرم استروییدی با قدرت متوسط تا بالا چند بار در روز برای چند روز استفاده شود تا بهبودی حاصل گردد.
همچنین میتوان از یک بلندکننده ناخن یا کورت کوچک استفاده کرد تا نوعی نوار پنبهای را زیر لبه ناخن قرار دهیم و اگر این نوار افتاد، میتوان این کار را دوباره تکرار کرد. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد با استفاده از این نوارهای پنبهای، بیماران بهبود علامتی خوبی پیدا کردهاند.
مدرکی وجود ندارد که نشان دهد قرار دادن نوار پنبهای زیر لبه ناخن فرورفته، خطر عفونت را افزایش میدهد. همچنین استفاده از نخ دندان به طور مایل زیر گوشه ناخن فرورفته در موارد خفیف تا متوسط موثر بوده و با درد خفیف و عدم عفونت ثانویه همراه است و سریعاً باعث کاهش درد و امکان بازگشت به فعالیتهای روزمره میشود.
یک روش دیگر استفاده از آتل شیاردار است که میتواند با چسب مخصوص به لبه ناخن وصل شود.
همچنین میتوانیم از ناخنهای مصنوعی آکریلیک با طراحی مناسب در بیمارانی که بافت گرانولاسیون ندارند استفاده کنیم. یک ناخن پلاستیکی صاف زیر ناخن بیمار قرار داده میشود و با چسب تثبیت میشود. سپس آکریلیک روی ناخن قرار میگیرد و به شکل ناخن درمیآید. این دوره درمان به زمان لازم برای رشد ناخن طبیعی بستگی دارد و معمولاً دو هفته تا سه ماه طول میکشد.
درمان جراحی
پزشکان عمومی میتوانند پس از آموزش مناسب، ناخن فرورفته را بدون ارجاع به متخصص درمان کنند. شایعترین روش درمان فرورفتگی ناخن و عفونت آن، کشیدن بخشی از لبه کناری ناخن و سپس برداشت شیمیایی ماتریکس ناخن است.
“`
ماتریسکتومی یکی از روشهای درمانی است که از فنول 80-88 (فنولیزاسیون) استفاده میکند.
آنتی بیوتیک کمکی
عفونتهای اطراف ناخن معمولاً به دلیل باکتری استافیلوکوک اورئوس رخ میدهند، و گونههای گرم منفی (مثل پسودومونا) و استرپتوکوک نیز کمتر عامل این عفونتها هستند. اگرچه آنتی بیوتیکهای خوراکی معمولاً قبل و بعد از فنولیزاسیون استفاده میشود، اما استفاده از آنها بیشتر بر پایه تجربه است و هنوز شواهد علمی قابل توجهی در این زمینه وجود ندارد.
تحقیقات نشان داده است که وقتی بخش فرورفته ناخن برداشته میشود و ماتریسکتومی انجام میگردد، معمولاً نیازی به درمان آنتی بیوتیکی برای برطرف شدن عفونت موضعی نیست. یک مطالعه شامل 54 بیمار که به صورت تصادفی انجام شده است، نشان داد در گروهی که همزمان با فنولیزاسیون از آنتی بیوتیک استفاده کردند، هیچ تفاوت معنیداری از نظر زمان بهبودی نسبت به گروهی که فقط فنولیزاسیون انجام دادند، وجود نداشت (در طی دو تا سه هفته).
به طور کلی، درمان اولیه با آنتی بیوتیک خوراکی قبل از عمل جراحی تأثیری در کاهش زمان بهبودی ندارد و در بعضی موارد ممکن است باعث شود عمل ماتریسکتومی با تأخیر انجام شود، که این موضوع در نهایت میتواند زمان بهبودی بالینی را طولانیتر کند. اگر گزینه درمان محافظهکارانه در نظر گرفته نشدهاست، پزشک بهتر است از استفاده از آنتی بیوتیک خودداری کرده و سریعتر اقدام به انجام ماتریسکتومی کند.
همچنین بخوانید: