نحوه ی نگهداری و تکثیر گیاه کراواتی (سانسوریا) در منزل (2 نکته مهم)

آموزش نگهداری و پرورش گل کراواتی

این گیاه بومی مناطق گرمسیری آفریقای جنوبی است و به شکل بوته‌ای رشد می‌کند.گیاه سانسوریا یک نوع از خانواده سوسنیان یا لیلیاسه است. این گیاه چند ساله و همیشه سبز بوده و دارای برگ‌های شمشیری و کشیده‌ای به رنگ سبز می‌باشد. زیستگاه اصلی این گیاهغرب آفریقااست. گاهی طول این گیاه به بیش از یک متر می‌رسد.
نام علمی: Sansevieria خانواده: liliaceae
سانسوریا شامل گونه‌های کوتاه و بلند است. این گیاه نسبت به شرایط نامناسب محیطی مقاوم بوده و می‌توان آن را در نقاط مختلف منزل نگهداری کرد. این گیاه همچنین گل‌هایی با رنگ ترکیبی سبز و سفید در بخش میانی خود دارد که اگرچه جذابیت خاصی ندارد اما معطر است.

نیازها :

نور کامل بهترین شرایط نوری برای این گیاه است، اما در سایه هم می‌تواند زنده بماند. در عوض، تابش مستقیم نور خورشید را تحمل نمی‌کند.

کود:

برای گیاه سانسوریا می‌توان به میزان 3 گرم کود در هر لیتر، هر هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه استفاده کرد.

دما :

سانسوریا در زمستان می‌تواند دماهای تا 10 درجه سانتیگراد را تحمل کند، اما دمای مناسب در این فصل 16 درجه است. در تابستان نیز دما باید حدود 24 درجه باشد. این گیاه نسبت به سرما حساس است و در دماهای خیلی پایین، دچار یخ زدگی می‌شود.

آبیاری:

سانسوریا به دلیل داشتن ساقه‌های گوشتی، نیاز آبی کمی دارد. بنابراین از آبیاری بیش از حد این گیاه خودداری کنید. در تابستان، هفته‌ای یکبار و در زمستان هر ده روز تا دو هفته یکبار آبیاری کنید. همچنین از آبپاشی روی ساقه‌های این گیاه خودداری نمایید.

خاک:

بهترین خاک برای سانسوریا، مخلوطی از شن، ماسه، رس و مواد آلی مانند “برگ پوسیده یا کود دامی پوسیده” است که باید به میزان کم استفاده شود. سانسوریا در خاک سنگین رشد مناسب‌تری دارد و سریع‌تر جوانه می‌زند.

تکثیر سانسوریا

سانسوریا را می‌توان از طریق تقسیمات برگ نیز تکثیر کرد، اما نوارهای زرد رنگی که در طول برگ وجود دارد از بین می‌رود. بنابراین بهتر است این گیاه را از طریق پاجوش تکثیر کنید. اواخر بهار تا اوایل تابستان، زمانی است که گیاه به جابجایی مقاوم می‌باشد و بهترین زمان برای تکثیر است. برای این کار، گیاه را از گلدان خارج کنید و پاجوش‌هایی که بلندی آنها به 20 سانتیمتر می‌رسند را با دقت جدا کرده و در گلدان حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس قرار دهید. اگر پاجوش‌ها زیاد حرکت می‌کنند، می‌توانید از یک چوب به عنوان تکیه‌گاه استفاده کنید تا گیاه سست نشود. گلدان را در نور مناسب و دمای حدود 18 تا 21 درجه سانتیگراد نگه دارید و خاک را همیشه کمی مرطوب نگه دارید.

در قلمه برگ، برگ‌ها را به قطعاتی به طول 10 سانتیمتر برش داده و به صورت عمودی در دمای 20- 18 درجه در محیط کاشت (ماسه) قرار دهید تا ریشه و جوانه‌ها از محل بریده شده ظاهر شوند. این روش تکثیر بسیار ساده است، اما اگر از گونه‌های ابلق استفاده شود، گیاهان جدید حاشیه طلایی نخواهند داشت. مدت زمان تا رسیدن به نتیجه مطلوب نیز بیشتر است. روش ازدیاد از پاجوش سریع‌تر و آسان‌تر از قلمه برگ است و نتایج بهتری نیز خواهد داشت. برای بهبود نتیجه سریع‌تر، چند پاجوش را در یک گلدان بکارید.

تکثیر از طریق قلمه

استفاده از قلمه برگ ساده‌ترین راه تکثیر این گیاه است. برای این کار:
یک برگ سالم از گیاه را به قطعات ۱۰-۷ سانتیمتری تقسیم کنید. قلمه‌ها را تا نصف ارتفاع آن در خاک سبک (مخلوط ۳ قسمت پیت و 1 قسمت شن درشت) بکارید. مهم است که خاک و هوای اطراف قلمه‌ها همیشه مرطوب بماند، اما مراقب باشید که خاک غرقابی نشود. قلمه‌های کاشته شده را در دمای حدود ۲۳-۲۱ درجه نگه دارید.
ریشه‌دهی قلمه‌ها ۴-۳ هفته طول می‌کشد و ظهور و رشد برگ‌های جدید ۴-۳ ماه زمان می‌برد. می‌توانید از هورمون‌های ریشه‌زایی نیز استفاده کنید، اما بدون این هورمون‌ها نیز ریشه‌دار می‌شوند، هرچند کمی بیشتر زمان می‌برد.
توجه داشته باشید که اگر قلمه‌ها را به صورت برعکس در خاک قرار دهید، اصلاً ریشه نخواهند داد.

تکثیر از طریق ریزوم

تقسیم ریزوم (تقسیم بوته) دیگر روشی برای تکثیر این گیاه است که مخصوصاً برای انواع ابلق به کار می‌رود. گفته می‌شود که در صورت تکثیر ارقام ابلق از طریق قلمه برگ، گیاهانی با برگ‌های سبز ساده به دست می‌آید.