هر آنچه که باید درمورد درخت عَرعَر بدانید !!! از ویژگی تا مضرات (2 نکته مهم)

درخت عَرعَر یا آیلان ::(Ailanthus altissima) از خانواده (Simaroubaceae) می باشد. در گویش گیلکی به آن کول (کهل kol) دار گویند.

نام «عرعر» که در متون فارسی آمده است، به گفته‌ی دهخدا، به این درخت اشاره ندارد، بلکه منظور سرو کوهی بوده است.

نام چینی این درخت به معنای آسمانی است و به آن درخت بهشتی نیز می گویند. املای عربی «عرعر» ممکن است به اشتباه استفاده شود و درست‌تر «اَراَر» باشد. دیگر نام‌های این گیاه شامل «اَروج»، «شجرة اﷲ»، «شجرة السماء» و «سماق چینی» است. در گویش گیلکی به آن کول دار (کهل kol) می‌گویند.

واژه اَبْرُس از “اَبروس” به زبان پهلوی آمده است.

جدول مشخصات ظاهری درخت عَرعَر یا آیلان

زیستگاه درخت آیلان

زیستگاه اصلی این درخت کشورهایی هستند که شامل چین، ژاپن، کره جنوبی و تایوان است. در ایران، این درخت با نام‌های درخت بهشتی، کول دار، کهل دار و کئول دار شناخته می‌شود. نام چینی آن ailanto به معنای درخت بهشتی است. این درخت در شرایط آب و هوای استوایی رشد می‌کند، اما در مناطق گرم و معتدل نیز موجود است.

این گیاه بسیار مقاوم و قابل تطبیق با محیط است و سرعت رشد بالایی دارد. در عرض 25 سال می‌تواند تا ۱۵ تا ۲۰ متر رشد کند. درخت عرعر از نوع دو پایه است، یعنی گل‌های نر و ماده روی درختان جداگانه‌ای قرار دارند. این درخت دارای برگ‌های بزرگ و خزان‌کننده بوده و معمولاً به عنوان درختی غیر مثمر در نظر گرفته می‌شود. تاج این درخت معمولاً به شکل چتری نامرتب یا گرد است. در اوایل بهار برای افزایش برگ‌ و کنترل رشد باید هرس شود.

این درخت محیط‌های آفتابی تا نیمه سایه را ترجیح می‌دهد و نسبت به نوع خاک حساس نیست و در خاک‌های مختلف به خوبی رشد می‌کند. اما خاک لومی و مرطوب را بیشتر دوست دارد. همچنین در برابر انواع آفات، بیماری‌ها و آلودگی‌ها مقاوم است و به همین خاطر مناسب برای استفاده در حاشیه خیابان‌ها است، اما به سیل و سایه حساس است.

به دلیل داشتن ریشه‌های قوی

“““html

درخت عرعر با سرعت رشد بالا از فرسایش خاک به وسیله آب جلوگیری می‌کند. این درخت تحت شرایط مناسب، می‌تواند به صورت تند و به شکل درختی بزرگ رشد کند. نیاز آبی آن به دلیل داشتن ریشه‌های ویژه‌اش کم است.

برگ‌های این درخت بیضی، صاف و براق هستند و به صورت مرکب و با دمبرگ‌های بزرگی که می‌تواند تا 90 سانتی‌متر طول داشته باشد مشاهده می‌شوند.

گل‌دهی درخت عرعر از اواخر اردیبهشت شروع می‌شود و گل‌های آن به رنگ‌های ارغوانی، سبز و زرد هستند.

میوه این درخت به شکل زبان گنجشک است و رنگ آن نارنجی یا قهوه‌ای متمایل به زرد است. این میوه در لایه‌ای بالدار قرار دارد که در انتها تا خورده است. جوانه‌های این درخت صاف، قهوه‌ای و میانه آن‌ها پوک است.

این درخت به عنوان گیاهی مقاوم شناخته می‌شود و می‌تواند آب و هوای آلوده شهرها را تحمل کند. به همین دلیل، از آن به عنوان درختی کنار خیابان استفاده می‌شود. در انواع خاک‌ها، چه مرطوب و چه خشک، به خوبی رشد می‌کند و حساسیت چندانی به pH و حاصلخیزی خاک ندارد. همچنین می‌توان آن را در سواحل دریا نیز کاشت.

این درخت برای جنگل‌کاری در حاشیه شهرها در خاک‌های خشک و سنگلاخی مناسب است. همچنین می‌توان از درخت عرعر برای جلوگیری از فرسایش خاک در مناطق سیلابی استفاده کرد. یکی از ویژگی‌های بارز این درخت، برگ‌های شانه‌ای طولانی آن است که طولشان به 90 سانتی‌متر می‌رسد.

برای اطلاعات بیشتر درباره درختان مطالعه کنید::

خصوصیات برگ درخت عرعر

هر برگ این درخت حدود 15 جفت برگچه دارد. برگ‌های جوان درخت عرعر سبز روشن هستند و با گذشت زمان به سبز تیره تبدیل می‌شوند.

درخت عرعر یا ایلان، دو نوع نر و ماده دارد. درختان نر گل‌هایی با بوی ناخوشایند تولید می‌کنند، لذا بهتر است از کاشت آن‌ها در کنار پیاده‌روها و مناطق مسکونی خودداری شود. میوه‌های قرمز رنگ این درخت در فصل پاییز از عناصر تزیینی به شمار می‌روند.

روش‌های تکثیر و ازدیاد:

تکثیر این درخت بیشتر از طریق بذر به انجام می‌رسد. هرچند که بذرها بدون هر گونه تیمار نیز جوانه می‌زنند، اما نتایج بهتری با تیمار سرمایی در دمای 4 درجه سانتی‌گراد به مدت دو ماه به دست می‌آید.

1. بذرها در فروردین ماه به عمق 0.5 سانتی‌متر کاشته شده و روی آن‌ها با لایه‌ای نازک از ماسه بادی پوشانده می‌شوند.
2. تقسیم ریشه یا قلمه‌گیری از ریشه و کاشت آن در خاک سبک که این کار در فصل بهار انجام می‌شود.

کاربرد درخت عرعر:

در متون پزشکی چینی به این درخت بسیار اشاره شده و از آن به عنوان خنک کننده و قابض یاد می‌شود. از ریشه، برگ و پوست آن در طب سنتی چین استفاده می‌شود.

درخت عرعر به عنوان میزبان کرم ابریشم نیز شناخته می‌شود و برای پرورش این کرم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

امروزه به خاطر رنگ زرد کمرنگ چوب این درخت و انعطاف‌پذیری آن در کابینت سازی کاربرد فراوانی دارد.

به خاطر سایه زیاد، زیبایی و رشد سریع، درخت ماده عرعر در حاشیه خیابان‌ها کاشته می‌شود. اما درخت نر به دلیل تولید بوی ناخوشایند در زمان گل‌دهی کاربرد چندانی ندارد.

مضرات درخت عرعر:

ریشه قوی و سریع‌الرشد این درخت می‌تواند به سادگی به دیوارها، لوله‌های آب، سیستم فاضلاب، جاده و ریل راه‌آهن آسیب بزند و یا با تولید مواد آلودگی‌زا، گیاهان بومی منطقه را تحت تأثیر قرار دهد. گرده و مواد شیمیایی این درخت می‌توانند باعث ایجاد آلرژی شوند و در موارد نادر، موجب مسمومیت و مرگ افراد گردند.