همه چیز در مورد موارد مصرف قرص پروپافنون (2 نکته مهم)

معرفی قرص پروپافنون

پروپافنون برای درمان بیماری‌های قلبی مانند آریتمی‌های‌ بطنی، تاکی آریتمی‌های حمله‌ای فوق بطنی (مثل فلوتر یا فیبریلاسیون گهگیر دهلیزی) و مشکلات ضربان قلب استفاده می‌شود. این دارو زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که داروهای معمول تأثیری نداشته باشد یا مصرف آن‌ها ممنوع باشد.

نام تجاری: Rythmol

مکانیسم اثر پروپافنون

پروپافنون با مسدود کردن کانال‌های سدیمی که به قلب مرتبط هستند، سبب کاهش خودکار ضربان قلب می‌شود و همچنین باعث می‌شود که قلب تحریک‌پذیری کمتری داشته باشد. این دارو همچنین می‌تواند به طور خفیفی به گیرنده‌های بتا آدرنرژیک و کانال‌های کلسیم نیز تأثیر بگذارد.

فارماکوکینتیک پروپافنون

پروپافنون به خوبی از طریق خوراکی جذب می‌شود و در کبد تجزیه می‌شود و از طریق کلیه‌ها دفع می‌گردد. این دارو در کبد به طور قابل توجهی متابولیزه می‌شود و نیمه عمر آن بین 10 تا 2 ساعت است. این دارو به پروتئین‌ها به شدت متصل می‌شود و از طریق ادرار و مدفوع دفع می‌شود.

مقدار مصرف پروپافنون

برای درمان آریتمی‌های خطرناک، پیشگیری از فیبریلاسیون یا فلاتر دهلیزی.

بزرگسالان: در ابتدا، 150 میلی‌گرم هر هشت ساعت مصرف می‌شود. بعد از 3 تا 4 روز، ممکن است این مقدار به 225 میلی‌گرم هر هشت ساعت افزایش یابد. اگر نیاز باشد، ممکن است این مقدار به 300 میلی‌گرم هر هشت ساعت افزایش یابد. حداکثر مقدار مجاز روزانه 900 میلی‌گرم است.

مقدار مصرف در بیماران با نارسایی کبدی: مقدار مصرف باید 20 تا 30 درصد کاهش یابد.

مصرف پروپافنون در بارداری و شیردهی

گروه C (این داروها فقط باید با تجویز پزشک مصرف شوند. خطرات ناشی از مصرف این داروها مشخص نیست و تحقیقات انسانی انجام نشده است. پزشک در شرایطی که فکر کند مزایای دارو بیشتر از خطرات آن است، آن را تجویز می‌کند.)

مصرف در شیردهی: اطلاعات دقیقی درباره ترشح این دارو در شیر وجود ندارد. به خاطر احتمال مسمومیت در نوزاد، توصیه نمی‌شود که در این دوران شیردهی انجام شود.

هشدارها در رابطه با پروپافنون

1- این دارو باید در موارد زیر با احتیاط تجویز شود: نارسایی قلب، نارسایی کبد یا کلیه، سالمندان و بیمارانی که ضربان‌ساز دارند، و همچنین بیماران با مشکلات تنفسی.
2- زیرا پروپافنون می‌تواند بر روی راه‌های تنفسی تأثیر بگذارد، در بیماران با مشکلات تنفسی باید با احتیاط بسیار توصیه شود و در صورت وجود مشکلات شدید در تنفس نباید مصرف شود.
3- باید به طور منظم نوار قلبی (ECG) بیمار در حین مصرف دارو بررسی شود.

نکات قابل توصیه در رابطه با مصرف پروپافنون

1- چون مصرف همزمان پروپافنون با دیگوکسین ممکن است سطح دیگوکسین در خون را افزایش دهد، در صورت نیاز به مصرف همزمان این دو دارو، باید میزان دیگوکسین کاهش یابد.
2- این دارو باید بعد از غذا مصرف شود.
3- در زمان تجویز این دارو، نوار قلب فرد باید مورد بررسی قرار گیرد تا وضعیت قلب او کنترل شود.

“““html

فشار خون بیمار باید تحت کنترل قرار گیرد.
4- اگر با تجویز این دارو، فاصله QRS بیش از 20 درصد افزایش پیدا کند، باید مقدار دارو را کاهش داد یا مصرف آن را متوقف کرد تا ECG به حالت طبیعی برگردد.
5- دوره درمان با این دارو باید کامل شود و نباید کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف گردد.
6- اگر یک نوبت از مصرف دارو فراموش شد و فرد تا 4 ساعت بعد به یاد آورد، باید آن نوبت را مصرف کند. ولی اگر زمان مصرف نوبت بعدی نزدیک باشد، باید از مصرف آن نوبت خودداری کرده و مقدار نوبت بعدی را هم دو برابر نکند.
7- در صورت نیاز به هر گونه عمل جراحی یا درمان اضطراری باید احتیاط کرد.

عوارض جانبی پروپافنون

• اعصاب مرکزی: اضطراب، عدم تعادل، سرگیجه، خواب آلودگی، خستگی، سردرد، بی‌خوابی، غش، ضعف، لرزش.
• قلب و عروق: درد قفسه سینه، تپش قلب نامنظم، کاهش ضربان قلب، بلوک‌های شبکه قلبی، نارسایی قلبی، افزایش فشار خون، طولانی شدن موج QRS، تأخیر در هدایت قلبی.
• پوست: جوش، عرق‌ریزی.
• چشم: دید تار.
• دستگاه گوارش: درد شکمی، یبوست، اسهال، سوءهاضه، نفخ، تهوع، استفراغ، خشکی دهان، کاهش اشتها، طعم نامعمول.
• تنفسی: تنگی نفس.
• سایر عوارض: درد مفاصل.

تداخلات دارویی پروپافنون

1. افزایش خطر نارسایی قلبی در صورت مصرف با دیگر داروهای ضد آریتمی.
2. افزایش سطح سرمی دیگوکسین و داروهای ضد لخته‌کننده خوراکی در صورت مصرف همزمان با پروپافنون.
3. کاهش متابولیسم پروپافنون در صورت مصرف با سایمتیدین.
4. افزایش خطر عوارض عصبی در صورت مصرف همزمان با داروهای بی‌حس‌کننده.
5. کاهش سرعت متابولیسم دارو در صورت مصرف با کنندین.
6. افزایش دفع دارو در صورت مصرف با ریفامپین.
7. افزایش سطح پلاسمایی سیکلوسپورین و کاهش عملکرد کلیه بیمار.

موارد منع مصرف پروپافنون

پروپافنون باید در موارد نارسایی قلبی کنترل نشده، شوک قلبی، برادی‌کاردی شدید، اختلالات الکترولیتی کنترل نشده، بیماری‌های انسدادی شدید مجاری تنفسی، افت فشار خون شدید، میاستنی گراویس، اختلالات کارکرد گره سینوسی-دهلیزی، مشکلات هدایت در قلب، بلوک گره AV درجه دو یا بیشتر و بلوک شاخه‌ای مصرف نشود.

نکات پرستاری هنگام تجویز پروپافنون

1- وضعیت قلبی بیمار را در شروع درمان یا در زمان افزایش دوز دارو کنترل کنید.
2- دارو باید همراه با غذا مصرف شود.
3- در صورت افزایش فاصله PR یا موج به بیش از 25%، دوز دارو را کاهش دهید.
4- ECG و سطح سرمی دیگوکسین به طور مرتب کنترل شود.
5- از رانندگی و انجام کارهای دقیق خودداری شود.

شرایط نگهداری پروپافنون

دارو باید در دمای بین 15 تا 30 درجه سانتی‌گراد، دور از نور و در ظرف در بسته نگهداری شود.

بیشتر بخوانید:

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله رضیم