دانستنی های پزشکی

همه چیز در مورد هایپوسپادیاس (هیپوسپادیاس) (2 نکته مهم)

بهترین آپلیکیشن آشپزی

“`html

با مجله اینترنتی رضیم همراه باشید تا شما دوستان عزیز را با عارضه هایپوسپادیاس بیشتر آشنا کنیم

هایپوسپادیاس عارضه‌ای است که در آن خروجی مجرای ادرار، که به آن میتوس می‌گویند، در نوک آلت تناسلی قرار ندارد و به جای آن در قسمت زیرین آلت تناسلی قرار دارد. اکثر زمان‌ها سوراخ خروجی نزدیک به انتهای آلت تناسلی (در قسمت «دیستال») می‌باشد، اما در بعضی موارد ممکن است در وسط آلت یا حتی در کیسه بیضه قرار گیرد. بیش از 80% از نوزادان پسری که به این عارضه دچار می‌شوند، میتوسشان در زیر نوک آلت قرار دارد.

در 15% از این موارد، آلت تناسلی کمی به سمت پایین خم می‌شود. اگر میتوس در قسمت پشت‌تر آلت تناسلی قرار داشته باشد، در بیش از 50% از موارد نوزاد دچار کجی آلت نیز خواهد شد. این عارضه یک نقص مادرزادی شایع است و در هر 200 نوزاد پسر، یک نفر دچار آن می‌شود. معمولاً این عارضه فقط یک اشکال جزئی در ظاهر آلت است و مشکلات دیگری در دستگاه تناسلی یا سایر اندام‌های نوزاد وجود ندارد.

انواع هایپوسپادیاس

ساب‌کرونال:(خفیف)

در این نوع، خروجی پیشابراه نزدیک به سر آلت تناسلی قرار دارد.

میدشافت:(متوسط)

در این حالت، خروجی پیشابراه در وسط محور آلت تناسلی قرار گرفته است.

پنوسکروتال:(شدید)

در این نوع، خروجی مجرای پیشابراه در محل تلاقی آلت و کیسه بیضه قرار دارد.

انواع هایپوسپادیاس

چگونه هایپوسپادیاس را بشناسیم؟

  • وجود خروجی مجرای پیشابراه در جایی غیر از نوک آلت تناسلی
  • خم شدن رو به پایین محور آلت تناسلی
  • ظاهر روپوش‌دار آلت تناسلی که به‌خاطر آن فقط نیمه‌ای از آلت به وسیله پوست ختنه‌گاه پوشیده شده است.
  • چند شاخه شدن ادرار به شکل غیرطبیعی در زمان خروج از آلت تناسلی
  • در حدود 10% از موارد هیپوسپادیاس، یکی از بیضه‌ها به طور کامل به داخل کیسه بیضه نرفته است.
  • رشد ناقص و ناتمام پوست ختنه‌گاه (پوستی که قسمت نوک آلت تناسلی را می‌پوشاند)

۷ تا ۱۳% از کودکانی که

مبتلا به هیپوسپادیاس هستند، فتق کشاله ران نیز دارند. ابتدا باید این ناهنجاری درمان شود و سپس کودک ختنه شود.

کجی سر آلت نوزاد

چه چیزی که احتمال ایجاد هیپوسپادیاس را افزایش می‌دهد؟

علت دقیق هیپوسپادیاس در بیشتر مواقع مشخص نیست اما یکی از…

همه چیز در مورد هایپوسپادیاس (هیپوسپادیاس) (2 نکته مهم)

“““html

بیضه‌ها در تولید مقدار کافی تستوسترون و عدم پاسخ بدن به تستوسترون نقش دارند.

سابقه فامیلی: هیپوسپادیاس در نوزادانی که در خانواده یا بستگان نزدیک آن‌ها سابقه این مشکل وجود دارد، رایج‌تر است.

اسپری مو: این اسپری‌ها شامل موادی هستند که می‌توانند به عملکرد طبیعی سیستم هورمونی آسیب بزنند و به طور مستقیم بر عملکرد آلت تناسلی تأثیر بگذارند. تحقیقات نشان داده است که درصد بالایی از مادرانی که در سه ماهه اول بارداری از اسپری‌های مو استفاده کرده‌اند، پسرانشان به این مشکل دچار شده‌اند.

قرار گرفتن در معرض برخی مواد مضر در دوران بارداری: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد هیپوسپادیاس می‌تواند به برخی هورمون‌ها یا مواد شیمیایی خاصی مانند آفت‌کش‌ها و مواد صنعتی مرتبط باشد، اما تحقیقات بیشتری برای تأیید این موضوع نیاز است.

ژنتیک: برخی تغییرات ژنتیکی ممکن است باعث اختلال در عملکرد هورمون‌هایی شوند که مسئول تشکیل دستگاه تناسلی مردانه هستند.

بارداری در سنین بالای 35 سال: تحقیقات نشان داده‌اند که نوزادانی که از مادران بالای 35 سال متولد می‌شوند، بیشتر در معرض خطر هیپوسپادیاس قرار دارند.

در چه صورتی این عارضه خطر آفرین می‌شود؟

این عارضه خطر آفرین می‌شود اگر والدین اقدام برای جراحی را دیر کنند یا اصلاً اقدامی نکنند.

بررسی عوامل دیگر:

کلامپسی * سزارین * تعداد بارداری‌های زیاد * محدودیت رشد داخل رحمی * فشار خون بالا * دیابت بارداری * خونریزی در دوران بارداری * هپاتیت ب * فتق اینگوئینال * استفاده از اسپرم کش‌ها * ناهنجاری جفت و اختلالات هورمونی * تماس مادر با دی‌اتیل استیل بسترول * کاهش وزن در زمان تولد * وضعیت اجتماعی اقتصادی پایین‌تر * استفاده از داروهای ضد صرع * استعمال سیگار توسط والدین * مصرف سفالوسپورین‌ها * مصرف نالیدیکسیک اسید * مصرف کلسیم بلوکر * مصرف آمپی‌سیلین * مصرف داروهای ضد تهوع و کدئین * شیمی درمانی و رادیوتراپی * رژیم غذایی مادر به گونه‌ای که زنان گیاه‌خوار که کمتر از گوشت و ماهی استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلاء به هیپوسپادیاس و کریپتورکیدیسم در جنینشان قرار دارند.

زنان بارداری که در دوران بارداری تاریخچه مصرف زیاد غذاهای گیاهی سرشار از فیتواستروژن‌ها مانند پروتئین‌های سویا دارند، در معرض خطر بیشتری نسبت به جنینشان برای بروز هیپوسپادیاس و کریپتورکیدیسم قرار دارند.

درمان این عارضه:

این عارضه معمولاً از طریق عمل جراحی برطرف می‌شود تا موقعیت مجرای پیشابراه اصلاح شود و در صورت نیاز، انحنای آلت تناسلی نیز اصلاح می‌شود. عمل جراحی معمولاً در سنین
“`

۶ تا ۱۲ ماهگی نوزاد انجام می‌شود.

و نیاز به دوره نقاهت ۱۴ روز دارد.

divider

سوند در آلت بیمار

اگر عمل جراحی انجام نشود، چه مشکلاتی ممکن است پیش بیاید؟

  1. شکل غیر طبیعی آلت تناسلی
  2. مشکل در یادگیری نحوه استفاده از توالت برای نوزاد
  3. انحنای غیر طبیعی آلت تناسلی در هنگام نعوظ
  4. مشکلات مربوط به اختلال در انزال
  5. و در بیشتر موارد احتمال عقیم شدن کودک در بزرگسالی

آیا این مشکل قبل از تولد نوزاد قابل تشخیص است؟

هیپوسپادیاس ممکن است توسط سونوگرافی در دوران بارداری در برخی موارد قابل شناسایی باشد.

پس از تولد، بهتر است که سیستم ادراری-تناسلی کودک از طریق سونوگرافی بررسی شود.

نکته: در موارد شدید هیپوسپادیاس، ممکن است در تشخیص جنسیت کودک مشکلاتی پیش بیاید.

در موارد شدیدتر کودک از نظر کروموزومی (کاریوتایپ) و هورمونی مورد بررسی قرار می‌گیرد. قبل از عمل جراحی، باید اختلالات مربوط به خون‌ریزی نیز بررسی شوند. البته آزمایشات معمول نیز باید انجام شوند.

divider

تهیه و گردآوری مجله رضیم

مرضیه ملایری

سایت رضیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا