چسبندگی گوش یا اتواسکلروز چیست ؟ (2 نکته مهم)

چسبندگی استخوانچه گوش میانی

اتواسکلروز عبارت است از دو واژهٔ یونانی «اتو» به معنی گوش و «اسکلروز» به معنی سفت شدن.

در این حالت، استخوانچه‌ای به نام رکابی در گوش میانی دچار قفل شدگی می‌شود و بخشی از آن که به پنجرهٔ بیضی متصل است دیگر نمی‌تواند به طور طبیعی حرکت کند.

یکی از بیماری‌هایی که می‌تواند بر گوش تأثیر بگذارد، اتواسکلروز است.

اتواسکلروز بیماری رایجی در بزرگسالان است و بیشتر در خانم‌ها مشاهده می‌شود.

این بیماری معمولاً در زمان تغییرات هورمونی مانند دوران بارداری بیشتر دیده می‌شود و زمینه‌های ارثی و ژنتیکی نیز در بروز آن تأثیر دارند.

در اتواسکلروز، کوچک‌ترین استخوانچهٔ گوش میانی، یعنی استخوانچهٔ رکابی به بخشی به نام ورودی حلزون که در پنجرهٔ بیضی قرار دارد، چسبیده شده و حرکت آن محدود می‌شود.

به طور کلی اتواسکلروز به معنی سخت شدن و تجمع کلسیم و ایجاد استخوان اضافی در اطراف استخوانچه‌ٔ رکابی است که مانع از حرکت آن می‌شود.

علت اتواسکلروز یا چسبندگی استخوانچه گوش میانی

علت این بیماری هنوز ناشناخته مانده است. بیش از ۲۰۰ سال است که دربارهٔ اتواسکلروز تحقیق شده است.

علل مختلفی مانند علل عروقی، ایمنی، متابولیک، عفونی، تروماتیک، مادرزادی و هورمونی مورد بررسی قرار گرفته‌اند، اما به نظر می‌رسد، علت مشخصی برای اتواسکلروز وجود ندارد.

به عنوان مثال، در سال ۱۹۹۶، آرنولد این بیماری را یک اختلال تخریبی در استخوان‌های گیجگاهی ناشی از ویروس سرخک معرفی کرد.

این بیماری بیشتر در خانم‌ها در سنین ۱۵ تا ۲۵ سالگی شایع است و بارداری و زایمان می‌تواند تأثیر منفی بر اتواسکلروز بگذارد و کم شنوایی را تشدید کند.

علائم چسبندگی گوش یا اتواسکلروز

بیماران دچار کم شنوایی تدریجی و وزوز گوش هستند که معمولاً آزاردهنده است. در معاینهٔ فیزیکی، پردهٔ صماخ و شیپور استاش طبیعی به نظر می‌رسند.

در ابتدا کم شنوایی به شکل انتقالی به دلیل قفل شدن استخوانچهٔ رکابی ایجاد می‌شود، سپس این کم شنوایی پیشرفت کرده و بر روی حلزون تأثیر می‌گذارد.

در ابتدا ممکن است فرد متوجه نشود که صداهای ضعیف‌تر مانند پچ پچ کردن دیگران را نمی‌شنود، اما این وضعیت با گذشت زمان احتمالاً بدتر می‌شود.

بیشتر افرادی که به چسبندگی گوش یا اتواسکلروز مبتلا شده‌اند، شنوایی هر دو گوش را از دست می‌دهند. ۱۰ تا ۱۵ درصد از آنها فقط گوش یک طرف را از دست می‌دهند. سایر علائم شامل موارد زیر هستند:

1. سرگیجه یا مشکل در حفظ تعادل
2. حس کردن صداهایی مانند فریاد، زنگ خوردن یا صدای هیس در گوش

سیر بیماری چسبندگی استخوانچه گوش میانی

این بیماری باعث اختلال تدریجی در شنوایی می‌شود و ممکن است گاهی بهبودی‌های کوتاهی ایجاد شود. در بیشتر موارد، عواملی مانند زایمان، بیماری عفونی، ضربه‌های روحی و غیره می‌توانند به شدت وضع را بدتر کنند.

معمولاً این بیماری در هر دو گوش رخ می‌دهد، اما ممکن است کم شنوایی در یک گوش سریعتر از دیگری پیشرفت کند.

درمان محافظه‌کارانه شامل درمان‌های دارویی یا استفاده از سمعک است.

درمان دارویی شامل تجویز فلوئور و سدیم فلوئور در مراحل حاد اتواسکلروز مؤثر است و در مراحل پایانی ممکن است کمتر کارایی داشته باشد.

درمان معمولاً زمانی انجام می‌شود که شواهدی از تغییرات غیرطبیعی در کپسول حلزونی وجود داشته باشد و کم شنوایی حسی-عصبی یا تدریجی در بیماران با اتواسکلروز دیده می‌شود، اگرچه فلوئور و سدیم ممکن است نتوانند حس عصبی را بهبود ببخشند اما می‌توانند پیشرفت آن را متوقف کنند.

بیمارانی که افت شنوایی ۶۰ دسی‌بل یا کمتر دارند، معمولاً می‌توانند از سمعک به خوبی استفاده کنند.

بیمارانی که کم شنوایی مخلوط دارند ممکن است در استفاده از سمعک مشکلاتی داشته باشند. وجود رکروتمن نیز می‌تواند مانع استفاده مناسب از سمعک باشد.

سرخک و سایر عفونت‌های ویروسی

برخی از محققان بر این باورند که بین چسبندگی گوش یا اتواسکلروز و عفونت‌هایی مانند سرخک ارتباط وجود دارد.

“`

و سرخک ارتباطی وجود دارد.

بسیاری از افراد معتقدند که عفونت‌های ویروسی می‌توانند سبب بروز مشکل در چسبندگی گوش یا اتواسکلروز شوند.

در بعضی از نمونه‌های بافت گوش افرادی که دچار چسبندگی گوش یا اتواسکلروز بودند، نشانه‌هایی از وجود ویروس سرخک مشاهده شده است.

علاوه بر این، تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که واکسن سرخک دریافت کرده‌اند، مشکلات کمتری در زمینه چسبندگی گوش یا اتواسکلروز دارند.

خطرات جراحی چسبندگی گوش یا اتواسکلروز

خطرات جراحی تمپانوپلاستی (ترمیم استخوانچه‌های گوش میانی) و ماستوئیدکتومی شامل موارد زیر هستند:

• اگر پرده گوش به درستی ترمیم نشود، ممکن است سوراخ شود.
• احتمال بازگشت کلستاتوم یا عفونت گوش وجود دارد.
• در کمتر از ۱۰ درصد از موارد، شنوایی ممکن است بدتر شود. ناشنوایی کامل معمولاً نادر است.
• آسیب به عصب‌های صورت ممکن است منجر به فلج صورت شود، اما این اتفاق به ندرت پیش می‌آید.
• ممکن است در یک طرف زبان حس چشایی را به مدت چند هفته از دست بدهید. این وضعیت موقتی است.
• ممکن است پس از جراحی احساس سرگیجه یا صدای زنگ در گوش داشته باشید، اما این موارد معمولاً نادر هستند.

بسیاری از این مشکلات می‌توانند حتی اگر دچار چسبندگی گوش یا اتواسکلروز شوید و درمان نکنید، اتفاق بیفتند. عدم درمان عفونت یا کلستاتوم گوش ممکن است عوارض جدی‌تری به همراه داشته باشد.

تشخیص چسبندگی گوش یا اتواسکلروز

پزشک متخصص گوش و حلق و بینی بعد از معاینه دقیق، ممکن است توصیه کند که آزمایش‌های ادیومتری (سنجش شنوایی)، تمپانومتری (بررسی وضعیت گوش میانی و تحرک استخوانچه‌ها) و رادیوگرافی انجام دهید. بعد از بررسی نتایج، پزشک تشخیص می‌دهد که بیماری شما چه وضعیتی دارد.

متخصص از شما می‌پرسد که علائم شما چه زمانی شروع شده و آیا در حال بدتر شدن هستند یا نه.

اگر در خانواده‌تان سابقه چسبندگی گوش یا اتواسکلروز وجود دارد، حتماً پزشک را مطلع کنید. همچنین اگر سرخک، آسیب به گوش یا اختلال خودایمنی داشته‌اید، این موارد را نیز به پزشک بگویید. ممکن است به یکی از آزمایش‌های زیر نیاز داشته باشید:

• از دیاپازون گوش برای سنجش شنوایی استفاده می‌شود. دیاپازون فلزی است که با برخورد به چیزی صدا تولید می‌کند. متخصص از دیاپازون برای هر دو گوش استفاده کرده و از شما می‌پرسد که آیا صدای آن را می‌شنوید و لرزش آن را در هر گوش حس می‌کنید یا نه. به این کار انتقال هوا می‌گویند.
• شنوایی‌سنجی یا ادیومتری تستی است که برای بررسی شنیدن صداهای مختلف انجام می‌شود. در این تست، شما هدفونی که به دستگاهی متصل است را در گوش خود قرار می‌دهید. صداها از طریق هدفون منتقل می‌شوند و وقتی صدایی را می‌شنوید، می‌توانید زنگ را فشار دهید یا دستتان را بالا ببرید. در این تست هر گوش به طور جداگانه بررسی می‌شود.
• تیمپانومتری تستی است که برای پیدا کردن مشکل شنوایی در گوش میانی استفاده می‌شود. در این تست، یک ابزار در گوش فرد قرار داده می‌شود که باعث ایجاد فشار می‌شود و پرده گوش را به لرزه درمی‌آورد.
• گاهی اوقات از گوش میانی سی‌تی‌اسکن یا MRI گرفته می‌شود. تصاویری که بدست می‌آید می‌تواند مشکلاتی که سبب بروز علائم بیماری شده‌اند را نشان دهد.

درمان چسبندگی گوش یا اتواسکلروز

درمان چسبندگی گوش یا اتواسکلروز بستگی به وضعیت فرد، شدت علائم و نظر پزشک و خود بیمار دارد. روش‌های مختلفی برای درمان و کنترل چسبندگی گوش یا اتواسکلروز وجود دارد که شامل موارد زیر است.

سمعک

بسیاری از افرادی که دچار چسبندگی گوش یا اتواسکلروز هستند، از سمعک برای جبران کم شنوایی خود استفاده می‌کنند.

سمعک صدا را تقویت کرده و می‌تواند به صورت خاص برای نیازهای فرد طراحی شود.

مدل‌های جدید سمعک ویژگی‌های کاربردی زیادی را ارائه می‌دهند.

متخصصان به افراد دارای چسبندگی گوش یا اتواسکلروز استفاده از سمعک را پیشنهاد می‌دهند.

علاوه بر سمعک، ابزارهای دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند به افراد دچار چسبندگی گوش یا اتواسکلروز کمک کنند تا شنوایی خود را بهبود بخشند. متخصصان می‌توانند در مورد مناسب بودن استفاده از این ابزارها برای فرد مشاوره دهند.

“`html

ابزار راهنمایی کنند.

مکمل فلوراید سدیم

برخی از پزشکان این مکمل را با دوز مشخص و بر اساس یک برنامه خاص تجویز می‌کنند تا از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.

به دلیل نداشتن شواهد کافی برای اثبات کارایی این مکمل، کارشناسان در مورد استفاده از آن مطمئن نیستند.

بیشتر بخوانید :

بهترین و تنها روش قطعی درمان اتواسکلروز جراحی است. جراحی پنجره‌گذاری شامل بازگرداندن یا ایجاد یک پنجره در مجرای نیم دایره‌ای استخوانی است که اجازه می‌دهد امواج صوتی به لابیرنت برسند.
علاوه بر پنجره‌گذاری، بی‌حرکت کردن استخوانچه‌ی رکابی با روش روزن برای به حرکت درآوردن استخوانچه‌ی رکابی که به دلیل اتواسکلروز قفل شده است، استفاده می‌شود.
اگر این روش موفق نباشد، یک یا دو منفذ در پاپک استخوانچه‌ی رکابی باز می‌شود که به آن پنجره‌گذاری پاپک استخوانچه‌ی رکابی می‌گویند. استخوانچه‌ی رکابی همچنین می‌تواند به طور کامل خارج شده و به جای آن پروتز قرار داده شود.