کمبود مس در بدن چه علتی دارد؟ بهترین راه درمان این عارضه چیست؟ (2 نکته مهم)

علائم کمبود مس در بدن؛ منابع مس و عوارض مصرف بیش از حد آن

خستگی و ضعف

• کمبود مس می‌تواند یکی از دلایل اصلی خستگی و ضعف در بدن باشد.
• مس برای جذب آهن از روده ضروری است. وقتی که مقدار مس پایین باشد، بدن نمی‌تواند آهن کافی جذب کند. این امر می‌تواند منجر به کم خونی شود که باعث می‌شود بدن نتواند اکسیژن کافی به بافت‌های خود برساند. کمبود اکسیژن می‌تواند باعث احساس خستگی و ضعف شود.
• برخی از تحقیقات در حیوانات نشان داده‌اند که کمبود مس می‌تواند منجر به کم خونی شود.
• همچنین، سلول‌ها به مس نیاز دارند تا آدنوزین تری‌فسفات (ATP) تولید کنند که منبع اصلی انرژی در بدن است. به همین دلیل، کمبود مس می‌تواند بر سطوح انرژی شما تأثیر بگذارد و این موضوع به خستگی و ضعف بیشتر منجر می‌شود.
• خوشبختانه، پیروی از یک رژیم غذایی غنی از مس می‌تواند به بهبود کم خونی ناشی از کمبود مس کمک کند.

بیماری مکرر

• افرادی که اغلب بیمار می‌شوند ممکن است با کمبود مس مواجه شوند. دلیل این امر این است که مس نقش مهمی در سلامت سیستم ایمنی دارد.
• زمانی که مقدار مس پایین باشد، بدن ممکن است در تولید سلول‌های ایمنی دچار مشکل شود. این می‌تواند باعث کاهش تعداد گلبول‌های سفید شده و توانایی بدن را در مبارزه با عفونت‌ها کاهش دهد.
• تحقیقات نشان داده‌اند که کمبود مس می‌تواند به شدت تولید نوتروفیل‌ها، نوعی گلبول سفید که اولین خط دفاعی بدن است، را کاهش دهد.
• دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از مس می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی کمک کند و اثرات منفی را برطرف کند.

استخوان های ضعیف و شکننده

• پوکی استخوان به وضعیتی گفته می‌شود که باعث ضعیف شدن و شکنندگی استخوان‌ها می‌شود. خطر ابتلا به این وضعیت با افزایش سن بیشتر می‌شود و با کمبود مس نیز ارتباط دارد.
• مس به فرآیندهایی کمک می‌کند که پیوندها را درون استخوان‌ها ایجاد می‌کنند و این پیوندها به استحکام و سلامت استخوان‌ها کمک می‌کنند.
• مس همچنین به بدن کمک می‌کند تا تعداد بیشتری از سلول‌هایی به نام استئوبلاست بسازد که به تقویت و اصلاح بافت استخوانی کمک می‌کنند.

مشکلات حافظه و یادگیری

• کمبود مس ممکن است باعث سختی در یادگیری و به خاطر آوردن اطلاعات شود. این به این دلیل است که مس برای عملکرد و رشد مغز بسیار مهم است.
• آنزیم‌هایی که به تأمین انرژی مغز کمک می‌کنند، از مس استفاده می‌کنند و این ماده معدنی به بهبود سیستم دفاعی مغز کمک می‌کند.
• به همین ترتیب، کمبود مس با بیماری‌هایی که به رشد مغز آسیب می‌زنند یا توانایی یادگیری و به یادآوری را تحت تأثیر قرار می‌دهند، مانند آلزایمر، ارتباط دارد.
• در یک مطالعه مشخص شد که سطح مس در مغز افراد مبتلا به آلزایمر تا 70 درصد کمتر از افراد سالم بوده است.

دشواری در راه رفتن

• افراد مبتلا به کمبود مس ممکن است در راه رفتن دچار مشکل شوند. آنزیم‌ها برای حفظ سلامت نخاع به مس نیاز دارند. برخی از این آنزیم‌ها به عایق کردن نخاع کمک می‌کنند تا سیگنال‌ها بین مغز و بدن به درستی منتقل شوند.
• کمبود مس ممکن است کارکرد آنزیم‌ها را تحت تأثیر قرار دهد و در نتیجه عایق‌سازی نخاع ضعیف شود. این امر مانع از انتقال مناسب سیگنال‌ها می‌شود.
• تحقیقات در حیوانات نشان داده‌اند که کمبود مس می‌تواند عایق‌سازی نخاع را تا 56 درصد کاهش دهد.
• حرکت به وسیله سیگنال‌هایی که بین مغز و بدن رد و بدل می‌شوند تنظیم می‌شود. وقتی که این سیگنال‌ها تحت تأثیر قرار بگیرند، کمبود مس ممکن است باعث تداخل در هماهنگی و بروز ثبات نداشته باشد.

حساسیت به سرما

• افراد دچار کمبود مس ممکن است به سرما حساس‌تر شوند. مس به همراه مواد معدنی دیگر مثل روی به عملکرد صحیح غده تیروئید کمک می‌کند.
• تحقیقات نشان می‌دهند که سطوح هورمون‌های تیروئید در افرادی که کمبود مس دارند ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.