سندرم درد مایوفاسیال چیست؟ چگونه این عارضه را درمان کنیم؟ (2 نکته مهم)

“`html
سندرم درد میوفاسیال
ماهیچه های بدن بزرگترین ارگان بدن را تشکیل میدهند و حدود پنجاه درصد از وزن بدن را شامل میشوند. این مجموعه از دویست جفت ماهیچه تشکیل شده است که هر کدام میتوانند دلیل درد شوند.
وقتی درباره دردهای عضلانی – اسکلتی صحبت میشود، توجه زیاد به مفاصل، استخوانها، تاندونها و لیگامانها میشود، اما اغلب دردهای ناشی از عضلات نادیده گرفته میشوند. در حالی که دردهای عضلانی بسیار رایج هستند.
شایعترین نوع درد عضلانی، سندرم درد میوفاسیال است که با نقاط خاصی در عضله به نام نقطه ماشهای یا تریگر پوینت شناخته میشود. این نقاط وقتی تحت فشار یا کشش قرار میگیرند، درد ایجاد میکنند که به آن سندرم درد میوفاسیال میگویند.
نقطه ماشهای یا تریگر پوینت چیست؟
هر ماهیچه از تعداد زیادی رشته عضلانی تشکیل شده که این رشتهها باعث کوتاه و بلند شدن عضله میشوند. اگر به هر دلیلی تعدادی از این رشتهها در حالت انقباض بمانند، دردناک و سفت میشوند و نقاط ماشهای را به وجود میآورند.
این الیاف کوتاه و سفت شده که در معاینه قابل لمساند، طناب عضلانی یا تات باند نامیده میشوند و در محل خاصی از این طناب عضلانی، نقطه حساسی به وجود میآید که همان نقطه ماشهای یا تریگر پوینت است.
نقطه ماشهای یا تریگر پوینت، دو نوع اصلی دارد:
- نقطه ماشهای فعال که درد ایجاد میکند.
- نقطه ماشهای نهفته که خودبخود درد ایجاد نمیکند اما باعث سفتی و اختلال عملکرد عضله میشود.
نقطه ماشهای فعال ممکن است با استراحت دادن به عضله، به نقطه ماشهای نهفته تبدیل شود و درد از بین برود. اما با فعالیت شدید دوباره میتواند به نقطه ماشهای فعال تبدیل شود و درد باز گردد.
درد ناشی از نقاط ماشهای معمولاً مبهم و عمیق است و شناسایی آن مشکل میباشد. شدت درد میتواند از کم تا بسیار شدید تغییر کند و معمولاً در نواحی دور از نقطه ماشهای احساس میشود که تشخیص سندرم درد میوفاسیال را دشوار میکند.
در بسیاری از موارد، چندین عضله دچار نقاط ماشهای میشوند و از آنجا که هر عضله الگوی درد خاص خودش را دارد، این موضوع تشخیص را پیچیدهتر میکند و ممکن است بیمار تا قبل از تشخیص درست و درمان مناسب، به پزشکان زیادی مراجعه کند.
چه عواملی باعث ایجاد نقاط ماشهای یا سندرم درد میوفاسیال میشوند؟
معمولاً یک عضله زمانی دچار سندرم درد میوفاسیال میشود که به طور ناگهانی فعالیتی بیش از حد معمول انجام دهد یا به طور مداوم منقبض بماند.
آسیب به ریشههای عصبی در ناحیه گردن و کمر، مانند فتق دیسک، نیز میتواند باعث ایجاد نقاط ماشهای در عضلات مربوطه شود. نشستن طولانی مدت در حالت نامناسب هنگام کار با کامپیوتر، که باعث ایجاد نقاط ماشهای در عضلات گردن، شانه و کمر میشود، مثالی از این حالت است که بسیار رایج است.
کمبود برخی ویتامینها و مواد معدنی، کمخونی، اختلالات غدد درونریز، استرسهای روحی و عصبی و مشکلات بیومکانیکی نیز از عواملی هستند که میتوانند منجر به ایجاد تریگر پوینتها یا سندرم درد میوفاسیال شوند.
سندرم درد میوفاسیال یا نقاط ماشهای چگونه تشخیص داده میشود؟
تشخیص سندرم درد میوفاسیال نیاز به یک تاریخچه دقیق و معاینه بالینی کامل توسط پزشک متخصص در بیماریهای عضلانی و اسکلتی دارد. انجام آزمایش خون و تصویربرداری نیز میتواند در تشخیص کمک کند.
“““html
گاهی برای بررسی مشکلات مربوط به نوار عصب و عضله و همچنین عوامل مختلف مؤثر و بررسی نقایص بیومکانیکی، لازم است که تستهای خاصی انجام شود.
درمان سندرم درد مایوفاسیال
- در قدم اول درمان این سندرم، باید به درستی تشخیص داده شود و عوامل مؤثر را شناسایی و رفع کرد. به عنوان مثال، اگر فردی دچار کوتاهی یک یا چند اندام زیر باشد و این مشکل بهدرستی درمان نشود یا کمبود ویتامینها و املاح برطرف نشود، ممکن است نقاط ماشهای مقاوم به درمان باقی بمانند یا بعد از مدتی دوباره بازگردند.
- روش ابتدایی برای درمان این بیماری معتبر، اسپری و کشش است. ابتدا عضله با اسپری سرد کننده اسپری میشود و سپس تحت کشش قرار میگیرد.
امروزه درمان اسپری و کشش کمتر استفاده میشود و پزشکان از روشهای دیگری بهره میبرند:
- استفاده از داروها شامل مسکنها، شلکنندههای عضلانی، آرامبخشها، داروهای ضد افسردگی و برخی داروهای ضد تشنج.
- درمانهای موضعی مانند گرما، تحریکات الکتریکی، اولتراسوند و لیزر.
- ماساژ و اعمال فشار بر روی نقاط ماشهای.
- استفاده از سوزن در روش طب سوزنی (dry needling).
- تزریق مواد بیحسکننده به تنهایی یا ترکیب با کورتون در نقاط ماشهای.
- شاک ویو تراپی یکی از مؤثرترین روشها برای درمان سندرم درد مایوفاسیال بوده و در کلینیک تخصصی دکتر پاکمنش انجام میشود.
درمان سندرم درد میوفاشیال معمولاً شامل دارو درمانی، تزریق به نقاط ماشهای و فیزیوتراپی است. هیچکدام از این درمانها بر دیگری برتری ندارد. افراد بهتر است برای انتخاب بهترین روش درمانی با پزشک خود مشورت کنند و ممکن است چند روش مختلف را برای پیدا کردن بهترین درمان امتحان کنند.
دارو درمانی برای سندرم درد میوفاسیال
- داروهای مسکن.
- داروهای ضد افسردگی: بسیاری از این داروها میتوانند به کاهش درد کمک کنند. برای بعضی از بیماران، داروی آمیتریپتیلین میتواند کمککننده باشد.
- قرصهای آرامبخش: داروهایی مانند کلونازپام به شل شدن عضلات کمک میکنند.
فیزیوتراپی
روشهای فیزیوتراپی برای کاهش درد ناشی از این بیماری شامل موارد زیر هستند:
- تمرینات کششی.
- تمرینات مربوط به وضعیت بدن.
- ماساژ.
- گرما درمانی.
- استفاده از امواج فراصوت برای بهبود جریان خون.
شیوههای تزریقی
- تزریق استروئید به نقاط ماشهای میتواند به کاهش درد کمک کند. در برخی افراد تنها فروکردن سوزن کافی است.
- روش سوزنکاری خشک (“dry needling”) به این صورت است که سوزن به چند نقطه در داخل یا اطراف نقطه ماشهای وارد میشود. طب سوزنی نیز ممکن است برای برخی افراد مفید باشد.
همچنین بخوانید:
سایت رضیم
“`